• Interpretacja indywidualn...
  06.05.2024

ILPP1/443-52/10-2/AI

Interpretacja indywidualna
z dnia 8 kwietnia 2010

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 553 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego Panią, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2010 r. (data wpływu 18 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nabycia praw autorskich, praw majątkowych i praw pokrewnych oraz prawa do odliczenia podatku VAT – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 18 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nabycia praw autorskich, praw majątkowych i praw pokrewnych oraz prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako Koproducent zawarł w roku 2008 i 2009 ze swoimi kontrahentami, jako Producentami łącznie 10 umów koprodukcyjnych dotyczących produkcji filmów. Zgodnie z postanowieniami umowy, Strony zobowiązały się do wzajemnych świadczeń. Regulacja umowna w tym zakresie (stosunek cywilnoprawny) ukształtowana została następująco.

6. FINANSOWANIE REALIZACJI FILMU

6.4. Na mocy niniejszej umowy KOPRODUCENT przekaże PRODUCENTOWI kwotę koprodukcyjnego wkładu finansowego w wysokości łącznej złotych xxx netto plus 22% VAT na wskazane subkonto bankowe przez PRODUCENTA, w następujących ratach i terminach:

* xxx zł netto plus 22% VAT, tj. 50%, po podpisaniu niniejszej umowy,

* xxx zł netto plus 22% VAT, tj. 40%, 3 dni po zaakceptowaniu przez KOPRODUCENTA Raportu częściowego dofinansowania (xxx zł) w kwotach netto (załącznik nr 3 Umowy),

* xxx zł netto plus 22% VAT, tj. 10%, 3 dni po zaakceptowaniu przez KOPRODUCENTA Raportu końcowego dofinansowania w kwotach netto (załącznik nr 3 Umowy).

6.5. Strony zgodnie ustalają, że finansowy wkład koprodukcyjny opisany wyżej w ust. 4. stanowi 19,99% całego kosztorysu. Ostatecznie wartość procentowa wkładu koprodukcyjnego zostanie określona na podstawie Raportu końcowego filmu w kwotach netto (załącznik nr 3).6.5.1 z kwoty wkładu koprodukcyjnego mogą być pokrywane wyłącznie koszty kwalifikowane związek z produkcją Filmu.

Kosztami niekwalifikowanymi są:

* zakup środków trwałych i wyposażenia biurowego,

* wynagrodzenie przysługujące z tytułu wszelkich funkcji pełnionych przez Wnioskodawcę, który prowadzi działalność jako osoba fizyczna (zarejestrowana w ewidencji działalności gospodarczej),

* koszty prac wstępnych (development),

* koszty wykonania kopii pokazowych w ilości powyżej 1 sztuki,

* wszelkie koszty prowizji i odsetek ponoszonych w ramach zobowiązań finansowych i odsetek od debetu,

* koszty kar finansowych oraz wydatków związanych ze sporami finansowymi,

* koszty amortyzacji.

6.9. W przypadku:

* nie wyprodukowania przez PRODUCENTA filmu z dowolnego powodu,

* nie wydatkowania przekazanej kwoty finansowego wkładu koprodukcyjnego opisanego w punkcie 4. Umowy na cele związane z produkcją filmu,

* nie przedstawienia Raportu końcowego dofinansowania,

* nie przedstawienia Raportu końcowego filmu w terminie 30 dni po wykonywaniu kopii wzorcowej filmu,

* nie wydatkowania 50% budżetu filmu na X,

* PRODUCENT jest zobowiązany do zwrotu pełnej kwoty wkładu finansowego KOPRODUCENTA wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od daty przekazania poszczególnych rat lub całej kwoty wkładu finansowego KOPRODUCENTA określonego w punkcie 4., do daty wpływu na konto bankowe KOPRODUCENTA oraz pokrycia wszelkich szkód i strat.

7. PRZENIESIENIE PRAW DO FILMU i UTWORÓW WKŁADOWYCH

7.1. PRODUCENT oświadcza, że nabył lub nabędzie wszelkie prawa, a w szczególności autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych na jego zamówienie w związku z produkcją filmową lub włączonych do Filmu (utwory wkładowe), oraz prawami we wszystkich krajach świata na wszelkich polach eksploatacji wymienionych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych bez względu na ilość nadań, również poza eksploatacją audiowizualną, a w szczególności na następujące pola eksploatacji (...).

7.2. PRODUCENT oświadcza, że nabyte przez niego prawa wymienione powyżej nie zostaną w żaden sposób ograniczone ani obciążone prawami osób trzecich z zastrzeżeniem postanowień Umowy.

7.3. PRODUCENT oświadcza, że wszystkie umowy, które zawarł lub zawrze ze współtwórcami, odtwórcami głównych ról w związku z produkcją Filmu, nie będą naruszać postanowień Umowy.

7.4. PRODUCENT zobowiązuje się przenieść na KOPRODCENTA autorskie prawa majątkowe oraz prawa pokrewne które nabędzie w związku z produkcją Filmu do wszystkich elementów Filmu (utworów wkładowych) w części odpowiadającej udziałowi Producenta we współwłasności Filmu określonemu w Umowie, w zakresie wszystkich pól eksploatacji, na których PRODUCENTOWI przysługują lub będą przysługiwały te prawa, w tym prawa do Scenariusza.

7.5. PRODUCENT zobowiązuje się przenieść na KOPRODUCENTA przysługujące mu autorskie prawa majątkowe do Filmu w części odpowiadającej udziałowi PRODUCENTA, o którym mowa w Umowie w pierwszym akapicie.

7.6. Po wykonaniu przez PRODUCENTA zobowiązań wynikających z punktu 4., 5. Umowy, KOPRODUCENTOWI będą przysługiwały autorskie prawa majątkowe oraz prawa pokrewne do Filmu, do utworów zamówionych przez PRODUCENTA na potrzeby Filmu i włączonych do Filmu (utworów wkładowych) na zasadzie współwłasności w części 80,01% PRODUCENT oraz 19,99% KOPRODUCENT z zastrzeżeniem zapisów dotyczących FINANSOWANIA REALIZACJI FILMU powyżej.

7.8 Przeniesienie praw, o których mowa w punkcie 1., 2., 3., 4., 5., 6., 7., Umowy powyżej, następuje automatycznie po przekazaniu finansowego wkładu koprodukcyjnego przez KOPRODUCENTA na rachunek bankowych PRODUCENTA. Przeniesienie prawa o którym mowa w pkt 7. nastąpi z chwilą ustalenia faktycznego udziału KOPRODUCENTA w kosztach produkcji Filmu, po przedstawieniu przez PRODUCENTA Raportu końcowego filmu, nie później niż po upływie miesiąca od daty całkowitego zakończenia produkcji (wykonania kopii wzorcowej).

8. OBOWIĄZKI STRON UMOWY

8.1. Strony zgodnie ustalają, że obowiązki PRODUCENTA będą następujące:

* zawarcie ewentualnych umów z publicznymi inwestorami Filmu,

* ubezpieczenie produkcji filmu w ramach kosztów produkcji filmu w zakresie powszechnie stosowanym przy ubezpieczeniu ekipy i odtwórców oraz sprzętu i nośników Filmu,

* organizacja produkcji Filmu, w tym m.in.: powołanie grupy produkcyjnej, zawarcie umów z właściwymi technologicznie podmiotami wykonującymi usługi techniczne i inne na rzecz Filmu, zawarcie umów z aktorami i innymi wykonawcami, prowadzenie profesjonalnej księgowości oraz inne prace - aż do wykonania pełnowartościowych materiałów wyjściowych Filmu, umożliwiających jego dystrybucję i rozpowszechnianie,

* wskazanie osoby reżysera Filmu, zawarcie wszelkich umów z realizatorami, aktorami i innymi podmiotami uczestniczącymi w realizacji filmu zgodnie z prawem autorskim i kodeksem cywilnym w sposób taki, aby prawa KOPRODUCENTA jako współuprawnionego nie były w żaden sposób skrępowane w zakresie nieograniczonym rozporządzania filmem w czasie i przestrzeni,

* rozliczenie środków finansowych otrzymanych od KOPRODUCENTA,

* umieszczenie w sposób trwałych na nośniku Filmu informacji o wsparciu finansowym udzielonym PRODUCENTOWI przez Gminę XX i Województwo XXX i o udziale KORPODUCENTA w produkcji Filmu oraz jego logo w formie uzgodnionej przez obie strony w trybie roboczym, w tym logo animowanego KOPRODUCENTA. Prace te zostaną wykonane w terminie przed wykonaniem kopii wzorcowej (master) Filmu i przedstawione do akceptacji KORPODUCENTA,

* umieszczanie informacji i logo KOPRODUCENTA we wszystkich materiałach informacyjno reklamowych Filmu,

* organizacja Kolaudacji Filmu z udziałem przedstawiciela KOPRODUCENTA,

* umożliwienie odbycia ogólnopolskiej Premiery Filmu lub premierowego pokazu publicznego, w pierwszej kolejności premier lokalnych, niezwłocznie po terminie Premiery ogólnopolskiej na terenie województwa dolnośląskiego w uzgodnionym w trybie roboczym między stronami terminie i miejscu,

* rozliczenie i przekazanie KOPRODUCENTOWI wpływów z eksploatacji Filmu z wszystkich pól eksploatacji w proporcjach odpowiadających wkładowi wniesionemu w produkcji zgodnie z zapisami Umowy. PRODUCENT będzie przedstawiał KOPRODUCENTOWI raport o eksploatacji filmu w 15 dni po zakończeniu kwartału, tj. 15 stycznia, do 15 kwietnia, do 15 lipca i do 15 października każdego roku,

* przedstawienie KOPRODUCENTOWI, w terminie 30 dni po wykonaniu kopii wzorcowej, Raportu Końcowego Filmu (załącznik nr 3).

8.3 Do obowiązków KOPRODUCENTA należeć będzie w szczególności:

* przekazanie środków finansowych wskazanych do punktu 4. Umowy na cele związane z produkcją Filmu na subkonto PRODUCENTA”.

Po finalizacji przedmiotowego przedsięwzięcia, Wnioskodawca w związku z uzyskanymi prawami wykonywać będzie przy ich użyciu czynności opodatkowane podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z zawartą umową Zainteresowany nabywa (wyżej wskazany punkt 7.4) usługi - prawa autorskie, prawa majątkowe oraz prawa pokrewne, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...

2. Czy Wnioskodawca nabywając świadczenie usługowe w rozumieniu ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, wykazanego na fakturze VAT wystawionej przez Producenta z tego tytułu na podstawie wyżej wskazanej umowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z regulacją art. 5 pkt 5 i 6 ustawy o kinematografii, koproducent filmu - to podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych. Zaś producent filmu oznacza to osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu.

Przedmiotowa kwestia w opinii Zainteresowanego podlega opodatkowaniu jako usługa na mocy regulacji art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 8.1. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wnioskodawca uważa, że w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zastosowanie znajdzie w przedmiotowej sprawie art. 86 ustawy o VAT.

Art. 86 ust. 1. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1a) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z powyżej wskazaną regulacją art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Co do zasady zatem, przez usługę należy rozumieć każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). w sytuacji zatem, gdy występuje świadczeniodawca, świadczeniobiorca działający ponadto jako przedsiębiorca, oraz samo świadczenie jest odpłatne, są to transakcje nietowarowe, a usługowe podlegające opodatkowaniu VAT.

Aby dana transakcja „nietowarowa” podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi spełniać łącznie następujące trzy warunki:

1. zaistnienie samego świadczenia,

2. świadczenie musi być dokonywane na czyjąś rzecz,

3. świadczenie musi mieć charakter odpłatny.

Przez świadczenie uważa się zachowanie dłużnika przewidziane treścią zobowiązania i z nim zgodne.

Samo świadczenie zaś ma nastąpić na rzecz podmiotu, świadczeniobiorcy, dokonywane przez podmiot jakim jest świadczeniodawca. Świadczenie to ma być dokonane na rzecz, inaczej na korzyść, dla czyjegoś dobra, czy w czyimś interesie. Tym samym, po stronie odbiorcy świadczenia musi wystąpić określona korzyść, wartość materialna lub niematerialna, której jest on beneficjentem. Ma to być zatem, element tzw. przysporzenia, osiągnięcia jakiegoś konkretnego bezpośredniego benefitu u świadczeniobiorcy, dla którego, na którego rzecz dane świadczenie zostało dokonane.

Przenosząc te rozważania na grunt regulacji ustawy o VAT, aby wystąpiło świadczenie na rzecz usługobiorcy musi wystąpić beneficjent, konsument tego świadczenia, a świadczenie to ma stanowić dla niego określoną korzyść, w dodatku wymierną w pieniądzu. Tym bardziej, że zawsze jeśli dane świadczenie ma podlegać opodatkowaniu to jako przedmiot obrotu musi mieć określoną wartość, i może co do zasady podlegać kolejnym transakcjom w obrocie.

W przedstawionym stanie faktycznym, wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego wystąpiły. Zaistnienie samego świadczenia - jest nim wtórne przeniesienie przez Producenta praw do filmu na Wnioskodawcę. Świadczenie dokonywane jest na rzecz Zainteresowanego, i ma ono charakter odpłatny, bo zgodnie z umową ponosi on określony koszt, wkład finansowy.

Producent bowiem na mocy art. 70 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych, nabywa na mocy domniemania wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości, a następnie odpowiedni procent tych praw przenosi na Koproducenta.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawartymi umowami nabywa on (wyżej wskazany punkt 7.4) prawa autorskie i prawa majątkowe oraz prawa pokrewne w sposób wtórny, a zatem nabywa świadczenie usługowe w rozumieniu ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Ma też prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze VAT wystawionej przez Producenta z tego tytułu, bowiem dalej prawa te będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Ponadto art. 8 ust. 3 ustawy stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Art. 5 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. u. Nr 132, poz. 1111 ze zm.), określa, że koproducent filmu to podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych.

Przepis art. 5 pkt 6 cyt. ustawy wskazuje natomiast, że producent filmu to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu.

Z kolei, przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. z 2006 r. Dz. u. Nr 90, poz. 631 ze zm.) określa, że prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

W powołanym przepisie art. 8 ust. 1 sformułowana została podstawowa zasada, w myśl której prawo autorskie powstaje w sposób pierwotny na rzecz twórcy. Nabycie praw autorskich przez twórcę następuje ex lege wraz ze stworzeniem utworu i jest rezultatem nie aktu prawnego, lecz aktu realnego, określonych czynności faktycznych.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególne dotyczące utworów audiowizualnych.

Z art. 69 ww. ustawy wynika, że współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno muzycznych oraz twórca scenariusza.

W myśl art. 70 ust. 1 cyt. ustawy domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.

Na zamówienie producenta tworzone jest jedno dzieło współautorskie, czyli utwór audiowizualny.

Zatem, właściwe prawa autorskie do utworu audiowizualnego w postaci wyłącznego prawa do korzystania i rozporządzania nim nabywa - obecnie w trybie domniemania - producent. Prawa te producent nabywa w sposób pierwotny. Fakt przyznania autorskiego prawa majątkowego do utworu audiowizualnego nie narusza jednak autorskich praw osobistych współtwórców takowego utworu.

Z powyższych przepisów wysunąć należy wniosek, że skoro producent utworu audiowizualnego nabywa autorskie prawa majątkowe w sposób pierwotny z chwilą powstania utworu, to z tą samą chwilą współudział w autorskich prawach do utworu audiowizualnego nabywa również koproducent, który w myśl cyt. wyżej art. 5 pkt 5 ustawy o kinematografii jest współautorem stworzonego dzieła.

Tym samym, nabycie przez koproducentów praw autorskich do filmu oraz związanego z tym udziału w zysku w produkcji filmowej nie następuje w wyniku świadczenia wykonanego przez producenta w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, nabycie przez koproducentów współudziału w autorskim prawie majątkowym do filmu nie wypełnia przesłanki, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, odnośnie odpłatności za świadczenie, albowiem koproducent nabywa te prawa nieodpłatnie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z chwilą stworzenia utworu.

Nie można uznać, iż wniesiony wkład pieniężny i rzeczowy stanowi odpłatność za nabycie praw, albowiem przekazanie wkładu pieniężnego i rzeczowego stanowi warunek uznania podmiotu za koproducenta utworu audiowizualnego.

W świetle powyższego, nabycie przez koproducentów praw do filmu oraz związanego z nim udziału w zysku nie wypełnia dyspozycji art. 8 ust. 1, jak i art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Definicja sprzedaży jest określona w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z nią pod pojęciem sprzedaży - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany jako koproducent zawarł ze swoimi kontrahentami, jako producentami, łącznie 10 umów koprodukcyjnych, dotyczących produkcji filmów. Zgodnie z postanowieniami umowy strony zobowiązały się do wzajemnych świadczeń. Koproducent przekaże producentowi filmu określoną kwotę pieniężną a ten w zamian za to zobowiązuje się przenieść na koproducenta prawa autorskie, prawa majątkowe oraz prawa pokrewne. Przeniesienie praw następuje automatycznie po przekazaniu finansowego wkładu koprodukcyjnego przez koproducenta na rachunek bankowy producenta.

Jak wcześniej zostało wykazane, nabycie praw przez koproducenta do filmu jest czynnością, która nie została dokonana i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem czynność ta nie powinna być udokumentowana za pomocą faktury VAT.

Zatem, z powołanych przepisów wynika, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez producenta, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy.

Reasumując, w związku z zawartą umową z producentem filmu, w wyniku której następuje przeniesienie praw autorskich, praw majątkowych oraz praw pokrewnych na Zainteresowanego, nie nabywa on usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do odliczenia podatku VAT z wystawionej faktury przez producenta, ponieważ dokument ten nie potwierdza czynności, która została dokonana, w myśl powołanego art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...