ILPB1/415-467/10-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od kwietnia 1999 roku Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Urzędzie Gminy. Księgowość prowadzona jest przez Biuro Rachunkowe na zasadach ogólnych.

Podstawowym zakresem działalności jest sprawowanie nadzorów budowlanych, związanych z ochroną środowiska, budową oczyszczalni ścieków, ujęć wody, kanalizacji sanitarnych i wodociągowych oraz kubaturowych obiektów przemysłowych.

W 2008 roku Wnioskodawca uległ wypadkowi, w wyniku którego uszkodził prawe kolano. W trakcie zabiegu artroskopii stawu kolanowego uszkodzonej łękotki, stwierdzono dodatkowo uszkodzenie - zerwane więzadło krzyżowe. Po długiej, prawie rocznej rehabilitacji lekarz zalecił noszenie ortezy stawu kolanowego.

Szczególnie zalecił w trakcie wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością zawodową. Więzadło krzyżowe charakteryzuje się tym, że noga w każdej chwili może stracić stabilność. W tej sytuacji nie noszenie ortezy w trakcie pracy na rusztowaniach, drabinach, schodniach lub niestabilnych podłożach gruntowych jak nasypy, wykopy, zagraża bezpieczeństwu Wnioskodawcy. Praktycznie bez noszenia ortezy Wnioskodawca byłby pozbawiony możliwości wykonywania zawodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup ortezy stawu kolanowego, będzie stanowił koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup ortezy należy do kategorii wydatków niezbędnych dla rehabilitacji, ułatwiającej wykonywanie codziennych czynności. Analogiczną interpretację przyjmowały Urzędy Skarbowe w odniesieniu do okularów korekcyjnych. Warto podkreślić, że zarówno okulary jak ortezy ortopedyczne figurują w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 32 oraz klasie 32.50 jako „urządzenia i instrumenty i wyroby medyczne”, dzięki temu można je uznać za urządzenia techniczne w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym nic nie stoi na przeszkodzie, aby wydatek na zakup ortezy stawu kolanowego, stanowił koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca podkreśla, że używanie przez Niego ortezy ma na celu zapewnienie bezpiecznej pracy wykonywanej w warunkach budowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki. Z oceny związku wydatku ze źródłem przychodów winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Jak wynika z powyższego, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów określonego wydatku wymaga łącznego spełnienia podstawowych przesłanek, które zakładają, że między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź funkcjonowanie źródła przychodu, a także wydatek ten nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ww. ustawy.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Odnosząc się do przedstawionych przez Wnioskodawcę informacji stwierdzić należy, że wydatek na zakup ortezy stawu kolanowego ma na celu ochronę Jego zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia urazu stawu kolanowego, osoba fizyczna zmuszona jest do poczynienia zakupu ortezy niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona zdrowia, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Pomimo wskazania, iż Wnioskodawca będzie używał ortezy stawu kolanowego w celu wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, powyższy zakup jest uwarunkowany stanem zdrowia Wnioskodawcy, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego, Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z zakupem ortezy stawu kolanowego, gdyż nie mają one bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.