• Interpretacja indywidualn...
  28.04.2024

IBPBI/2/423-566/10/PP

Interpretacja indywidualna
z dnia 9 lipca 2010

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 1622 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 9 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach w części dotyczącej:

* wykładowców – jest prawidłowe,

* przedstawicieli firm farmaceutycznych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 9 kwietnia 2010r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja działa na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Fundacja nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego. Statutowym celem Fundacji jest:

1. wspieranie działań związanych z ochroną zdrowia,

2. rozwój medycyny molekularnej,

3. popieranie współpracy przyrodników, którzy zajmują się naukami medycznymi w placówkach naukowych podległych różnym resortom,

4. stworzenie warunków dla interdyscyplinarnego rozwiązywania wybranych problemów medycznych,

5. promowanie rozwoju młodych pracowników nauki,

6. stworzenie odpowiednich warunków dla funkcjonowania i rozwoju medycyny molekularnej oraz dyscyplin pokrewnych ze szczególnym uwzględnieniem farmakologii molekularnej oraz dyscyplin pokrewnych.

Powyższe cele Fundacji realizowane są m.in. przez:

1. organizowanie prelekcji, konferencji, sympozjów, warsztatów naukowych, seminariów, pokazów audiowizualnych, spotkań dyskusyjnych i wystaw poświęconych naukom medycznym,

2. promocję odkryć naukowych,

3. prowadzenie działalności naukowej.

Fundacja realizując swoje cele statutowe organizuje m.in. warsztaty i konferencje naukowe, w których uczestniczą lekarze z Polski i ze świata. Podczas takich konferencji prowadzone są pionierskie operacje medyczne, które za pomocą tele-łączy są transmitowane do jej uczestników zgromadzonych w miejscu organizacji takiej konferencji. Pokazowe operacje oraz wykłady naukowe prowadzone są przez światowej sławy specjalistów z różnych dziedzin medycyny. Fundacja zapraszając ww. specjalistów gwarantuje im w toku organizowanych konferencji wyżywienie. Z uwagi na rangę zaproszonych gości -wykładowców, którzy cieszą się światowym prestiżem ich wyżywienie jest organizowane odrębnie przez renomowane restauracje (w formie oficjalnej kolacji). Jest to ogólnie przyjęta praktyka w tego typu przedsięwzięciach - zarówno w Polsce, jak i na świecie. W przedmiotowym poczęstunku zapewnianym przez Fundację biorą także udział przedstawiciele firm farmaceutycznych, które współfinansują organizowane przez Fundację konferencje i warsztaty. Należy zaznaczyć, że udział w konferencjach naukowych organizowanych przez Fundację jest odpłatny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Fundację na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach dla wykładowców prowadzących organizowane przez nią konferencje i warsztaty naukowe oraz przedstawicieli firm farmaceutycznych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Fundacji, wydatki ponoszone na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach dla wykładowców prowadzących organizowane przez nią konferencje i warsztaty naukowe oraz przedstawicieli firm farmaceutycznych stanowią koszty uzyskania przychodów.

Fundacja z uwagi na posiadanie osobowości prawnej podlega ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - dalej „ustawa o CIT"). Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższy przepis oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 tej ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Warunkiem koniecznym jest jednak wykazanie, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Aby wydatek poniesiony przez Fundację stanowił dla niej koszt uzyskania przychodów muszą zostać spełnione następujące warunki:

1. został przez nią poniesiony,

2. jest definitywny (rzeczywisty),

3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,

4. został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5. został właściwe udokumentowany (podobnie „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2009" pod redakcją dr Janusza Marciniuka).

Spełnienie powyższych warunków musi zachodzić łącznie. Jednocześnie, by móc zakwalifikować dany wydatek Fundacji do kosztów uzyskania przychodów nie może być on zawarty w ustawowym katalogu wydatków niestanowiących przedmiotowych kosztów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, wprowadził jedynie wyliczenie przykładowe, a mianowicie odwołał się do wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu. W związku z powyższym, iż przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji pojęcia reprezentacji, należy posłużyć się wykładnią słownikową. „Reprezentacja" oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Przenosząc definicję reprezentacji na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Mając na uwadze przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT Fundacja uważa, iż choć przepisy nakazują wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych, niemniej jednak nie wynika z tego zapisu, że wszystkie wydatki poniesione na usługi gastronomiczne oraz zakup żywności oraz napojów należy automatycznie uznawać za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Powyższy pogląd potwierdza w wyroku z dnia 12 czerwca 2008 r. (sygn. III SA/Wa 157/08) WSA w Warszawie stwierdzając, iż: „(...) wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny (...)".

W przedstawionym stanie faktycznym, jednym z elementów organizacyjnych przygotowywanych przez Fundację konferencji czy sympozjów jest zapewnienie poczęstunku. Tego typu działanie oraz ich forma nie odbiegała od zwyczajowo przyjętej przy organizacji tego typu przedsięwzięć. Jest to obecnie standard, zarówno w kraju jak i za granicą, a nie wyraz okazałości. Fundacja nie może oczekiwać, że światowej sławy specjaliści będą uczestniczyć (jako wykładowcy) w organizowanych przez nią konferencjach, jeżeli nie zagwarantuje im ona m.in. wyżywienia na odpowiednio wysokim poziomie W związku z powyższym Fundacja korzysta z usług restauracji, w których odbywa się taki poczęstunek. Wyżywienie wykładowców jest jednym z elementów, które składają się na organizację konferencji. Nie można mu, zdaniem Fundacji, przypisać znamion okazałości. Taki przymiot mógłby odnosić się tylko i wyłącznie do poczęstunku w restauracjach, w którym uczestniczyliby wszyscy uczestnicy konferencji (w rym słuchacze) a nie w stosunku do wyżywienia dla wykładowców - zapewnianego przez Fundację. Fundacja pragnie podkreślić, że spotkanie w restauracji nie ma charakteru wytwornej i okazałej kolacji, czy specjalnie zorganizowanej imprezy. Organizując przedmiotowe spotkanie Fundacja nie ma na celu wykazywania przepychu. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 27 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB5/424O-24/09-2/AM) stwierdził, że: „rację trzeba przyznać Skarżącej, iż ponoszone przez nią wydatki nie wiążą się z okazałością, wytwornością, a zatem nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zaproszenie kontrahenta na kawę, „zwykły" lunch, czy obiad do restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym. Jest to powszechnie spotykana praktyka. Posiłek spożywany w restauracji nie jest „okazały" ani „wykwintny", bo powodem organizacji spotkania w restauracji nie jest chęć zaimponowania kontrahentowi okazałością czy wystawnością".

Sama organizacja posiłku jest elementem składowym całego przedsięwzięcia - jakim są warsztaty, czy konferencje naukowe. Takie spotkania są powszechnie przyjęte, jako element wszystkich międzynarodowych konferencji. Nie można zatem mówić o tym, aby na uczestnikach takich posiłków (tj. na wykładowcach) wywierały one wrażenie okazałości czy też wystawności. Nie kreują one również wizerunku Fundacji, jako podmiotu działającego ponad przyjętymi w praktyce standardami.

Z kolei, udział w takim poczęstunku przedstawicieli firm farmaceutycznych, które biorą udział w finansowaniu takich warsztatów oraz konferencji, jest podyktowany chęcią omówienia kwestii związanych z udziałem takich firm w realizacji celów statutowych Fundacji. Są one okazją do omówienia bieżącej współpracy (w ramach konkretnej konferencji, czy warsztatów) oraz okazją do zapewnienia udziału ww. firm w przyszłych przedsięwzięciach Fundacji. Nie jest to działanie o charakterze „nadzwyczajnym", czy też okazałym. Jest to powszechnie spotykana praktyka.

W analizowanym stanie faktycznym należy wykazać, że wydatki poniesione przez Fundację na organizację poczęstunku dla osób wykładających podczas konferencji naukowych są związane z jej działalnością oraz zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub mogą mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Nie ulega wątpliwości, że przedmiotowe wydatki na wyżywienie osób wykładających na organizowanych PRZEZ Fundację konferencjach, czy też sympozjach wykazują ZWIĄZEK z uzyskiwanymi przez Fundację przychodami. Jest to ZWIĄZEK pośredni. Zapewniając światowej klasy specjalistom warunki organizacyjne na odpowiednim poziomie (przejawiającym się m.in. w zapewnianiu wyżywienia w restauracjach), Fundacja jest w stanie gwarantować najwyższy poziom merytoryczny organizowanych przez nią konferencji, sympozjów, czy warsztatów. Powyższe przekłada się na duże zainteresowanie tymi działaniami w środowisku lekarskim. Z uwagi na fakt, że udział w nich jest odpłatny zwiększenie liczby uczestników przekłada się na zwiększenie przychodów Fundacji. Można zatem stwierdzić, że przedmiotowe wydatki służą osiąganiu przez Fundację przychodów. Nie można także zarzucić Fundacji braku racjonalności w ich ponoszeniu. Ma ona bowiem na uwadze zapewnienie najwyższego poziomu merytorycznego organizowanych konferencji, sympozjów, czy warsztatów. Powyższe jest tylko możliwe poprzez udział najlepszych specjalistów, których uczestnictwo niejako nakłada na Fundację obowiązek zagwarantowania im warunków na wysokim światowym poziomie. Z KOLEI uczestnictwo w poczęstunku dla wykładowców, także reprezentantów firm farmaceutycznych gwarantuje Fundacji propagowanie jej działalności wśród tego typu podmiotów gospodarczych, a tym samym i możliwość pozyskania dodatkowych środków na realizację jej CELÓW STATUTOWYCH. FIRMY FARMACEUTYCZNE BIORĄ BOWIEM UDZIAŁ W FINANSOWANIU DZIAŁALNOŚCI STATUTOWEJ FUNDACJI.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 października 2008 r. (sygn. I SA/Bd 492/08), w którym sąd stwierdził, że: „należy zauważyć, że Ustawodawca nie wymaga od podatnika aby poniesiony koszt istotnie przyniósł przychód. Wystarczy jedynie, aby podatnik w ramach prowadzonej działalności poniósł wydatek w celu osiągnięcia przychodu, przy czym chodzi tu tylko o samą możliwość przychodu, jego prawdopodobieństwo, a nie rzeczywisty skutek. Za koszt uzyskania przychodu należy traktować te wydatki, których poniesienie przez podatnika było spowodowane racjonalnym dążeniem i obiektywną możliwością osiągnięcie przychodu, choćby sam przychód nie wystąpił."

Konkludując, Fundacja jest zdania, że ponoszone przez nią wydatki na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach dla wykładowców prowadzących organizowane przez nią konferencje i warsztaty naukowe oraz przedstawicieli firm farmaceutycznych stanowią koszt uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty podatkowe.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,

4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5. został właściwie udokumentowany,

6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, względnie zostały poniesione w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Updop nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się w tym zakresie wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S. Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują podatnika. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

W odniesieniu do działalności, reprezentacja jest rozumiana jako działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami i które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez, np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

1. stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu funkcjonującego w obrocie prawnym,jak i

2. stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy wydatki na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach dla wykładowców w trakcie trwania konferencji i warsztatów naukowych oraz przedstawicieli firm farmaceutycznych, ukierunkowane są na reprezentowanie Fundacji oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też nie mają tego charakteru a służą wyłącznie zachęcaniu potencjalnych wykładowców i przedstawicieli firm farmaceutycznych do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z Fundacją.

W kwestii dotyczącej wydatków Fundacji na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach w trakcie trwania konferencji i warsztatów naukowych dla przedstawicieli firm farmaceutycznych mamy do czynienia z pierwszym z tych wyznaczników. W kontekście zdefiniowanego bowiem powyżej pojęcia „reprezentacja” oraz z analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 updop wynika, iż ponoszone przez Fundację wydatki na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach podczas odbywających się konferencji i warsztatów naukowych mają na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku Fundacji. Wnioskodawca wskazał, że organizacja wyżywienia w sposób przez niego opisany to powszechnie spotykana praktyka. Powoływanie się jednak przez Wnioskodawcę na tę okoliczność, że tego typu wydatki nie mają charakteru nadzwyczajnego, a są powszechnie spotykaną praktyką, nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji. Sam Wnioskodawca przyznaje, że organizowane przez niego wyżywienie na odpowiednio wysokim poziomie ma miejsce w renomowanej restauracji oraz, że w trakcie poczęstunku są omawiane zasady współpracy z firmami farmaceutycznymi. Spotkania w trakcie których ustalane są w/w zasady mogą odbywać się również w innych miejscach, a w szczególności w siedzibie Fundacji. Ich umiejscowienie w renomowanych lokalach gastronomicznych bez wątpienia kreuje wizerunek Fundacji, jej renomę, a zatem wydatki te mają charakter reprezentacyjny i objęte są zakresem przedmiotowym cytowanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Natomiast w kwestii dot. wydatków Fundacji na organizację wyżywienia w w/w lokalach gastronomicznych dla zaproszonych wykładowców stwierdzić należy, iż stanowią one jeden z elementów kosztu pobytu w/w osób na konferencjach (warsztatach). Jak wskazała sama Fundacja wydatki te są jednym z elementów organizowanych spotkań, które są odpłatne. Tym samym wydatki te mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów jako spełniające przesłankę ogólna wskazaną w art. 15 ust. 1 updop.

Należy podkreślić, iż przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje organów skarbowych oraz wyroki sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa podatkowego wydane zostały w indywidualnych sprawach, w odniesieniu do zawartych w nich stanów faktycznych i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Wskazać przy tym należy, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowany jest również pogląd potwierdzający stanowisko tut. Organu (vide: Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 maja 2010r. Sygn. akt I SA/Wr 334/10).

W świetle powyższego stanowisko Fundacji w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wyżywienia w renomowanych restauracjach w części dotyczącej:

* wykładowców – jest prawidłowe,

* przedstawicieli firm farmaceutycznych – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...