I SAB/Ke 1/13

Uzasadnienie

W dniu 5 sierpnia 2013 r. w sprawie ze skargi bezczynność Wojewody Ś. w przedmiocie umorzenia opłaty legalizacyjnej M. S. złożyła sporządzony na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.

Skarżąca wskazała, że pozostaje w gospodarstwie domowym z ojcem i matką, nie wykazała majątku. Wskazała, że jej rodzina utrzymuje się z dochodu uzyskiwanego przez skarżącą z tytułu pracy dorywczej w kwocie 450 zł miesięcznie, z dochodu uzyskiwanego przez matkę skarżącej z tytułu emerytury w kwocie 775,58zł miesięcznie oraz przez ojca skarżącej z tytułu pracy dorywczej w kwocie 400 zł miesięcznie. Do wniosku skarżąca dołączyła zaświadczenie z Miejskiego Urzędu Pracy w K. z dnia 9 lipca 2013 r., z którego wynika że skarżąca jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku od dnia 28 września 2010 r., kserokopię przekazu pocztowego świadczenia matki za lipiec 2013 r. w kwocie 478,89 zł, kserokopie zaświadczeń z ZUS i z KRUS z dnia 8 lipca 2013 r. o niepopieraniu świadczenia emerytalno-rentowego przez ojca skarżącej.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2013 r. skarżąca została wezwana do uzupełnienia wniosku poprzez przedłożenie: odpisu/kserokopii zeznania podatkowego skarżącej oraz jej rodziców za rok 2012; wyciągów i wykazów z posiadanych przez skarżącą rachunków bankowych, w tym kont i kart kredytowych z okresu ostatnich trzech miesięcy; aktualnych zaświadczeń z właściwego Wydziału Ewidencji Pojazdów i Kierowców o posiadanych/nieposiadanych przez skarżącą oraz jej rodziców samochodach (obejmującego ich markę i rok produkcji); wskazanie i udokumentowanie czy skarżąca jest właścicielem pawilonu handlowego wybudowanego w 2006 r. w K. przy ul. C.; wskazanie i udokumentowanie ewentualnych dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia pawilonu handlowego w K. przy ul. C.; wskazanie i udokumentowanie czy skarżąca jest właścicielem pawilonu handlowego w K. przy ul. Bp. M. J. 26; wskazanie i udokumentowanie ewentualnych dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia pawilonu handlowego w K. przy ul. Bp. M. J. 26; wskazanie i udokumentowanie zaległości oraz zobowiązań kredytowych skarżącej.

Skarżąca nie uzupełniła braków złożonego wniosku, natomiast w dniu 16 sierpnia 2013 r. złożyła wniosek o cofnięcie skargi. Prawomocnym postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2013 r. sygn. akt I SAB/Ke 1/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach umorzył postępowanie sądowe ze skargi M. S..

Instytucja przyznania prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym- art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej ustawa P.p.s.a.) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Z treści przywołanego przepisu wynika, że ustawodawca przez użycie sformułowania "wykaże" przesunął ciężar udowodnienia okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy na stronę. Zatem to na skutek wskazanych przez wnioskującego dowodów musi zostać osiągnięty stan pewności co do tego, iż nie jest on w stanie pokryć jakichkolwiek kosztów postępowania. Rola Sądu (referendarza sądowego) sprowadza się zaś do oceny informacji dostarczonych przez stronę w kontekście przesłanki określonej w art. 246 § 1 P.p.s.a., która - co trzeba podkreślić - ma charakter ekonomiczny. Przepis ten nakłada na Sąd (referendarza sądowego) obowiązek zbadania zasadności wniosku strony w dwóch aspektach: przy uwzględnieniu wysokości obciążeń finansowych spoczywających na stronie w ramach jej udziału w postępowaniu oraz jej (rzeczywistych) możliwości finansowych.

Z kolei w myśl art. 255 P.p.s.a., "jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252 P.p.s.a. [druk PPF], okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego." Przepis ten, który dodatkowo miał w tej sprawie zastosowanie, nakłada zatem na stronę obowiązek współdziałania z Sądem w zakresie gromadzenia dowodów źródłowych i wyjaśnienia wszystkich okoliczności w celu ustalenia jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego akcentuje się, że to na stronie ciąży obowiązek udowodnienia, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy (por. postanowienia NSA: z dnia 5 września 2005 r., sygn. akt II FZ 414/05, z dnia 18 lutego 2005 r., sygn. akt OZ 1510/04, z dnia 14 lutego 2005 r., sygn. akt FZ 760/04, z dnia 31 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 146/04, z dnia 28 października 2008 r., sygn. akt II FZ 344/08, niepubl.).

W toku rozpoznawania wniosku skarżąca nie przedłożyła dokumentów, które były niezbędne do oceny jej rzeczywistej sytuacji finansowej, tym samym nie wyjaśniła wątpliwości dotyczących jej sytuacji materialnej, co w konsekwencji nie pozwala uwzględnić złożonego wniosku.

Końcowo wskazać należy, że z uwagi na skuteczne cofnięcie przez skarżącą skargi oraz prawomocne umorzenie postępowania przez Sąd w sprawie niniejszej na skarżącej nie ciążą żadne koszty sądowe.

W związku z powyższym na podstawie art. 246 § 1, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.