Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Stan prawny aktualny na dzień: 25.04.2024

Dz.U.2000.39.444 - Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Rozdział IV Postanowienia końcowe

Obserwuj akt

Rozdział IV Postanowienia końcowe

Art. 20. Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie Konwencji

Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla państw, które były członkami Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w czasie jej dwunastej sesji.
Konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów.

Art. 21. Przystąpienie do konwencji

Każde państwo, które stanie się członkiem Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego po jej dwunastej sesji lub jest członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowanej agencji lub jest stroną Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, może przystąpić do niniejszej konwencji po jej wejściu w życie, zgodnie z art. 25 data wejścia w życie konwencji, ustęp 1.
Dokumenty przystąpienia składa się w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów.

Art. 22. Oświadczenie o zakresie stosowania Konwencji

Każde państwo może w czasie podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że niniejszą konwencję stosuje się do wszystkich terytoriów, które ono reprezentuje w stosunkach międzynarodowych, albo do jednego lub niektórych z tych terytoriów. Oświadczenie takie staje się skuteczne z dniem wejścia w życie konwencji w stosunku do zainteresowanego państwa.
W czasie późniejszym oświadczenie o rozszerzeniu zakresu stosowania konwencji notyfikuje się Ministerstwu Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów.

Art. 23. Oświadczenie o stosowaniu konwencji przez państwo składające się z dwu lub więcej jednostek terytorialnych

Umawiające się Państwo, składające się z dwu lub więcej jednostek terytorialnych, w których w sprawach zobowiązań alimentacyjnych stosuje się różne systemy prawne, może w czasie podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że niniejszą konwencję stosuje się do wszystkich jednostek terytorialnych albo tylko do jednej lub do niektórych z tych jednostek, oraz może w każdym czasie zmienić to oświadczenie przez złożenie później innego oświadczenia.
Oświadczenia takie notyfikuje się Ministerstwu Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów, przy czym powinny one wyraźnie wymieniać jednostkę terytorialną, w której stosuje się niniejszą konwencję.

Art. 24. Składanie i wycofywanie zastrzeżeń

Nie później niż w chwili ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia każde państwo może złożyć jedno lub więcej zastrzeżeń, o których mowa w artykułach od 13 do 15. Złożenie innych zastrzeżeń nie jest dopuszczalne.
Każde państwo może ponadto, w chwili składania oświadczenia o rozszerzeniu zakresu stosowania konwencji zgodnie z art. 22 oświadczenie o zakresie stosowania Konwencji, złożyć jedno lub więcej zastrzeżeń mających zastosowanie do wszystkich lub niektórych terytoriów wymienionych w tym oświadczeniu.
Każde Umawiające się Państwo może w dowolnym czasie wycofać złożone zastrzeżenie. Wycofanie zastrzeżeń notyfikuje się Ministerstwu Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów.
Zastrzeżenie traci moc pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po dokonaniu notyfikacji, o której mowa w ustępie poprzedzającym.

Art. 25. Data wejścia w życie konwencji

Niniejsza konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po złożeniu trzeciego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia, o których mowa w art. 20 ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie Konwencji.
Następnie konwencja wchodzi w życie w stosunku do:
- każdego państwa ratyfikującego, przyjmującego lub zatwierdzającego ją w okresie późniejszym, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po złożeniu jego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia,
- każdego państwa przystępującego, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po złożeniu jego dokumentu przystąpienia;
- terytorium, do którego konwencja ma zastosowanie zgodnie z artykułem 22, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po dokonaniu notyfikacji wymienionej w tym artykule.

Art. 26. Okres obowiązywania konwencji

Niniejsza konwencja pozostaje w mocy przez pięć lat od dnia jej wejścia w życie zgodnie z art. 25 data wejścia w życie konwencji, ustęp 1, nawet w stosunku do państw, które ją ratyfikowały, przyjęły, zatwierdziły lub do niej przystąpiły w okresie późniejszym.
W przypadku braku wypowiedzenia obowiązywanie konwencji przedłuża się automatycznie na kolejne pięcioletnie okresy.
Każde wypowiedzenie notyfikuje się Ministerstwu Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów co najmniej na sześć miesięcy przed upływem okresu pięcioletniego. Wypowiedzenie może ograniczyć się tylko do niektórych terytoriów, do których konwencja ma zastosowanie.
Wypowiedzenie jest skuteczne tylko w stosunku do państwa, które je notyfikowało. Konwencja pozostaje w mocy w stosunku do innych Umawiających się Państw.

Art. 27. Zawiadomienie o zdarzeniach dotyczących konwencji

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów powiadomi państwa członkowskie Konferencji oraz państwa, które przystąpiły do konwencji zgodnie z art. 21 przystąpienie do konwencji, o:
1. złożeniu podpisów, ratyfikacjach, przyjęciach i zatwierdzeniach określonych w art. 20 ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie Konwencji, ;
2. dacie wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z art. 25 data wejścia w życie konwencji, ;
3. przystąpieniach określonych w art. 21 przystąpienie do konwencji, i datach, w których stają się one skuteczne;
4. rozszerzeniach zakresu stosowania konwencji zgodnie z art. 22 oświadczenie o zakresie stosowania Konwencji, i datach, w których stają się one skuteczne;
5. oświadczeniach wymienionych w art. 23 oświadczenie o stosowaniu konwencji przez państwo składające się z dwu lub więcej jednostek terytorialnych, jak również o ich zmianie oraz datach, w których oświadczenia lub zmiany stają się skuteczne;
6. wypowiedzeniach zgodnie z art. 26 okres obowiązywania konwencji , ;
7. zastrzeżeniach określonych w artykułach od 13 do 15 oraz 24, jak również wycofaniu zastrzeżeń zgodnie z art. 24 składanie i wycofywanie zastrzeżeń, .
Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Hadze dnia 2 października 1973 r., w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, złożonym w archiwach Rządu Królestwa Niderlandów, którego uwierzytelniony odpis zostanie przekazany drogą dyplomatyczną każdemu państwu będącemu członkiem Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w czasie jej dwunastej sesji.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- konwencja została uznana za słuszną;
- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji, zastrzegając sobie prawo jej niestosowania w myśl postanowień art. 14 zastrzeżenie prawa niestosowania konwencji do niektórych zobowiązań alimentacyjnych pkt 2 i 3 oraz możliwość stosowania własnego prawa w myśl postanowień art. 15 zastrzeżenie stosowania prawa wewnętrznego;
- z uwzględnieniem wyżej wspomnianych zastrzeżeń konwencja będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 13 grudnia 1995 r.