Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Stan prawny aktualny na dzień: 25.04.2024

Dz.U.2000.39.444 - Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r.

Rozdział II Prawo właściwe

Obserwuj akt

Rozdział II Prawo właściwe

Art. 4. Stosowanie prawa wewnętrznego miejsca stałego pobytu wierzyciela

Zobowiązania alimentacyjne wymienione w art. 1 przedmiot konwencji, podlegają prawu wewnętrznemu miejsca stałego pobytu wierzyciela.
W razie zmiany miejsca stałego pobytu wierzyciela stosuje się prawo wewnętrzne nowego miejsca stałego pobytu od chwili, w której nastąpiła zmiana.

Art. 5. Stosowanie wspólnego prawa ojczystego

Jeżeli na podstawie prawa określonego w art. 4 stosowanie prawa wewnętrznego miejsca stałego pobytu wierzyciela, wierzyciel nie może uzyskać alimentów od dłużnika, stosuje się ich wspólne prawo ojczyste.

Art. 6. Stosowanie prawa wewnętrznego właściwego dla miejsca organu orzekającego

Jeżeli na podstawie prawa określonego w art. 4 stosowanie prawa wewnętrznego miejsca stałego pobytu wierzyciela, i art. 5 stosowanie wspólnego prawa ojczystego, wierzyciel nie może uzyskać alimentów od dłużnika, stosuje się prawo wewnętrzne właściwe dla miejsca organu orzekającego w sprawie.

Art. 7. Sprzeciw żądaniu wierzyciela

W wypadku zobowiązań alimentacyjnych między krewnymi w linii bocznej lub powinowatymi dłużnik może sprzeciwić się żądaniu wierzyciela, jeżeli taki obowiązek nie istnieje według ich wspólnego prawa ojczystego, a jeżeli nie mają tego samego obywatelstwa - według prawa wewnętrznego miejsca stałego pobytu dłużnika.

Art. 8. Stosowanie prawa zastosowanego do rozwodu

Niezależnie od postanowień artykułów 4 do 6 w Umawiającym się Państwie, w którym orzeczono lub uznano rozwód, prawo zastosowane do rozwodu jest właściwe dla zobowiązań alimentacyjnych między rozwiedzionymi małżonkami oraz dla zmiany orzeczeń dotyczących takich zobowiązań.
Ustęp poprzedzający ma zastosowanie również do separacji i unieważnienia małżeństwa lub stwierdzenia jego nieważności.

Art. 9. Dochodzenie przez instytucję publiczną zwrotu świadczeń wypłaconych wierzycielowi

Prawo instytucji publicznej do dochodzenia zwrotu świadczeń wypłaconych wierzycielowi podlega prawu, któremu podlega ta instytucja.

Art. 10. Zakres prawa właściwego dla zobowiązania alimentacyjnego

Prawo właściwe dla zobowiązania alimentacyjnego określa między innymi:
1. czy i w jakim zakresie oraz od jakiej osoby wierzyciel może żądać alimentów;
2. kto jest uprawniony do wszczęcia postępowania w sprawie alimentów oraz jaki jest termin przedawnienia;
3. zakres zobowiązania alimentacyjnego dłużnika, jeżeli instytucja publiczna dochodzi zwrotu świadczeń wypłaconych wierzycielowi.

Art. 11. Przesłanki odmowy zastosowania konwencji

Można odmówić zastosowania prawa wskazanego przez niniejszą konwencję jedynie wówczas, gdy byłoby to oczywiście sprzeczne z porządkiem publicznym.
Przy określaniu wysokości alimentów bierze się pod uwagę potrzeby wierzyciela i możliwości majątkowe dłużnika, nawet jeżeli prawo właściwe stanowi inaczej.