1437US37/ZI/69/DJW/05

Pytanie podatnika:

Czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do samochodu Toyota Hi Ace 2,0, dla którego podatnik nie posiada świadectwa homologacji, a dopuszczalna ładowność określona jest jedynie w dowodzie rejestracyjnym? Zdaniem wnioskodawcy dopuszczalne jest odliczenie podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup paliwa do tego samochodu.

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. 137 poz. 926 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku złożonym dnia 3 lutego 2005 roku, za prawidłowe.

Uzasadnienie

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem działalności Strony jest wykonywanie instalacji elektrycznych i robót ogólnobudowlanych w zakresie przesyłowych obiektów liniowych, tj. rurociągów, linii elektromagnetycznych, elektrotrakcyjnych i telekomunikacyjnych. W działalności wykorzystywany jest samochód ciężarowy Toyota Hi Ace 2,0 wyprodukowany w 1988 roku, liczba miejsc 3, dopuszczalna ładowność 995. Strona nie posiada jednak wyciągu ze świadectwa homologacji dla w/w pojazdu, a dopuszczalna ładowność wynika jedynie z dowodu rejestracyjnego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż wynikająca ze wzoru określonego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Jak natomiast stanowi art. 86 ust. 5 cyt. ustawy, dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) powinna wynikać z wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Pojazdy, które w ww. dokumentach nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc uznaje się za samochody osobowe. Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 01 stycznia 1984r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 01 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz. U. Nr 6, poz. 35/. Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta, importera) dla którego zostało ono wydane.Od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych.

W sytuacji, kiedy podatnik posiada używany samochód ciężarowy z państw członkowskich Unii Europejskiej, należy wyjaśnić, że np. europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.

Z przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika ww. dokumentów, wynikający z obiektywnej niemożności ich uzyskania, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy lub inny określony w art. 86 ust. 3 i 5, co jednocześnie uniemożliwi odliczenie podatku naliczonego, o którym stanowi art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem podanym w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Postanowienie wydane na podstawie przepisów, które utraciły moc obowiązującą lub zostały zmienione.

Decyzja z dnia 2005.08.23, sygnatura: 1401/VR/006/14-45/05/JM/