ILPB3/423-89/10-6/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2010 r. (data wpływu 19.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty dokonanych odpisów aktualizujących wartość zapasów – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 19 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu 30.03.2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu aktualizującego wartość zapasów;

* określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty dokonanych odpisów aktualizujących wartość zapasów;

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości likwidowanego składnika zapasów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się handlem maszynami rolniczymi i częściami zamiennymi do nich. w celu zapewnienia należytej obsługi odbiorców, na magazynie Spółki utrzymywany jest pewien zapas części zamiennych oraz mniejszych maszyn. w niektórych przypadkach zapasy zalegają na magazynie przez parę lat. w związku z postępem technologicznym, niektóre pozycje zapasów tracą swoją wartość. Jako Spółka, Wnioskodawca zobowiązany jest do prowadzenia ksiąg handlowych, a zatem obowiązują Go w tym zakresie przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Ustawa ta wprowadza generalny obowiązek dokonywania odpisów aktualizujących wartość aktywów, dla których nastąpiła trwała utrata wartości.

W odniesieniu do niektórych zapasów istnieje możliwość ich zbycia po cenie niższej od ceny zakupu (sprzedaż ze stratą). Spółka dokonuje wówczas odpisu aktualizującego wartość zapasów i po sprzedaży rozchodowuje zapas po cenie zakupu.

W niektórych przypadkach, gdy Spółka wie o tym, że nie będzie w stanie ich sprzedać nawet po obniżonych cenach, dokonuje ich likwidacji, rozbiórki, a otrzymany w ten sposób złom sprzedaje do punktu skupu.

W piśmie z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu 30.03.2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku wskazano, iż składniki majątku Spółki, o których mowa we wniosku, stanowią Jej środki obrotowe – zapasy towarów.

Dodatkowo Spółka wyjaśniła, że złomowanie składników zapasów odbywa się na podstawie protokołu likwidacyjnego, w którym komisyjnie jest potwierdzone jaki zapas i za jaką wartość został zlikwidowany. Protokół taki, poprzez wskazanie członków komisji, ich podpisy oraz datę dokonania likwidacji, stanowi dowód księgowy w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pismem z dnia 29 marca 2010 r. w związku z wezwaniem dotyczącym m. in. doprecyzowania zadanego we wniosku pytania pierwszego, Wnioskodawca zredagował je w sposób następujący:

1. Czy odpis aktualizujący wartość zapasów jest kosztem uzyskania przychodów, czy nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, zgodnie z negatywnym katalogiem zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

2. Czy kwota dokonanych odpisów aktualizujących wartość zapasów jest kosztem uzyskania przychodu w momencie utworzenia odpisu (np. na dzień bilansowy), czy w momencie sprzedaży tego danego składnika zapasów...

3. Czy dokonując likwidacji składnika zapasu i sprzedaży uzyskanego w ten sposób złomu – wartość likwidowanego składnika (po której został przyjęty na magazyn) jest kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży złomu...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty dokonanych odpisów aktualizujących wartość zapasów (pytanie drugie).

Wniosek Spółki w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu aktualizującego wartość zapasów (pytanie pierwsze) został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 13 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-89/10-5/EK,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości likwidowanego składnika zapasów (pytanie trzecie) został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 13 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-89/10-7/EK.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota dokonanych odpisów aktualizujących wartość zapasów jest kosztem uzyskania przychodów w momencie dokonania odpisów (np. na dzień bilansowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty dokonanych odpisów aktualizujących wartość zapasów uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami bądź służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. w pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się handlem maszynami rolniczymi i częściami zamiennymi. w celu zapewnienia należytej obsługi klientów, Spółka posiada w magazynie zapas części zamiennych i mniejszych maszyn. Ze względu na zmiany na rynku, wynikające ze zmian technologicznych, niektóre pozycje zapasów tracą swoją wartość i są sprzedawane po cenach niższych od cen zakupu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Spółka ma prawo ujęcia w kosztach uzyskania przychodów całość poniesionych wydatków związanych z zakupem zapasów, które z uwagi na zmiany technologiczne sprzedawane są poniżej ceny ich zakupu. Wartość sprzedanych składników majątku obrotowego stanowić będzie bezpośredni koszt uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Powyższe oznacza, iż w przypadku kosztów podatkowych bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami koszty te są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Uwzględniając powyższe oraz biorąc pod uwagę stanowisko wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 13 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-89/10-5/EK, zgodnie z którym odpis aktualizujący wartość zapasów nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, stwierdzić należy, iż cena zakupu przedmiotowych zapasów stanowi – w myśl art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – koszt uzyskania przychodów w dacie ich sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.