IPPB4/415-31/10-6/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 08.01.2010 r. (data wpływu 15.01.2010 r.) oraz w piśmie z dnia 04.03.2010 r. (data nadania 04.03.2010 r., data wpływu 05.03.2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 25.02.2010 r. (data nadania 25.02.2010 r. data odbioru 03.03.2010 r.) oraz w piśmie z dnia 07.04.2010 r. (data nadania 07.04.2010 r., data wpływu 07.04.2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 01.04.2010 r., (data nadania 01.04.2010 r., data odbioru 07.04.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu najemcy – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 15 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu najemcy.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 25.02.2010 r. oraz pismem z dnia 01.04.2010 r. tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 04.03.2010 r. (data nadania 04.03.2010 r., data wpływu 05.03.2010 r.) oraz pismem z dnia 07.04.2010 r. (data nadania 07.04.2010 r., data wpływu 07.04.2010 r.) Wnioskodawca uzupełnił braki w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W zasobach mieszkaniowych WSM znajdowały się lokale zakładowe (funkcyjne) zajmowane przez dozorców (zatrudnionych w spółdzielni) na podstawie umów najmu. Lokale te od momentu powstania spółdzielni stanowiły jej własność. Do spółdzielni wpłynęły wnioski od najemców o przeniesienie własności tych lokali. Spółdzielnia w grudniu 2009 r. zawarła umowy przeniesienia własności lokali mieszkalnych, które wcześniej były w najmie. Zgodnie z zapisem statutu Spółdzielni § 157 punkt 1 oraz uchwały Walnego Zgromadzenia z dnia 15-19 czerwca 2009 r. wyrażające zgodę na ustanowienie odrębnej własności dla ww. lokali, dawni najemcy wnieśli wkłady budowlane w wysokości 10% wartości rynkowej lokali ustalonej w oparciu o operaty szacunkowe. Na poczet wpłaty wkładów budowlanych zostały zaliczone zwaloryzowane kaucje mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy różnica pomiędzy wniesionym wkładem budowlanym a wartością rynkową lokalu stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla dokonujących przekształcenia umowy najmu w odrębną własność...

Czy w związku z tym spółdzielnia powinna sporządzić deklaracje PIT-8C...

Zdaniem Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę:

* zapis art. 48 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych

* obowiązujący do dnia 30.07.2007 r. zapis art. 122 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który stanowił, że zmniejszenie płatności na pokrycie różnicy między wartością rynkową lokalu a zwaloryzowaną wartością wkładu mieszkaniowego, o którym mowa w art. 111 oraz art. 12 ust. 1 pkt 5 jest dochodem członka nie podlegającym opodatkowaniu.

* stanowiska Ministra Finansów DD3/033/5/IMD/08/94 z dnia 28.01.2008 r.

Wnioskodawca uważa, że:

Powołane powyżej przepisy dotyczące przekształceń własnościowych w spółdzielniach mieszkaniowych określają zasady powodujące, że dotychczasowi najemcy lokali spółdzielczych nabywają własność zajmowanych lokali. Jeśli przeniesienie własności odbywa się zgodnie z ww. zasadami to nie powstaje przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu realizacji przedmiotowej umowy, a zatem spółdzielnia nie ma obowiązku wystawiania PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców – w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu.

Z przytoczonego przepisu wynika, iż prawo do zwolnienia w nim zawarte przysługuje w sytuacji, gdy przedmiotem zbycia jest zakładowy (tj. stanowiący własność pracodawcy lub byłego pracodawcy) budynek mieszkalny lub lokal mieszkalny, a jego nabywca posiada do tego budynku lub lokalu tytułu prawny – umowę najmu.

Z przedstawionego we wniosku wynika, iż spółdzielnia mieszkaniowa w grudniu 2009 r. na wniosek najemców – dozorców (zatrudnionych w spółdzielni) przeniosła własność lokali zakładowych (funkcyjnych), które od momentu jej powstania stanowiły jej własność. Dawni najemcy wnieśli wkłady budowlane w wysokości 10% wartości rynkowej lokali ustalonej w oparciu o operaty szacunkowe. Na poczet wpłaty wkładów budowlanych zostały zaliczone zwaloryzowane kaucje mieszkaniowe.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż zostały spełnione wszystkie warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. spółdzielnia przeniosła własność lokali zakładowych na rzecz dotychczasowych najemców.

Reasumując, dochód uzyskany przez najemców, z tytułu zakupu lokali zakładowych, w wysokości odpowiadającej różnicy między wniesionym wkładem budowlanym a wartością rynkową lokalu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym bowiem korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Spółdzielni nie ciąży obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do pisma Ministra Finansów z dnia 24.01.2008 r. Nr DD3/033/5/IMD/08/94 powołanego w stanowisku Wnioskodawcy należy wskazać, iż nie ma ono zastosowania w tej sprawie. Pismo to odnosi się do opodatkowania przychodów najemców z tytułu zakupu mieszkań zakładowych, uprzednio nabytych przez spółdzielnię od przedsiębiorstwa państwowego. Natomiast jak zostało przedstawione w stanie faktycznym Spółdzielnia nie nabyła lokali zakładowych. Lokale te od momentu powstania Spółdzielni stanowiły jej własność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.