I SA/Łd 632/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2013-10-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Sieniuć /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 października 2013 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I - Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J. Z. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok p o s t a n a w i a: odmówić przyznania skarżącej – J. Z. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
J.Z., reprezentowana przez pełnomocnika w osobie adwokata, wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 czerwca 2013 roku, oddalającego jej skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok. W związku z powyższą skargą kasacyjną zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 16 września 2013 roku skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu w wysokości 949 zł.
Następnie w dniu 26 września 2013 roku wpłynął do Sądu wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. We wniosku tym pełnomocnik skarżącej podał jedynie, że skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z dwiema niepełnoletnimi córkami. Osiąga dochody z tytułu działalności gospodarczej. Jej majątek stanowi nieruchomość o powierzchni około 300 m2, przeznaczona na cele działalności gospodarczej. Skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w sprawie bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i swojej rodziny.
Z uwagi na fakt, że zawarte w powyższym wniosku oświadczenia okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawczyni, zarządzeniem z dnia 1 października 2013 roku zobowiązano pełnomocnika skarżącej do złożenia przez wnioskodawczynię dodatkowych dokumentów i informacji dotyczących jej sytuacji majątkowej, w tym do jednoznacznego wskazania wszystkich składników majątkowych należących do skarżącej i pozostałych osób pozostających wraz z nią we wspólnym gospodarstwie domowym (z uwagi na brak wypełnienia stosownych rubryk urzędowego formularza PPF), wskazania wszystkich źródeł dochodu skarżącej (wraz z podaniem kwoty dochodu miesięcznego brutto), nadesłania wyciągów z ewentualnie posiadanych przez skarżącą i pozostałe osoby prowadzące z nią wspólne gospodarstwo domowe rachunków i lokat bankowych z okresu ostatnich 3 miesięcy oraz określania kwoty wydatków przeznaczanych na utrzymanie rodziny i podstawowe opłaty eksploatacyjne wraz z informacją dotyczącą kwestii partycypowania w tych wydatkach ojca dzieci skarżącej (względnie pobierania przez nie alimentów), w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy.
Wezwanie w powyższej kwestii wraz ze stosownym pouczeniem o skutkach jego niewykonania zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 7 października 2013 roku. W zakreślonym terminie skarżąca nie nadesłała wymaganych przez Referendarza sądowego dodatkowych informacji i dokumentów dotyczących jej stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych, wskazanych w zarządzeniu z dnia 1 października 2013 roku.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Na wstępie wyjaśnić należy, że instytucja prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym uregulowana została w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako: "p.p.s.a.".
Przepis art. 244 tej ustawy stanowi, że prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie zaś do przepisu art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje, zgodnie z § 2 tego artykułu, zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje natomiast, według § 3 powołanego przepisu, zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przesłanki przyznania prawa pomocy osobie fizycznej określa przepis art. 246
§ 1 p.p.s.a. I tak, przyznanie pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Podkreślić przy tym należy, iż zawarty w przepisie art. 246 § 1 p.p.s.a. zwrot "gdy wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, iż znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Od Referendarza sądowego zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania prawa pomocy we wskazanym zakresie
Tymczasem z oświadczeń zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy bezspornie wynika jedynie, że skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z dwiema niepełnoletnimi córkami. Osiąga dochody z tytułu działalności gospodarczej. Jej majątek stanowi nieruchomość położona w P. o powierzchni około 300 m2, przeznaczona na cele działalności gospodarczej. Natomiast pozostałe okoliczności dotyczące możliwości płatniczych skarżącej, wobec faktu niewykonania zarządzenia z dnia 1 października 2013 roku, w tym zwłaszcza niewskazania wysokości dochodu miesięcznego brutto i wszystkich ewentualnie należących do rodziny składników majątkowych, a także nienadesłania wyciągów z ewentualnie posiadanych przez skarżącą i jej córki rachunków bankowych z okresu ostatnich 3 miesięcy oraz braku określania kwoty wydatków przeznaczanych na utrzymanie rodziny i podstawowe opłaty eksploatacyjne - nie zostały przez skarżącą wyjaśnione.
Tym samym uznać należało, że skarżąca nie wykazała, iż znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, uzasadniającej przyznanie jej prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Jedynie zaś spełnienie tej przesłanki obligowało Referendarza sądowego do przyznania skarżącej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 319).
Podkreślić przy tym należy, że Referendarz sądowy nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzeń w sytuacji, gdy dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego oraz możliwości strony nie są wystarczająco wyjaśnione, gdyż uchyla się ona od złożenia stosownych oświadczeń i żądanych informacji w tym przedmiocie. Sprawą wnioskodawcy jest bowiem wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy.
Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i
art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w przedmiotowej sprawie.
(MSi)
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Sieniuć /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 października 2013 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I - Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J. Z. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok p o s t a n a w i a: odmówić przyznania skarżącej – J. Z. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
J.Z., reprezentowana przez pełnomocnika w osobie adwokata, wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 czerwca 2013 roku, oddalającego jej skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok. W związku z powyższą skargą kasacyjną zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 16 września 2013 roku skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu w wysokości 949 zł.
Następnie w dniu 26 września 2013 roku wpłynął do Sądu wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. We wniosku tym pełnomocnik skarżącej podał jedynie, że skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z dwiema niepełnoletnimi córkami. Osiąga dochody z tytułu działalności gospodarczej. Jej majątek stanowi nieruchomość o powierzchni około 300 m2, przeznaczona na cele działalności gospodarczej. Skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w sprawie bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i swojej rodziny.
Z uwagi na fakt, że zawarte w powyższym wniosku oświadczenia okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawczyni, zarządzeniem z dnia 1 października 2013 roku zobowiązano pełnomocnika skarżącej do złożenia przez wnioskodawczynię dodatkowych dokumentów i informacji dotyczących jej sytuacji majątkowej, w tym do jednoznacznego wskazania wszystkich składników majątkowych należących do skarżącej i pozostałych osób pozostających wraz z nią we wspólnym gospodarstwie domowym (z uwagi na brak wypełnienia stosownych rubryk urzędowego formularza PPF), wskazania wszystkich źródeł dochodu skarżącej (wraz z podaniem kwoty dochodu miesięcznego brutto), nadesłania wyciągów z ewentualnie posiadanych przez skarżącą i pozostałe osoby prowadzące z nią wspólne gospodarstwo domowe rachunków i lokat bankowych z okresu ostatnich 3 miesięcy oraz określania kwoty wydatków przeznaczanych na utrzymanie rodziny i podstawowe opłaty eksploatacyjne wraz z informacją dotyczącą kwestii partycypowania w tych wydatkach ojca dzieci skarżącej (względnie pobierania przez nie alimentów), w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy.
Wezwanie w powyższej kwestii wraz ze stosownym pouczeniem o skutkach jego niewykonania zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 7 października 2013 roku. W zakreślonym terminie skarżąca nie nadesłała wymaganych przez Referendarza sądowego dodatkowych informacji i dokumentów dotyczących jej stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych, wskazanych w zarządzeniu z dnia 1 października 2013 roku.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Na wstępie wyjaśnić należy, że instytucja prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym uregulowana została w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako: "p.p.s.a.".
Przepis art. 244 tej ustawy stanowi, że prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie zaś do przepisu art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje, zgodnie z § 2 tego artykułu, zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje natomiast, według § 3 powołanego przepisu, zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przesłanki przyznania prawa pomocy osobie fizycznej określa przepis art. 246
§ 1 p.p.s.a. I tak, przyznanie pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Podkreślić przy tym należy, iż zawarty w przepisie art. 246 § 1 p.p.s.a. zwrot "gdy wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, iż znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Od Referendarza sądowego zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania prawa pomocy we wskazanym zakresie
Tymczasem z oświadczeń zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy bezspornie wynika jedynie, że skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z dwiema niepełnoletnimi córkami. Osiąga dochody z tytułu działalności gospodarczej. Jej majątek stanowi nieruchomość położona w P. o powierzchni około 300 m2, przeznaczona na cele działalności gospodarczej. Natomiast pozostałe okoliczności dotyczące możliwości płatniczych skarżącej, wobec faktu niewykonania zarządzenia z dnia 1 października 2013 roku, w tym zwłaszcza niewskazania wysokości dochodu miesięcznego brutto i wszystkich ewentualnie należących do rodziny składników majątkowych, a także nienadesłania wyciągów z ewentualnie posiadanych przez skarżącą i jej córki rachunków bankowych z okresu ostatnich 3 miesięcy oraz braku określania kwoty wydatków przeznaczanych na utrzymanie rodziny i podstawowe opłaty eksploatacyjne - nie zostały przez skarżącą wyjaśnione.
Tym samym uznać należało, że skarżąca nie wykazała, iż znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, uzasadniającej przyznanie jej prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Jedynie zaś spełnienie tej przesłanki obligowało Referendarza sądowego do przyznania skarżącej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 319).
Podkreślić przy tym należy, że Referendarz sądowy nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzeń w sytuacji, gdy dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego oraz możliwości strony nie są wystarczająco wyjaśnione, gdyż uchyla się ona od złożenia stosownych oświadczeń i żądanych informacji w tym przedmiocie. Sprawą wnioskodawcy jest bowiem wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy.
Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i
art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w przedmiotowej sprawie.
(MSi)
