Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Stan prawny aktualny na dzień: 20.04.2024

Dz.U.2000.39.444 - Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Rozdział III Postanowienia różne

Obserwuj akt

Rozdział III Postanowienia różne

Art. 12. Wyłączenie stosowania konwencji

Konwencji niniejszej nie stosuje się do alimentów dochodzonych w Umawiającym się Państwie, jeżeli dotyczą okresu sprzed wejścia w życie konwencji w stosunku do tego państwa.

Art. 13. Zastrzeżenie prawa stosowania konwencji jedynie do niektórych zobowiązań alimentacyjnych

Każde Umawiające się Państwo może, zgodnie z art. 24 składanie i wycofywanie zastrzeżeń, zastrzec sobie prawo stosowania niniejszej konwencji jedynie do zobowiązań alimentacyjnych:
1. między małżonkami i byłymi małżonkami;
2. w stosunku do osoby, która nie ukończyła dwudziestu jeden lat i nie zawarła małżeństwa.

Art. 14. Zastrzeżenie prawa niestosowania konwencji do niektórych zobowiązań alimentacyjnych

Każde Umawiające się Państwo może, zgodnie z art. 24 składanie i wycofywanie zastrzeżeń, zastrzec sobie prawo niestosowania niniejszej konwencji do zobowiązań alimentacyjnych:
1. między krewnymi w linii bocznej;
2. między powinowatymi;
3. między małżonkami rozwiedzionymi lub w stosunku do których została orzeczona separacja, jak również między małżonkami, których małżeństwo zostało unieważnione lub została stwierdzona jego nieważność, jeżeli rozwód, separacja, unieważnienie lub stwierdzenie nieważności zostało orzeczone zaocznie w państwie, w którym strona nie biorąca udziału w postępowaniu nie miała miejsca stałego pobytu.

Art. 15. Zastrzeżenie stosowania prawa wewnętrznego

Każde Umawiające się Państwo może, zgodnie z art. 24 składanie i wycofywanie zastrzeżeń, zgłosić zastrzeżenie, że jego organy będą stosowały swoje prawo wewnętrzne, jeżeli wierzyciel i dłużnik są obywatelami tego państwa i jeżeli dłużnik ma tam miejsce stałego pobytu.

Art. 16. Kilka systemów prawnych

Jeżeli prawo państwa, posiadającego w dziedzinie zobowiązań alimentacyjnych dwa lub więcej systemy prawne stosowane terytorialnie lub osobowo, nakazuje brać pod uwagę prawo miejsca stałego pobytu wierzyciela lub dłużnika lub ich wspólne prawo ojczyste, należy stosować system prawny wskazany przez obowiązujące w tym państwie przepisy, a w przypadku ich braku - ten system, z którym te osoby są najściślej związane.

Art. 17. Kolizja praw dotycząca wyłącznie jednostek terytorialnych z własnymi przepisami prawa

Umawiające się Państwo, w którym różne jednostki terytorialne mają własne przepisy prawa w dziedzinie zobowiązań alimentacyjnych, nie jest zobowiązane do stosowania niniejszej konwencji w odniesieniu do kolizji praw dotyczącej wyłącznie jego jednostek terytorialnych.

Art. 18. Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych wobec dzieci

Niniejsza konwencja zastępuje w stosunkach między państwami, które są jej stronami, Konwencję o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych wobec dzieci, sporządzoną w Hadze dnia 24 października 1956 r.
Jednakże ustęp poprzedzający nie ma zastosowania do państwa, które wskutek zastrzeżenia złożonego na podstawie art. 13 zastrzeżenie prawa stosowania konwencji jedynie do niektórych zobowiązań alimentacyjnych, wyłączyło stosowanie niniejszej konwencji do zobowiązań alimentacyjnych wobec osób, które nie ukończyły dwudziestu jeden lat i nie zawarły małżeństwa.

Art. 19. Konwencja a inne umowy międzynarodowe

Niniejsza konwencja nie narusza innych umów międzynarodowych zawierających postanowienia w sprawie zagadnień uregulowanych w niniejszej konwencji, których Umawiające się Państwo jest lub stanie się stroną.