IPPB4/415-638/11-4/SP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19.08.2011 r. (data wpływu 29.08.2011 r.) uzupełnione o opłatę w dniu 10.10.2011 r. na wezwanie z dnia 04.10.2011 r. Nr IPPB4/415-638/11-2/SP (data nadania 04.10.2011 r., data doręczenia 07.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury polskiej przez osobę mającą miejsce zamieszkania w RPA – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury polskiej przez osobę mającą miejsce zamieszkania w RPA.
Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 04.10.2011 r. Nr IPPB4/415-638/11-2/SP (data nadania 04.10.2011 r., data doręczenia 07.10.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uiszczenie opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych oraz nadesłanie kserokopii dowodu wpłaty.
Wnioskodawczyni uiściła stosowną opłatę oraz przesłała dowód uiszczenie opłaty w terminie.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Od 1988 r. Wnioskodawczyni na stałe mieszka w Republice Południowej Afryki. Posiada także obywatelstwo tego kraju. W latach 1968-1988 pracowała zawodowo w Polsce. Wnioskodawczyni pracowała w Polsce w instytucjach spółdzielczych świadczących usługi na rzecz Polski i płacone przez Wnioskodawczynię składki emerytalne kierowane były do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Kiedy Wnioskodawczyni skończyła 60 lat, tj. od 13 października 2010 r., została Jej przyznana emerytura. Przyznana emerytura wypłacana jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych bezpośrednio z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, utworzonego przez państwo polskie – podstawa prawna: ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227).
Od początku otrzymywania emerytury jest od niej potrącany podatek dochodowy od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dof),osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast zgodnie z przepisem art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W dniu 10 listopada 1993 r. została sporządzona w Warszawie umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Południowej Afryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Umowa ta obowiązuje i nie została wypowiedziana przez żadną ze stron. Jej przepis art. 2 ust. 3 lit. a (i) h stanowi, że umowa ta dotyczy pobieranego w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast przepis art. 18 ust. 1 odnosi się do opodatkowania emerytur i stanowi:
„Każda emerytura (inna niż emerytura, o której mowa w artykule 19 ustęp 2 – dotyczy emerytur pracowników państwowych) i każda renta otrzymywana ze źródeł w Umawiającym się Państwie przez osobę mającą miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i która podlega opodatkowaniu w całości lub w części w drugim Umawiającym się Państwie, jest zwolniona z opodatkowania w pierwszym Państwie w zakresie, w jakim jest ona włączona do dochodu w drugim Umawiającym się Państwie.”
W sprawie znaczenie ma także treść art. 19 ust. 2 umowy:
„Każda renta lub emerytura wypłacana bezpośrednio z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną bądź władzę lokalną każdej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki bądź władzy lokalnej podlega opodatkowaniu wyłącznie w tym Państwie. Jednakże taka renta lub emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i posiada miejsce zamieszkania w tym Państwie.”
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy prawidłowym jest pobieranie w Polsce od emerytury podatku dochodowego od osób fizycznych...
Zdaniem Wnioskodawcy:
Analiza umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Południowej Afryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996 r. Nr 28, poz.124), zwłaszcza art. 18 ust. 1, art. 19 ust. 2, prowadzi do wniosku, że emerytura Wnioskodawczyni nie powinna podlegać w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jest ona bowiem włączona do dochodu w drugim Umawiającym się Państwie, tj. Republice Południowej Afryki, a jednocześnie Wnioskodawczyni jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania. Według Wnioskodawczyni, Jej stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 lipca 2009 r. o sygnaturze ILPB2/415-450/09-4/WM:
„stwierdzić należy, iż emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę – będącego obywatelem polskim posiadającego miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wypłacana z RPA z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.”
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jako osoba mająca miejsce zamieszkania w Republice Południowej Afryki uzyskuje emeryturę z Polski.
Zatem w przedmiotowej sprawie mają zastosowania uregulowania zawarte w umowie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Południowej Afryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie z dnia 10 listopada 1993 r. (Dz. U. z 1996 Nr 28, poz. 124).
W myśl art. 4 ust. 1 ww. umowy, W rozumieniu niniejszej umowy:
określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce" oznacza osobę, która zgodnie z ustawodawstwem Polski podlega w niej opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, siedzibę, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w Polsce w zakresie dochodu osiągniętego tylko w Polsce,
określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Południowej Afryce" oznacza każdą osobę fizyczną posiadającą zwykłe miejsce zamieszkania w Afryce Południowej i każdą osobę prawną, której miejsce zarządu znajduje się w Południowej Afryce.
Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.
W myśl art. 18 ust. 1 ww. umowy, każda emerytura (inna niż emerytura, o której mowa w artykule 19 ustęp 2) i każda renta otrzymywana ze źródeł w Umawiającym się Państwie przez osobę mającą miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i która podlega opodatkowaniu w całości lub w części w drugim Umawiającym się Państwie, jest zwolniona z opodatkowania w pierwszym Państwie w zakresie, w jakim jest ona włączona do dochodu w drugim Umawiającym się Państwie.
Natomiast z treści art. 19 ust. 2 umowy, wynika, iż każda renta lub emerytura wypłacana bezpośrednio z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną bądź władzę lokalną każdej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki bądź władzy lokalnej podlega opodatkowaniu wyłącznie w tym Państwie. Jednakże taka renta lub emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i posiada miejsce zamieszkania w tym Państwie.
Zatem emerytury i renty z Polski wypłacane bezpośrednio z funduszy utworzonych przez Polskę lub jej jednostkę terytorialną, bądź władzę lokalną każdej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz Polski lub jednostki, bądź władzy lokalnej podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w RPA, jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem RPA i posiada miejsce zamieszkania na terytorium RPA.
Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę wypłacaną bezpośrednio z Funduszu Ubezpieczenia Społecznego utworzonego przez państwo polskie w związku z wykonywaniem pracy w instytucjach spółdzielczych wykonujących usługi na rzecz Polski. Wnioskodawczyni wskazała, iż posiada także obywatelstwo RPA oraz na stałe tam zamieszkuje.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż emerytura otrzymywana przez Wnioskodawczynię – będącą obywatelem RPA i posiadającego miejsce zamieszkania na terytorium RPA – wypłacana z Polski z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa podlega opodatkowaniu tylko w RPA.
Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.