ILPP2/443-376/11-4/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki Nr 378/11 – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki Nr 378/11. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakującą opłatę.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości gruntowych, na których prowadzone było w przeszłości przez jej rodziców gospodarstwo rolne. Zainteresowana obecnie (od kilku lat) z uwagi na sytuację rodzinną (wdowa od 1998 r., rodzice nie żyją) i zdrowotną (jest po kilku operacjach narządu ruchu oraz inne schorzenia) nie jest w stanie prowadzić i nie prowadziła takiej działalności. Grunty, które stanowią jej własność zostały nabyte w następujący sposób:
Akt notarialny – umowa przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 28 lutego 1991 r., Nr KW Sąd Rejonowy, działki Nr 100, 378, 379, 29/12 i 29/11,
Akt notarialny – umowa kupna-sprzedaży działki rolnej bez zabudowań Nr 99 AM-1 od Gminy z dnia 18 stycznia 1996 r., Nr KW Sąd Rejonowy, na powiększenie gospodarstwa.
W wyniku zmiany zapisów planu zagospodarowania przestrzennego część ww. gruntów – działki Nr 378, 379 i 382 zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i pod drogi publiczne osiedlowe – uchwała z dnia 15 września 2000 r. Rady Gminy. Działka gruntu Nr 99 również ma być przeznaczona w wyłożonym planie miejscowym na cele mieszkaniowe – przewidywane uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego przez Radę Gminy ma nastąpić w marcu bieżącego roku.
Na wniosek Wnioskodawczyni Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działka Nr 378 w dniu 28 września 2010 r.
Nieruchomości są objęte podatkiem rolnym. Na gruntach tych nigdy nie była prowadzona działalność gospodarcza. Nabycie tych nieruchomości w większości nastąpiło przed wejściem w życie ustaw o podatku od towarów i usług. Zainteresowana (właścicielka ww. gruntów) nigdy nie była podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług.
W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż:
Działki Nr 100, 378, 379, 29/12 i 29/11 służyły i służą działalności rolniczej i nie były wykorzystywane do innych celów,
Działka rolna bez zabudowań Nr 99 AM-1 zakupiona od Gminy służyła i służy działalności rolniczej i nie była wykorzystywana do innych celów – płody zbierane służyły dla zaspokojenia potrzeb rodziny,
Działki Nr 100, 378, 379, 29/12, 29/11 i 99 AM-1 nie służyły do innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
Wnioskodawczyni nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego,
Poza wnioskiem o podział nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działka Nr 378 nie ponosiła żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży.
Sprzedana została jedna działka Nr 378/11.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy przychód ze sprzedaży działki gruntu w opisanej powyżej sytuacji powinien być opodatkowany podatkiem od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż we wskazanych wyżej okolicznościach będzie wolna od podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z ust. 4 w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1. Ust. 5 tego artykułu ustawy o podatku od towarów i usług doprecyzowuje: „przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach”. Wnioskodawczyni nie jest i nie była podatnikiem w rozumieniu ustawy.
Ponadto na uwagę zasługuje fakt, iż uznanie osoby fizycznej za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Zatem osoba fizyczna dokonująca czynności dostawy towarów, polegającej na zbyciu części majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży – nie jest podatnikiem VAT.
Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawczyni, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Stosownie do zapisu zawartego w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika tego podatku.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.
W przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.
Art. 2 pkt 19 ustawy stanowi, iż przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży działki Nr 378/11 przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Na wniosek Wnioskodawczyni Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działka Nr 378 w dniu 28 września 2010 r.
Ww. grunt, został nabyty przez Zainteresowaną w wyniku umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 28 lutego 1991 r. (działki Nr 100, 378, 379, 29/12 i 29/11) oraz w wyniku umowy kupna-sprzedaży 18 stycznia 1996 r. z dnia (działka rolna bez zabudowań Nr 99 AM-1). Na ww. działkach prowadzone było w przeszłości gospodarstwo rolne przez rodziców Wnioskodawczyni. Zainteresowana obecnie (od kilku lat) z uwagi na sytuację rodzinną (wdowa od 1998 r., rodzice nie żyją) i zdrowotną (jest po kilku operacjach narządu ruchu) nie jest w stanie prowadzić i nie prowadziła takiej działalności.
Zainteresowana wskazała, iż przedmiotowe nieruchomości są objęte podatkiem rolnym. Na gruntach tych nigdy nie była prowadzona działalność gospodarcza. Nabycie tych nieruchomości w większości nastąpiło przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowana nigdy nie była podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług. Działki Nr 100, 378, 379, 29/12 i 29/11 oraz działka rolna bez zabudowań Nr 99 AM-1 służyły i służą działalności rolniczej i nie były wykorzystywane do innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Płody zbierane z ww. gruntów służyły dla zaspokojenia potrzeb rodziny. Jednak Wnioskodawczyni podkreśliła, iż nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego.
Odnosząc treść przytoczonych przepisów do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż dostawa działki Nr 378/11, otrzymanej od rodziców w wyniku przekazania gospodarstwa rolnego, w stosunku do której Zainteresowana nie występowała jako rolnik ryczałtowy, tj. nie dokonywała dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz nie świadczyła usług rolniczych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ponadto, tut. Organ informuje, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.
W związku z powyższym, w niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do obowiązku opodatkowania dostawy działki nr 378/11. Odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono m.in. w oparciu o wskazanie, iż:
będąca przedmiotem wniosku działka nr 378/11, powstała z podziału nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działka Nr 378 została nabyta przez Zainteresowaną w wyniku umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 28 lutego 1991 r., (tj. przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług), oraz – jak wskazano we wniosku – „na której prowadzone było w przeszłości przez rodziców Wnioskodawczyni gospodarstwo rolne. Zainteresowana obecnie (od kilku lat) z uwagi na sytuację rodzinną (wdowa od 1998 r., rodzice nie żyją) i zdrowotną (jest po kilku operacjach narządu ruchu oraz inne schorzenia) nie jest w stanie prowadzić i nie prowadziła takiej działalności”,
Wnioskodawczyni nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, tj. w świetle art. 2 pkt 19 ustawy, nie dokonywała dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz nie świadczyła usług rolniczych,
Zainteresowana nigdy nie była podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług.
Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie opodatkowania sprzedaży działki Nr 378/11. Natomiast w kwestii dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania sprzedaży działek, została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-376/11 -5/EN z dnia 26 maja 2011 r.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.