II SAB/Bk 48/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
2013-07-30Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Gryglaszewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. N. na przewlekłość postępowania Starosty Powiatu B. w przedmiocie przekwalifikowania gruntów rolnych na leśne p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Uzasadnienie
Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.
W dniu [...] marca 2005 r. Starosta Powiatu B. wydał decyzję wyrażającą zgodę na przeznaczenie gruntów do zalesienia w działce nr [...] położonej w obrębie eiwdencyjnym Ł. gm. M. stanowiącej własność skarżącego. W sentencji decyzji zamieszczono następujący zapis: Decyzja niniejsza:
1. nie stanowi podstawy do sporządzenia przez właściwego nadleśniczego planu zalesienia i nie zobowiązuje go do dostarczenia odpowiedniej ilości sadzonek drzew ;
2. nie obliguje starosty do sprawdzenia wykonania zalesienia i wydania decyzji administracyjnej o stwierdzeniu prowadzenia przez właściciela gruntu uprawy leśnej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., po rozpatrzeniu odwołania J. N., decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. uchyliło pierwszy z ww. warunków sentencji decyzji dotyczący sporządzenia przez nadleśnictwo planu zalesienia, a w pozostałym zakresie utrzymało decyzję w mocy.
W dniu 18 kwietnia 2013 r. J. N. złożył do sądu administracyjnego skargę na przewlekłość postępowania Starosty Powiatu B., zarzucając naruszenie art. 1a pkt 14, art. 2 § 1 pkt 10 w zw. z art. 5 § 1 pkt 1 ustawy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, poprzez rażące przekroczenie terminów wydania tytułu wykonawczego i wykonania ww. decyzji. W uzasadnieniu skargi podano, że w dniu 27 sierpnia 2012 r. skierowano do organu wniosek
o wykonanie przedmiotowych decyzji poprzez: przekwalifikowanie gruntu rolnego na grunt leśny, ustalenie udatności upraw zalesienia, wydanie potrzebnej ilości sadzonek do zalesienia, udzielenie pomocy przy realizacji prac zalesieniowych.
W dniu 8 lutego 2013 r. złożono do organu ostateczne wezwanie do wykonania decyzji. W odpowiedzi na to wezwanie organ stwierdził, że sprawa jest bezprzedmiotowa.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie jako wniesionej bez wyczerpania przewidzianych środków zaskarżenia (art. 6 ust. 1a ustawy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji) ewentualnie o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego.
Zarządzeniem z dnia 20 maja 2013 r. skarżący został wezwany do wykazania, że składał zażalenie na przewlekłość postępowania do organu wyższego stopnia
w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżący przesłał kserokopie: wniosku z dnia [...] stycznia 2012 r., postanowienia Starosty z dnia [...] lutego 2012 r., zażalenia na to postanowienie, postanowienia SKO z dnia [...] marca 2012 r., pisma Starosty z dnia [...] kwietnia 2012 r. stanowiącego odpowiedź na wniosek z dnia [...] stycznia 2012 r., upomnienia z dnia [...] maja 2012 r., pisma z dnia [...] lipca 2012 r. i zażalenia z dnia [...] kwietnia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.
W przedmiotowej sprawie J. N. zarzucił Staroście Powiatu B. przewlekłość postępowania egzekucyjnego polegającą na rażącym przekroczeniu terminów wydania tytułu wykonawczego i wykonania decyzji wyrażającej zgodę na przeznaczenie gruntów do zalesienia w działce nr [...] położonej w obrębie ewidencyjnym Ł. gm. M. Przy tak sformułowanej skardze w pierwszym rzędzie należało ustalić kwestię związaną z jej dopuszczalnością. Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. nr 153, poz. 270 ze zm. dalej powoływana jako p.p.s.a.) sąd rozpoznaje skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a tego przepisu, a więc gdy dotyczy ona: decyzji administracyjnych (pkt 1), postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty (pkt 2), postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie (pkt 3), innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (pkt 4), pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach (4a). Z treści skargi wynika, że J. N. domaga się podjęcia przez Starostę, który jest w tym postępowaniu organem egzekucyjnym, czynności zmierzających do wykonania decyzji dotyczącej zalesienia gruntów. Chodzi tu więc o przewlekłość w postępowaniu egzekucyjnym, stąd konieczne jest dokonanie oceny skargi na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm. dalej powoływana jako u.p.e.a.), posiada ona bowiem własne rozwiązania prawne regulujące kwestie przewlekłego prowadzenia postępowania przez organ egzekucyjny. Stosownie do art. 54 § 2 u.p.e.a. wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym, przysługuje skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Postanowienie w sprawie skargi wydaje organ nadzoru (art. 54 § 5 zd. 1 u.p.e.a.), zaś na postanowienie oddalające skargę przysługuje zażalenie (art. 54 § 5 zd. 1 u.p.e.a.), a w dalszej kolejności - stosownie do art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. - skarga do sądu administracyjnego. Przepis art. 54 u.p.e.a. ma charakter przepisu szczególnego do art. 35 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego i wyłącza jego zastosowanie w sprawach prowadzonych na podstawie przepisów tej ustawy. Wprowadzono w nim samoistną możliwość złożenia przez wierzyciela, skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego. W przypadku takiej skargi organ nadzoru ma obowiązek ustosunkować się do niej w formie postanowienia, które - odmiennie niż
w przypadku art. 37 kpa - jest zaskarżalne. Ustawodawca wprowadził więc szczególny tryb kwestionowania przewlekłości w postępowaniu egzekucyjnym.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić trzeba, że skarżący swoją skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego w pierwszej kolejności powinien skierować do właściwego organu nadzoru, czyli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. Dopiero na postanowienie organu nadzoru i to tylko oddalające skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego, i dopiero po wyczerpaniu trybu zażaleniowego, przysługuje skarga do sądu administracyjnego, na podstawie art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. Nie jest dopuszczalna skarga złożona bezpośrednio do sądu administracyjnego na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego przez organ pierwszej instancji. Skarżący w sprawie niniejszej przed wniesieniem skargi do sądu nie wyczerpał ww. trybu. Złożone przez niego wezwanie z dnia 8 lutego 2013 r., jak i pisma przedłożone na skutek wezwania sądu nie stanowią wyczerpania tego trybu. Z powodu nie wyczerpania, przez skarżącego trybu zażaleniowego, skarga do sądu jest co najmniej przedwczesna.
Mając powyższe na uwadze na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Gryglaszewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. N. na przewlekłość postępowania Starosty Powiatu B. w przedmiocie przekwalifikowania gruntów rolnych na leśne p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Uzasadnienie
Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.
W dniu [...] marca 2005 r. Starosta Powiatu B. wydał decyzję wyrażającą zgodę na przeznaczenie gruntów do zalesienia w działce nr [...] położonej w obrębie eiwdencyjnym Ł. gm. M. stanowiącej własność skarżącego. W sentencji decyzji zamieszczono następujący zapis: Decyzja niniejsza:
1. nie stanowi podstawy do sporządzenia przez właściwego nadleśniczego planu zalesienia i nie zobowiązuje go do dostarczenia odpowiedniej ilości sadzonek drzew ;
2. nie obliguje starosty do sprawdzenia wykonania zalesienia i wydania decyzji administracyjnej o stwierdzeniu prowadzenia przez właściciela gruntu uprawy leśnej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., po rozpatrzeniu odwołania J. N., decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. uchyliło pierwszy z ww. warunków sentencji decyzji dotyczący sporządzenia przez nadleśnictwo planu zalesienia, a w pozostałym zakresie utrzymało decyzję w mocy.
W dniu 18 kwietnia 2013 r. J. N. złożył do sądu administracyjnego skargę na przewlekłość postępowania Starosty Powiatu B., zarzucając naruszenie art. 1a pkt 14, art. 2 § 1 pkt 10 w zw. z art. 5 § 1 pkt 1 ustawy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, poprzez rażące przekroczenie terminów wydania tytułu wykonawczego i wykonania ww. decyzji. W uzasadnieniu skargi podano, że w dniu 27 sierpnia 2012 r. skierowano do organu wniosek
o wykonanie przedmiotowych decyzji poprzez: przekwalifikowanie gruntu rolnego na grunt leśny, ustalenie udatności upraw zalesienia, wydanie potrzebnej ilości sadzonek do zalesienia, udzielenie pomocy przy realizacji prac zalesieniowych.
W dniu 8 lutego 2013 r. złożono do organu ostateczne wezwanie do wykonania decyzji. W odpowiedzi na to wezwanie organ stwierdził, że sprawa jest bezprzedmiotowa.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie jako wniesionej bez wyczerpania przewidzianych środków zaskarżenia (art. 6 ust. 1a ustawy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji) ewentualnie o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego.
Zarządzeniem z dnia 20 maja 2013 r. skarżący został wezwany do wykazania, że składał zażalenie na przewlekłość postępowania do organu wyższego stopnia
w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżący przesłał kserokopie: wniosku z dnia [...] stycznia 2012 r., postanowienia Starosty z dnia [...] lutego 2012 r., zażalenia na to postanowienie, postanowienia SKO z dnia [...] marca 2012 r., pisma Starosty z dnia [...] kwietnia 2012 r. stanowiącego odpowiedź na wniosek z dnia [...] stycznia 2012 r., upomnienia z dnia [...] maja 2012 r., pisma z dnia [...] lipca 2012 r. i zażalenia z dnia [...] kwietnia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.
W przedmiotowej sprawie J. N. zarzucił Staroście Powiatu B. przewlekłość postępowania egzekucyjnego polegającą na rażącym przekroczeniu terminów wydania tytułu wykonawczego i wykonania decyzji wyrażającej zgodę na przeznaczenie gruntów do zalesienia w działce nr [...] położonej w obrębie ewidencyjnym Ł. gm. M. Przy tak sformułowanej skardze w pierwszym rzędzie należało ustalić kwestię związaną z jej dopuszczalnością. Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. nr 153, poz. 270 ze zm. dalej powoływana jako p.p.s.a.) sąd rozpoznaje skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a tego przepisu, a więc gdy dotyczy ona: decyzji administracyjnych (pkt 1), postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty (pkt 2), postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie (pkt 3), innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (pkt 4), pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach (4a). Z treści skargi wynika, że J. N. domaga się podjęcia przez Starostę, który jest w tym postępowaniu organem egzekucyjnym, czynności zmierzających do wykonania decyzji dotyczącej zalesienia gruntów. Chodzi tu więc o przewlekłość w postępowaniu egzekucyjnym, stąd konieczne jest dokonanie oceny skargi na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm. dalej powoływana jako u.p.e.a.), posiada ona bowiem własne rozwiązania prawne regulujące kwestie przewlekłego prowadzenia postępowania przez organ egzekucyjny. Stosownie do art. 54 § 2 u.p.e.a. wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym, przysługuje skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Postanowienie w sprawie skargi wydaje organ nadzoru (art. 54 § 5 zd. 1 u.p.e.a.), zaś na postanowienie oddalające skargę przysługuje zażalenie (art. 54 § 5 zd. 1 u.p.e.a.), a w dalszej kolejności - stosownie do art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. - skarga do sądu administracyjnego. Przepis art. 54 u.p.e.a. ma charakter przepisu szczególnego do art. 35 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego i wyłącza jego zastosowanie w sprawach prowadzonych na podstawie przepisów tej ustawy. Wprowadzono w nim samoistną możliwość złożenia przez wierzyciela, skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego. W przypadku takiej skargi organ nadzoru ma obowiązek ustosunkować się do niej w formie postanowienia, które - odmiennie niż
w przypadku art. 37 kpa - jest zaskarżalne. Ustawodawca wprowadził więc szczególny tryb kwestionowania przewlekłości w postępowaniu egzekucyjnym.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić trzeba, że skarżący swoją skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego w pierwszej kolejności powinien skierować do właściwego organu nadzoru, czyli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. Dopiero na postanowienie organu nadzoru i to tylko oddalające skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego, i dopiero po wyczerpaniu trybu zażaleniowego, przysługuje skarga do sądu administracyjnego, na podstawie art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. Nie jest dopuszczalna skarga złożona bezpośrednio do sądu administracyjnego na przewlekłe prowadzenie postępowania egzekucyjnego przez organ pierwszej instancji. Skarżący w sprawie niniejszej przed wniesieniem skargi do sądu nie wyczerpał ww. trybu. Złożone przez niego wezwanie z dnia 8 lutego 2013 r., jak i pisma przedłożone na skutek wezwania sądu nie stanowią wyczerpania tego trybu. Z powodu nie wyczerpania, przez skarżącego trybu zażaleniowego, skarga do sądu jest co najmniej przedwczesna.
Mając powyższe na uwadze na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
