IPPB3/423-850/09-2/ER

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.11.2009r. (data wpływu 17.11.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek od pożyczki – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17.11.2009r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek od pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę pożyczki z inną spółką z o.o., posiadającą 19% udziału w kapitale zakładowym spółki. Kwota pożyczki powiększona o odsetki umowne zostanie zwrócona w terminie do 31 grudnia 2020r. Zgodnie z art. 5 pkt 5 , 2. projektu umowy pożyczki „Odsetki należne od kwoty Pożyczki, naliczane będą rocznie, w terminie do końca roku za dany rok, powiększając kwotę kapitału i zostaną zapłacone w terminie spłaty. Tak więc odsetki od pożyczki będą podlegać kapitalizacji na koniec każdego okresu odsetkowego (roku) i powiększać kapitał pożyczki, od którego naliczone będą odsetki w następnych okresach odsetkowych.

Wnioskodawca/Pożyczkobiorca chce traktować skapitalizowane odsetki jako koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT. Kosztami uzyskania przychodu są bowiem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością jeżeli poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatki na spłatę pożyczki lub kredytu oraz naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki. Wyjątkiem od tej zasady jest możliwość zaliczenia do kosztów skapitalizowania odsetek od pożyczek.

Dzień kapitalizacji odsetek należy traktować na równi z datą ich faktycznego uzyskania. Kapitalizacja odsetek polega na ich doliczeniu do kwoty głównej długu.

Skoro więc w przypadku kapitalizacji dochodzi do dopisania naliczonych odsetek do pierwotnej kwoty pożyczki za zgodą wierzyciela, to należy uznać to za sposób zadysponowania naliczonych odsetek, które czynią zadość roszczeniu pożyczkodawcy o ich zwrot. Wynika z tego, że już od dnia kapitalizacji wierzyciel uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty „od której naliczone są dalsze odsetki. Zatem skapitalizowane odsetki od pożyczki zaciągniętej dla osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła mogą być zaliczone do kosztów w dacie ich kapitalizacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy skapitalizowane odsetki od pożyczki, udzielonej przez pożyczkodawcę, spółce posiadającej 19% udziału w kapitale zakładowym spółki, będą stanowić dla wnioskodawcy/pożyczkobiorcy koszty uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT...

Zdaniem wnioskodawcy.

W przypadku kapitalizacji dochodzi do „dopisania” naliczonych odsetek do pierwotnej kwoty pożyczki za zgodą wierzyciela. Należy uznać to za sposób zadysponowania naliczonych odsetek, które czynią zadość roszczeniu pożyczkodawcy o ich zwrot. Wynika z tego, że już od dnia kapitalizacji wierzyciel uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki.

Spółka podkreśla, iż z datą kapitalizacji odsetki tracą odrębny od kwoty głównej byt prawny (tj. stają się częścią kwoty głównej ze wszelkimi tego konsekwencjami). W rezultacie, w momencie ostatecznego rozliczenia nie mamy już do czynienia ze spłaconymi odsetkami, a jedynie ze spłatą powiększonej kwoty głównej pożyczki. Wynika z tego, że kapitalizacja wywiera ten sam skutek prawny, co zapłata — zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty. Na uwagę zasługuje ponadto fakt, iż zasada swobody umów, zawarta w art. 353(1) Kodeksu Cywilnego przyznaje Stronom prawo do skonstruowania umowy w taki sposób, że odsetki od pożyczek będą podlegać kapitalizacji na koniec każdego okresu odsetkowego i powiększać kapitał pożyczki, od którego naliczane będą odsetki w następnych okresach odsetkowych. W świetle tego przepisu, Strony zawierające umowę mogą bowiem ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą zatem zastrzec w umowie, iż część odsetek od pożyczki będzie podlegać kapitalizacji na koniec każdego okresu odsetkowego i powiększać kapitał pożyczki, od którego naliczane będą odsetki w następnych okresach odsetkowych. Przy czym, należy zaznaczyć, iż z chwilą kapitalizacji odsetek pożyczkobiorca wykonuje swe zobowiązanie do ich uiszczenia (WSA w wyroku z dn. 22 października 2007 r., sygn. I SA/Gl 265/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.