§ 1.
Zażalenie na postanowienie sądu przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie.
§ 11. Zażalenie rozpoznaje sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, w składzie trzech sędziów, orzekając jako sąd drugiej instancji. Przepis art. 3941a zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji § 3 stosuje się.
§ 12. Zażalenie na postanowienie:
§ 11. Zażalenie rozpoznaje sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, w składzie trzech sędziów, orzekając jako sąd drugiej instancji. Przepis art. 3941a zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji § 3 stosuje się.
§ 12. Zażalenie na postanowienie:
1)
którego przedmiotem są czynności w sprawach wymienionych w art. 759 uprawnienie do wykonywania czynności egzekucyjnych § 11 pkt 4–6,
2)
wydane w wyniku rozpoznania zarzutów przeciwko planowi podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości,
3)
wydane na podstawie art. 1037 zaliczenie własnej wierzytelności nabywcy na poczet ceny nabycia § 1
– rozpoznaje sąd drugiej instancji.
§ 13. Sąd, o którym mowa w § 11 zdanie pierwsze, może przekazać zażalenie do rozpoznania sądowi drugiej instancji, jeżeli przemawia za tym waga zaskarżonego orzeczenia lub jego precedensowy charakter. Sąd drugiej instancji w razie stwierdzenia braku podstaw do rozpoznania zażalenia zwraca sprawę sądowi właściwemu.
§ 14. Sąd drugiej instancji rozpoznaje zażalenie w składzie jednego sędziego.
– rozpoznaje sąd drugiej instancji.
§ 13. Sąd, o którym mowa w § 11 zdanie pierwsze, może przekazać zażalenie do rozpoznania sądowi drugiej instancji, jeżeli przemawia za tym waga zaskarżonego orzeczenia lub jego precedensowy charakter. Sąd drugiej instancji w razie stwierdzenia braku podstaw do rozpoznania zażalenia zwraca sprawę sądowi właściwemu.
§ 14. Sąd drugiej instancji rozpoznaje zażalenie w składzie jednego sędziego.
§ 2.
Na postanowienie sądu drugiej instancji wydane po rozpoznaniu zażalenia skarga kasacyjna nie przysługuje.
§ 3.
W sprawach egzekucyjnych skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie przysługuje.