IBPBII/1/415-25/13/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09 października 2012 r. (wpływ do tut. Biura – 18 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dopłaty do wypoczynku dziecka w ramach wczasów zorganizowanych przez biuro podróży – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dopłaty do wypoczynku dziecka w ramach wczasów zorganizowanych przez biuro podróży.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca – Sąd wypłaca swoim pracownikom ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dofinansowanie do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, które jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym. Świadczenie przyznawane jest na podstawie złożonego przez pracownika rachunku lub faktury. Dokumenty te mogą dotyczyć zarówno pobytu dziecka na zielonej szkole, kolonii, obozie lub wczasach zorganizowanych przez biuro podróży, jak również pobytu dziecka z rodzicami w hotelu, domu lub ośrodku wczasowym, pensjonacie, gospodarstwie agroturystycznym lub na kwaterach prywatnych, itp. Z przedstawionych dokumentów musi wynikać, że wypoczynek dotyczył dziecka pracownika (imię i nazwisko dziecka w treści dokumentu), a nabywcą musi być pracownik Sądu (rodzic dziecka). Jednocześnie przy rozpatrywaniu wniosków nie ma znaczenia długość trwania pobytu (może to być pobyt weekendowy, jak i dwutygodniowy) ani wiek dziecka (może to być dziecko w wieku szkolnym, przedszkolnym i młodsze).
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy wypoczynek dziecka wraz z rodzicami w ramach wczasów w domu wczasowym, hotelu, pensjonacie, gospodarstwie agroturystycznym, prywatnych kwaterach można uznać za wypoczynek zorganizowany dziecka, który podlega zwolnieniu z podatku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
Czy wypoczynek dziecka wraz z rodzicami w ramach wczasów zorganizowanych przez biuro podróży podlega zwolnieniu z podatku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
Jakie dokumenty powinien przedstawić pracownik, z których wynikałoby, że wypoczynek jest zorganizowany przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie, aby mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych...
Czy faktura bądź rachunek wystawiony w języku innym niż polski może stanowić podstawę do wypłaty świadczenia z ZFŚS w zakładzie pracy... Czy dokument musi być przetłumaczony na język polski i przeliczony w walucie polskiej...
Czy w wypoczynku zorganizowanym dziecka mogą uczestniczyć dzieci w wieku przedszkolnym i młodsze, czy tylko dzieci w wieku szkolnym i do ukończenia 18 roku życia...
Jaki okres minimalny można zaliczyć jako wypoczynek zorganizowany...
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że aby otrzymać dofinansowanie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w ramach wypoczynku zorganizowanego dziecka, zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych w myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym, należy dostarczyć fakturę bądź rachunek wystawione na pracownika Sądu z adnotacją, że w wypoczynku uczestniczyło dziecko (imię i nazwisko dziecka pracownika). Bez znaczenia pozostaje fakt, jaki podmiot wystawił dokument (może to być hotel, dom lub ośrodek wczasowy, pensjonat, gospodarstwo agroturystyczne lub kwatery prywatne itp.) oraz czy dziecko jest w wieku szkolnym, przedszkolnym lub młodsze, ważne by dziecko nie miało ukończonego 18 roku życia. Nie ma znaczenia również czy wypoczynek jest zorganizowany przez biuro podróży w postaci wczasów krajowych bądź zagranicznych, czy przez rodziców dziecka w ramach zielonej szkoły, koloni, obozu czy pobytu dziecka z rodzicami w hotelu, domu lub ośrodku wczasowym, pensjonacie, gospodarstwie agroturystycznym lub na kwaterach prywatnych. Przy wypłacie świadczenia nie bierze się pod uwagę długości trwania wypoczynku tzn. może to być pobyt weekendowy lub dłuższy. W zakresie pobytów zagranicznych odbytych przez pracownika indywidualnie Wnioskodawca nie honoruje dokumentów zagranicznych i podatek jest potrącany.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:
Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dopłaty do wypoczynku dziecka w ramach wczasów zorganizowanych przez biuro podróży.
W zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 w związku z ich pobytem na wczasach, udokumentowania wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, jak również przetłumaczenia na język polski i przeliczenia faktury bądź rachunku wystawionego w języku obcym, wieku dziecka uprawniającego do uczestniczenia w wypoczynku zorganizowanym oraz minimalnego okresu zaliczonego jako wypoczynek zorganizowany – wydano odrębne rozstrzygnięcia.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Na mocy art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:
z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
Zatem, aby dopłaty do wypoczynku korzystały z przedmiotowego zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:
wypoczynek ma mieć formę zorganizowaną;
organizatorem wypoczynku ma być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie;
forma wypoczynku nie może odbiegać swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych;
dopłata dotyczyć ma dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.
Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.
Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje, czy ma być to podmiot, który świadczy usługi organizacji wypoczynku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością.
Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:
wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,
kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,
obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączonego z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,
zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych.
Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, biura podróży jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in.:
podmioty prowadzące działalność agroturystyczną – polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich,
szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej wymienione w cyt. wyżej rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej,
kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.
Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu, tj. czy podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci statutowo zajmuje się tego typu działalnością czy też czyni to w ramach działalności gospodarczej.
Przez zorganizowany wypoczynek należy więc rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego czyli przygotowanego przez podmiot, który zajmuje się statutowo lub w ramach działalności gospodarczej organizacją wypoczynku. Tym samym do zorganizowanych form wypoczynku nie można zaliczyć takich form, jak: wczasy „pod gruszą”, pobyt u rodziny oraz wypoczynek organizowany „na własna rękę” przez rodziców (pracowników) i związany z tym pobyt dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, czy wynajmowanych pokojach, gospodarstwach agroturystycznych, prywatnych kwaterach.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wypłaca swoim pracownikom ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dofinansowanie do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18. Świadczenie przyznawane jest na podstawie złożonego przez pracownika rachunku lub faktury. Dokumenty te mogą dotyczyć zarówno pobytu dziecka na zielonej szkole, kolonii, obozie lub wczasach zorganizowanych przez biuro podróży, jak również pobytu dziecka z rodzicami w hotelu, domu lub ośrodku wczasowym, pensjonacie, gospodarstwie agroturystycznym lub na kwaterach prywatnych, itp.
Z przedstawionych dokumentów musi wynikać, że wypoczynek dotyczył dziecka pracownika (imię i nazwisko dziecka w treści dokumentu), a nabywcą musi być pracownik Sądu (rodzic dziecka). Jednocześnie przy rozpatrywaniu wniosków nie ma znaczenia długość trwania pobytu (może to być pobyt weekendowy, jak i dwutygodniowy) ani wiek dziecka (może to być dziecko w wieku szkolnym, przedszkolnym i młodsze).
W świetle powyższego należy stwierdzić, iż tylko dopłata do zorganizowanego wypoczynku dziecka korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy zauważyć, iż do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można m.in. te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, biura podróży. Tym samym dopłata do wypoczynku dziecka, które przebywa wraz z rodzicami na wczasach zorganizowanych przez biuro podróży podlega zwolnieniu z opodatkowania na mocy powołanego przepisu. Niemniej z uwagi na to, iż wg Wnioskodawcy – dla celów zwolnienia z opodatkowania – nie ma znaczenia czy wypoczynek jest zorganizowany przez biuro podróży w postaci wczasów krajowych bądź zagranicznych, czy przez rodziców dziecka w ramach zielonej szkoły, kolonii, obozu czy pobytu dziecka z rodzicami w hotelu, domu lub ośrodku wczasowym, pensjonacie, gospodarstwie agroturystycznym lub na kwaterach prywatnych – jego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.