1401/VR/4407/14-26/05/JM

Decyzja

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 i art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. Nr 8/2005, poz. 60), art. 41 ust. 2 ustawy z dn. 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zmianami), § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zmianami) po rozpatrzeniu zażalenia złożonego przez p. Kazimierza D. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek z dnia 30.03.2005 r. nr 1437US37/ZI/145/05/KO uznające za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy - P. Kazimierza D. przedstawione we wniosku złożonym w dniu 14.03.2005 r., uzupełnionym w dniu 24.03.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Postanowienie

utrzymać w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek.

Uzasadnienie

Pan Kazimierz D. jest producentem obwarzanków.W stanowisku przedstawionym we wniosku z dn. 14 marca 2005 r., uzupełnionym w dniu 14.03.2005 r. podatnik uznał, iż produkowane przez niego obwarzanki o przedłużonej trwałości należą do towarów, sklasyfikowanych przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych pod symbolem PKWiU 15.82.13-90.00 i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 22%.

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek wydał postanowienie z dnia 30.03.2005 r. nr 1437US37/ZI/145/05/KO uznające za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy.Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie, w którym podnosi, iż jest jedynym producentem obwarzanków, który stosuje 22 % stawkę podatku.

Na potwierdzenie stosowania przez konkurencję 7% stawki podatku Strona do zażalenia dołączyła paragon oraz opakowanie, w którym sprzedawane są obwarzanki wytwarzane przez innych producentów.

Rozpatrując zażalenie, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza co następuje:

Z akt sprawy wynika, że Strona jest producentem obwarzanków o przedłużonej trwałości, które zostały sklasyfikowanych przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych pod symbolem PKWiU 15.82.13-90.00.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dn. 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie świeże klasyfikowane w grupowaniu 15.81.1 wymienione w załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 25 podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obniżona stawka podatku w wysokości 7% ma zastosowanie również przy sprzedaży wyrobów piekarskich, nie zawierających dodatku środka słodzącego, pozostałych należących do grupowania PKWiU ex 15.82.13-90.00 - wyłącznie chleb i bułki oraz bułka tarta.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, iż produkowane przez Stronę obwarzanki o przedłużonej trwałości (PKWiU 15.82.13-90.00) nie mogą korzystać z obniżonej stawki podatku w wysokości 7%., jako że nie zostały wymienione w załączniku zawierającym wykaz towarów opodatkowanych 7% stawką podatku.

Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że tylko obwarzanki określone przez producenta jako świeże (PKWiU 15.81.11-00.3) mogą, na mocy art. 41 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy, korzystać z 7% stawki podatku.

W związku z powyższym organ odwoławczy uznaje za prawidłowe stanowisko organu pierwszej instancji zawarte w zaskarżonym postanowieniu, że produkowane przez Stronę obwarzanki o przedłużonej trwałości podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

W zażaleniu Strona podnosi, iż jest jedynym producentem obwarzanków, który stosuje 22 % stawkę podatku.

Na potwierdzenie stosowania przez konkurencję 7% stawki podatku Strona do zażalenia dołączyła paragon oraz opakowanie, w którym sprzedawane są obwarzanki wytwarzane przez innych producentów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż na załączonych opakowaniach brak jest symbolu PKWiU na podstawie, którego można by stwierdzić do jakiego grupowania PKWiU zostały zaliczone znajdujące się w nich obwarzanki. Tym samym brak jest możliwości ustalenia czy produkowane przez innych producentów obwarzanki są wyrobami świeżymi, czy też wyrobami o przedłużonej trwałości. Okoliczność ta ma decydujące znaczenie dla określenia prawidłowej stawki podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak na wstępie.