IBPP3/443-1077/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011r. (data wpływu 26 września 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

jest prawidłowe - w zakresie opodatkowania dostaw mediów w związku z najmem mieszkań komunalnych (pytanie nr 1 i 3),

jest nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania dostaw mediów w związku z najmem lokali użytkowych (pytanie nr 2 i 4).

Uzasadnienie

W dniu 26 września 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostaw mediów w związku z najmem mieszkań komunalnych oraz najmem lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca utworzony został na podstawie Uchwały Rady Miejskiej jako jednostka budżetowa w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego. Szczególna forma prawna: 29 Gminne samorządowe jednostki organizacyjne własność: 113 Własność samorządowa. Rodzaj przeważającej działalności: (wg PKD 2007 - 6820Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Rodzaj przeważającej działalności: (wg PKD 2004 - 7020Z wynajem nieruchomości na własny rachunek. Zgodnie ze statutem przedmiotem działania Wnioskodawcy jest zarządzanie przekazanymi przez Gminę nieruchomościami wchodzącymi w skład mienia Gminy, w szczególności:

Realizacja polityki mieszkaniowej gminy.

Prowadzenie spraw związanych z najmem i rozliczaniem lokali mieszkalnych i użytkowych.

Prowadzenie spraw egzekucji z lokali mieszkalnych i użytkowych

Dokonywanie okresowych przeglądów technicznych budynków i lokali użytkowych.

0cena potrzeb i zlecanie wykonawstwa robót remontowych, nadzór nad remontami.

Utrzymywanie w należytym stanie pomieszczeń ogólnego użytku, podwórzy, chodników, terenów zielonych, śmietników.

lnspirowanie zmian w gospodarowaniu gminnym zasobem mieszkaniowym.

Prowadzenie innych spraw związanych z administrowaniem.

Z zakresu działalności jednostki wyłącza się przydział lokali mieszkalnych.

Wnioskodawca zobowiązany jest realizować inne zadania służące zaspokojeniu potrzeb ludności w zakresie określonym przez organ założycielski i wielkości przydzielonych środków finansowych.

Jednostka nie może prowadzić działalności wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Wnioskodawca wynajmuje lokale mieszkalne i użytkowe, pobiera czynsz za najem i opłaty niezależne od wynajmującego (energię cieplną, wodę i ścieki, wywóz nieczystości) na podstawie zawartych umów najmu. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność zwolnioną i opodatkowaną.

W przypadku lokali będących w 100% własnością Gminy:

Dla najemców mieszkań komunalnych, Wnioskodawca na podstawie zawartych umów nalicza czynsz (zwolniony z VAT), na który składają się należność z tytułu korzystania z lokalu oraz opłaty niezależne od Wynajmującego, w tym w szczególności za zimną wodę i ścieki, odbiór nieczystości stałych, dostawę ciepła dostarczanych najemcom na podstawie zawartych umów przez Wnioskodawcę z dostawcami mediów).

Dla lokali użytkowych Wnioskodawca na podstawie zawartych umów z najemcami wystawia faktury VAT obejmujące czynsz za lokal użytkowy ze stawką VAT 23% oraz refakturuje media dostarczane najemcom na podstawie zawartych umów przez Wnioskodawcę z dostawcami mediów według stawek właściwych dla danego towaru lub usługi tj. (woda i ścieki, wywóz nieczystości stałych) ze stawką VAT 8%, dostawa ciepła w wysokości 23%.

W przypadku lokali we wspólnotach mieszkaniowych Wnioskodawca otrzymuje od Wspólnot mieszkaniowych noty obciążeniowe obejmujące koszty utrzymania nieruchomości wspólnej tj. zaliczkę na koszty eksploatacji części wspólnej, zaliczkę na poczet kosztów zużycia ciepła, dostawy wody i odprowadzania ścieków, wywóz nieczystości stałych oraz zaliczka na pokrycie funduszu remontowego. Umowy o dostawę mediów do budynków zawierają Wspólnoty mieszkaniowe niebędące podatnikami VAT a zatem obciążają Wnioskodawcę kwotą brutto bez wyszczególniania netto i VAT.

Dla najemców mieszkań komunalnych we wspólnotach mieszkaniowych Wnioskodawca nalicza czynsz (wraz z opłatami niezależnymi w wysokości w jakiej obciążają nas wspólnoty mieszkaniowe) zwolniony z VAT.

Dla lokali użytkowych we wspólnotach mieszkaniowych Wnioskodawca wystawia faktury VAT obejmujące czynsz ze stawką 23% oraz ujęte w notach ze wspólnot mieszkaniowych opłaty niezależne od najemcy (media), do których doliczamy VAT według stawek właściwych dla danego towaru lub usługi tj. woda i ścieki w wysokości 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca prawidłowo stosuje stawkę VAT zw dla czynszu obejmującego opłaty niezależne od najemcy (media) dla mieszkań komunalnych będących w 100% własnością gminy...

Czy z tytułu najmu lokali użytkowych będących w 100 % własnością gminy Wnioskodawca prawidłowo refakturuje opłaty niezależne od najemcy (media) według stawek właściwych dla danego towaru lub usługi tj. odpowiednio: woda i ścieki oraz wywóz nieczystości w wysokości 8%, dostawa ciepła w wysokości 23%...

Czy Wnioskodawca prawidłowo stosuje stawkę VAT zw dla czynszu w mieszkaniach komunalnych we Wspólnotach mieszkaniowych obejmującego opłaty niezależne od najemcy (media) ujęte w notach obciążeniowych ze Wspólnot mieszkaniowych...

Czy z tytułu najmu lokali użytkowych zlokalizowanych we Wspólnotach mieszkaniowych Wnioskodawca prawidłowo stosuje stawki VAT dla opłat niezależnych od najemcy (media) ujętych w notach obciążeniowych ze Wspólnot mieszkaniowych, według stawek właściwych dla danego towaru lub usługi tj. woda i ścieki w wysokości (kwota z noty obciążeniowej i 8% VAT)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prawidłowo stosuje stawkę zw dla czynszu wraz z opłatami niezależnymi z tytułu najmu mieszkań komunalnych będących w 100% własnością gminy. Umowy najmu określają kwotę czynszu jako należność za korzystanie z lokalu oraz opłaty niezależne od wynajmującego, w tym w szczególności za zimną wodę i ścieki, odbiór nieczystości stałych, dostawa ciepła.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ad 2. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prawidłowo refakturuje opłaty niezależne od najemcy (media) według stawek właściwych dla danego towaru lub usługi tj. odpowiednio: woda i ścieki oraz wywóz nieczystości w wysokości 8%, dostawa ciepła w wysokości 23%.

Podstawą dostarczania mediów najemcom są umowy zawarte przez Wnioskodawcę z dostawcami mediów a zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku gdy dostawy tego samego towaru dokonuje kilka podmiotów w ten sposób, ze pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy oznacza, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Ad 3. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prawidłowo stosuje stawkę zw dla czynszu wraz z opłatami niezależnymi z tytułu najmu mieszkań komunalnych we wspólnotach mieszkaniowych. Umowy najmu określają kwotę czynszu jako należność za korzystanie z lokalu oraz opłaty niezależne od wynajmującego ujęte brutto w notach obciążeniowych ze Wspólnot mieszkaniowych. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ad 4. Wnioskodawca posiada zawarte umowy z najemcami lokali użytkowych zawierające zapis, że inne opłaty tj. woda i ścieki liczone są wg wskazań wodomierzy x stawka plus obowiązująca stawka VAT oraz wywóz nieczystości, opłata za wywóz nieczystości plus obowiązująca stawka VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z tytułu najmu lokali użytkowych we wspólnotach mieszkaniowych, dla opłat niezależnych od najemcy (media) otrzymanych w notach obciążeniowych ze Wspólnot mieszkaniowych prawidłowo stosuje stawki właściwe dla danego towaru lub usługi zgodnie z art. 41. ust. 2 ustawy o VAT (Załącznik nr 3 do ustawy) tj. woda i ścieki oraz wywóz nieczystości wartość brutto z otrzymanej noty obciążeniowej powiększona o 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się:

za prawidłowe - w zakresie opodatkowania dostaw mediów w związku z najmem mieszkań komunalnych (pytanie nr 1 i 3),

za nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania dostaw mediów w związku z najmem lokali użytkowych (pytanie nr 2 i 4).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują w sposób szczegółowy jakie elementy należy uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania, posłużenie się jednak sformułowaniem „całość świadczenia należnego od nabywcy” oznacza, że w podstawie opodatkowania należy uwzględnić wszelkie dodatkowe koszty bezpośrednio związane z dostawą towarów lub ze świadczeniem usługi zasadniczej, którymi w efekcie obciążany jest nabywca świadczenia. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego. W przypadku nawet, gdyby te elementy wykazane zostały na fakturze odrębnie, nie zmieni to faktu, że dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług powiększą one podstawę opodatkowania dostarczanego towaru lub świadczonej usługi.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W myśl art. 43 ust. 20 ustawy o VAT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej, tj. 23%.

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek na cele mieszkaniowe, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…) – art. 106 ust. 1 ustawy.

Podkreślić jednakże należy, iż z dniem 1 kwietnia 2011r. do polskiego porządku prawnego wprowadzono art. 8 ust. 2a, który stanowi implementację ww. uregulowań Dyrektywy.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 30 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Zapis ten jest zgodny z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), w myśl którego w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot obciążający daną usługą, zakupioną we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Celem obciążenia kosztami podmiotu, który faktycznie korzystał z usługi jest odsprzedaż tej usługi przez podmiot uczestniczący pośrednio w świadczeniu, pomimo że pośrednik danej usługi nie wykonał. Przenoszenie kosztów jest więc świadczeniem pomiędzy podmiotem pośredniczącym pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie odsprzedaje ją w takiej samej formie swojemu kontrahentowi. Przeniesienie kosztów nabycia usługi, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie usługi, jaką nabywca nabył w celu odsprzedaży w postaci takiego samego świadczenia, co nie jest tożsame z sytuacją odsprzedaży tej usługi będącej elementem pomocniczym świadczenia głównego, bez którego świadczenie pomocnicze nie ma racji bytu.

Zgodnie z zapisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Należy zauważyć, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki. Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu mieszkalnego lub użytkowego przez jego najemcę.

Należy zaznaczyć, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa najmu nieruchomości, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży w przypadku gdy wynajmujący wyposaża przedmiot najmu w dodatkowe elementy (np. media, ubezpieczenie, ochronę, itp.), ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (zużyta energia, woda, odprowadzenie ścieków, itp.). Wyliczenie, co się składa na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Najemca odrębnie i niezależnie od czynszu może ponosić koszty mediów, zużytej energii, jeżeli zawrze umowę bezpośrednio z dostawcą ww. towarów bądź świadczącym usługi. W przypadku braku takich umów najem pozostaje usługą złożoną z różnych świadczeń, prowadzących do realizacji określonego celu – najmu nieruchomości. Usługa pomocnicza taka jak zapewnienie dostępu do wody, energii, nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi zasadniczej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej. Podział na usługi zasadniczą i pomocnicze ma znaczenie z punktu widzenia zastosowania właściwej stawki VAT. Usługa zasadnicza i pomocnicza opodatkowana jest taką samą stawką podatku.

Podział na usługi zasadnicze i pomocnicze ma znaczenie z punktu widzenia zastosowania właściwej stawki VAT. Usługa zasadnicza i pomocnicza opodatkowana jest taką samą stawką podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przypadku umowy najmu przedmiotem świadczenia na rzecz najemców jest usługa główna, tj. najem nieruchomości, a koszty dodatkowe - w tym opłaty z tytułu mediów czy energii elektrycznej (inne) - stanowią elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za usługę najmu, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia dopełniają świadczenie zasadnicze i nie należy ich sztucznie oddzielać od tego świadczenia.

Tym samym koszty ponoszone przez wynajmującego stanowią wraz z czynszem obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu świadczenia usług najmu na rzecz najemców. Należy przy tym wskazać, że usługi te opodatkowane będą według zasad właściwych dla świadczonych usług najmu lokali, tj. w przypadku:

najmu lokali mieszkalnych, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku

najmu lokali użytkowych, zastosowanie znajdzie opodatkowanie stawką 23%, o której mowa w art. 146a pkt 1 ustawy.

Ponadto zauważyć należy, że odrębne potraktowanie dodatkowych kosztów obciążających najemców z tytułu korzystania przez nich z mediów i energii również stanowiłoby sztuczne dzielenie usługi najmu. Podobne stanowisko wyraża Trybunał Sprawiedliwości UE, który w orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), rozstrzygnął kwestię, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako pojedyncze świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń. Trybunał stwierdził w nim, iż w tym przypadku (do usług pomocniczych) stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej; usługę należy uznać więc za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wynajmuje lokale mieszkalne i użytkowe. Wnioskodawca pobiera czynsz za najem i opłaty niezależne od wynajmującego (energię cieplną, wodę i ścieki, wywóz nieczystości) na podstawie zawartych umów najmu. W przypadku lokali mieszkalnych i użytkowych będących w 100% własnością Gminy Wnioskodawca zawarł umowy z dostawcami mediów na dostarczanie tych mediów. Natomiast w przypadku lokali komunalnych tj. mieszkalnych i użytkowych znajdujących się w budynkach będących wspólnotami mieszkaniowymi, to Wspólnoty mieszkaniowe zawarły umowy o dostawę mediów do budynków, w których znajdują się te lokale.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzić należy, że jeżeli umowy na dostawę mediów np. wody, energii elektrycznej, ogrzewanie, gazu, ścieków, wywozu nieczystości, telefonu nie są zawierane bezpośrednio przez najemcę z dostawcami, tylko wynajmujący tj. Wnioskodawca lub wspólnota mieszkaniowa zawarł ww. umowy, wówczas kwoty należne z tych świadczeń pozostają w bezpośrednim związku z przedmiotem umów najmu, stanowiąc część świadczonej usługi zasadniczej. Świadczenia dodatkowe (pomocnicze) są bowiem ściśle związane z usługą najmu i mają w stosunku do nich charakter poboczny (uzupełniający). Świadczenia dodatkowe nie stanowią odrębnej usługi, ale są elementem pewnej całości, stanowiącej jedno świadczenie – usługę najmu. W związku z tym świadczenie usługi najmu wraz z ww. świadczeniami dodatkowymi stanowi jedną usługę, do podstawy opodatkowania której należy doliczyć również koszty usług uzupełniających (media, głównie: energia elektryczna, woda, ogrzewanie, gaz, ścieki, wywóz nieczystości, telefon) oraz zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej (tj. usługi najmu).

W konsekwencji ww. koszty ponoszone przez wynajmującego łącznie stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę:

usług najmu lokali mieszkalnych i są opodatkowane stawką właściwą dla świadczonych usług najmu, tj.: w przypadku najmu lokali mieszkalnych, będzie miała zastosowanie zwolniona stawka podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT,

usług najmu lokali użytkowych i są opodatkowane stawką właściwą dla świadczonych usług najmu, tj.: w przypadku najmu lokali użytkowych, będzie miała zastosowanie 23% stawka podatku VAT, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać:

za prawidłowe - w zakresie opodatkowania dostaw mediów w związku z najmem mieszkań komunalnych (pytanie nr 1 i 3),

za nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dostaw mediów w związku z najmem lokali użytkowych (pytanie nr 2 i 4).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.