• Ustawa o zapasach ropy na...
  25.04.2024

Ustawa o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym

Stan prawny aktualny na dzień: 25.04.2024

Dz.U.2023.0.1650 t.j. - Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym

Obserwuj akt

Rozdział 7. Kary pieniężne

1.
Karze pieniężnej podlega ten kto:
1)
nie dopełnia obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych, o którym mowa w art. 5 zapasy obowiązkowe ropy naftowej lub paliw lub 24, w przewidzianym terminie i wymaganej ilości;
1a)
nie dopełnia obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej w należnej wysokości albo w terminie, o którym mowa w art. 21b opłata zapasowa ust. 12;
2)
obniża ilości zapasów obowiązkowych poniżej poziomu określonego w ustawie;
2a)
będąc właścicielem instalacji magazynowej lub magazynu, dopuścił do niespełnienia przez daną instalację magazynową lub magazyn, w których są przechowywane zapasy interwencyjne, wymagań, o których mowa w art. 3 zapasy interwencyjne ropy naftowej lub paliw ust. 12-14;
3)
utrzymuje, w ramach zapasów obowiązkowych, paliwa lub gaz ziemny niespełniające wymagań jakościowych obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 3 zapasy interwencyjne ropy naftowej lub paliw ust. 7;
3a)
nie przedstawi w terminie informacji, o których mowa w art. 8 zapasy interwencyjne ust. 5, albo przedstawi informacje nieprawdziwe;
4)
nie dopełnia obowiązku złożenia wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 14 wniosek o wpis do rejestru systemu zapasów interwencyjnych ust. 1 i 1a;
4a)
nie przekaże w terminie informacji, o których mowa w art. 22a informacje o realizowanych oraz planowanych zmian infrastruktury sektora naftowego ust. 1, albo przedstawi nieprawdziwe informacje na temat realizowanych zmian infrastruktury sektora naftowego w zakresie, o którym mowa w art. 22a informacje o realizowanych oraz planowanych zmian infrastruktury sektora naftowego ust. 1;
5)
nie przedstawi w wyznaczonym terminie informacji, o których mowa w art. 22 obowiązki informacyjne producentów i handlowców ust. 1c i 3 lub art. 38 obowiązki informacyjne producentów, handlowców i przedsiębiorców w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa, albo przedstawi w tej informacji dane nieprawdziwe;
5a)
nie przedstawi w wyznaczonym terminie deklaracji, o której mowa w art. 22 obowiązki informacyjne producentów i handlowców ust. 1, albo przedstawi w tej deklaracji dane nieprawdziwe;
5b)
wykorzystuje zdolności przesyłowe zarezerwowane na potrzeby dostarczenia całkowitych ilości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego utrzymywanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej krajowej w sposób niezgodny z art. 24a utrzymywanie zapasów obowiązkowych gazu ziemnego poza terytorium RP ust. 3;
5c)
nie ustali wielkości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego lub nie przedstawi Prezesowi URE informacji o wielkości zapasów obowiązkowych w celu weryfikacji;
6)
będąc osobą kierującą działalnością przedsiębiorstwa lub podmiotu, o którym mowa w art. 24 obowiązek utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, nie przedstawi, w wyznaczonym terminie, informacji, o których mowa w art. 27 obowiązki informacyjne podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 1 i 2, albo przedstawi w tej informacji dane nieprawdziwe;
6a)
nie przekaże w terminie, o którym mowa w art. 31 zakłócenia w przywozie ropy naftowej lub paliw albo awaria w systemach ust. 4, procedur, o których mowa w art. 31 zakłócenia w przywozie ropy naftowej lub paliw albo awaria w systemach ust. 1, potwierdzenia ich aktualności lub nie dokona ich aktualizacji w terminie, o którym mowa w art. 31 zakłócenia w przywozie ropy naftowej lub paliw albo awaria w systemach ust. 5;
6aa)
nie dopełnia w terminie obowiązku, o którym mowa w art. 31 zakłócenia w przywozie ropy naftowej lub paliw albo awaria w systemach ust. 4a;
6b)
nie dopełnia obowiązku poinformowania Prezesa URE o zamiarze rozpoczęcia przywozu gazu ziemnego, o którym mowa w art. 25 ustalanie wielkości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego ust. 6;
6c)
świadomie lub w wyniku niedbalstwa wprowadza w błąd Prezesa URE w zakresie przedstawionych na jego żądanie informacji, o których mowa w art. 27 obowiązki informacyjne podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 3, lub odmawia ich udzielenia;
7)
nie dopełnia obowiązku sprzedaży zapasów obowiązkowych, o którym mowa w art. 33 zagrożenie bezpieczeństwa paliwowego państwa ust. 1 pkt 3 lit. b;
8)
nie dopełnia obowiązku przedstawienia oferty sprzedaży, o którym mowa w art. 34 zobowiązania międzynarodowe RP dotyczące zabezpieczenia rynku ropy naftowej lub paliw pkt 2 lit. c;
9)
nie przestrzega ograniczeń w zakresie obrotu paliwami, o których mowa w art. 40 rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczenia w zakresie obrotu paliwami ust. 1;
10)
nie przestrzega ograniczeń w sprzedaży paliw, o których mowa w art. 41 rozporządzenie w sprawie ograniczeń sprzedaży paliwa ust. 1 pkt 1 lub 2;
11)
nie stosuje się do ograniczeń w poborze gazu ziemnego, o których mowa w art. 56 rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w poborze gazu ziemnego;
12)
nie przestrzega ograniczeń w używaniu:
a) pojazdów samochodowych i motocykli oraz jednostek pływających na śródlądowych drogach wodnych,
b) statków na morskich wodach wewnętrznych i na morzu terytorialnym,
c) statków powietrznych w ruchu lotniczym
- o których mowa w art. 41 rozporządzenie w sprawie ograniczeń sprzedaży paliwa ust. 1 pkt 4;
13)
nie przestrzega zakazu organizacji imprez motorowych, o którym mowa w art. 41 rozporządzenie w sprawie ograniczeń sprzedaży paliwa ust. 1 pkt 5;
14)
nie przestrzega ograniczeń w funkcjonowaniu transportu towarów i osób, o których mowa w art. 41 rozporządzenie w sprawie ograniczeń sprzedaży paliwa ust. 1 pkt 6;
15)
będąc podmiotem wyłączonym z ograniczeń, o których mowa w art. 41 rozporządzenie w sprawie ograniczeń sprzedaży paliwa, dokonuje odsprzedaży zakupionego paliwa;
16)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 24 obowiązek utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego ust. 2 pkt 2;
17)
nie przedstawi, w wyznaczonym terminie, informacji, o których mowa w art. 22 obowiązki informacyjne producentów i handlowców ust. 2, albo przedstawi w tej informacji dane nieprawdziwe;
18)
nie usunie uchybień, do czego został zobowiązany na podstawie art. 29 kontrole tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ust. 9;
18a)
utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 29 kontrole tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ust. 1 i art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 1, lub przeglądu, o którym mowa w art. 29b przegląd zapasów interwencyjnych ust. 1;
18b)
będąc właścicielem magazynu, w którym utrzymywane są zapasy interwencyjne, lub związanej z tym magazynem infrastruktury przesyłowej, utrudnia przeprowadzenie lub nie przeprowadza w terminie próby technicznej, o której mowa w art. 29d kontrola instalacji magazynowej lub systemów przesyłowych ust. 1;
19)
będąc osobą kierującą działalnością przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, lub podmiotu, któremu zlecono utrzymywanie zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, nie usunie, w wyznaczonym terminie, uchybień do czego został zobowiązany na podstawie art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 9;
19a)
(uchylony)
19b)
będąc osobą kierującą działalnością przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, nie złoży wyjaśnień lub nie przedstawi w wyznaczonym terminie dokumentów, o których mowa w art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 5, albo złoży nieprawdziwe wyjaśnienia lub przedstawi nieprawdziwe dokumenty;
20)
będąc przedsiębiorcą magazynującym zapasy agencyjne lub przedsiębiorcą, któremu zlecono wykonanie zadań w zakresie tworzenia i utrzymywania zapasów agencyjnych, dopuścił do powstania niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu tych zapasów lub dopuścił się uchybienia w zakresie magazynowania zapasów agencyjnych, ich wymiany oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu tych zapasów;
21)
będąc przedsiębiorstwem energetycznym, nie przestrzega obowiązków określonych w art. 5 zapasy obowiązkowe ropy naftowej lub paliw ust. 4, art. 7 utrzymywanie zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw ust. 6 oraz art. 14 wniosek o wpis do rejestru systemu zapasów interwencyjnych ust. 1, ust. 6 lit. a i b oraz ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1938 z dnia 25 października 2017 r. dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 994/2010 (Dz. Urz. UE L 280 z 28.10.2017, str. 1).
2.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, kara pieniężna wynosi:
1)
równowartość iloczynu kwoty 4500 zł i wielkości niedoboru ropy naftowej, gazu płynnego (LPG) lub ciężkiego oleju opałowego wyrażonej w tonach, lub niedoboru paliw, z wyłączeniem gazu płynnego (LPG) i ciężkiego oleju opałowego, wyrażonej w metrach sześciennych;
2)
równowartość 250% wartości niedoboru gazu ziemnego, wyliczonej według ceny referencyjnej gazu ziemnego wysokometanowego opublikowanej na stronie internetowej operatora systemu przesyłowego gazowego i obowiązującej w dniu, w którym stwierdzono niedopełnienie obowiązku utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego.
2a.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, kara pieniężna wynosi dwukrotność należnej kwoty opłaty zapasowej albo dwukrotność różnicy pomiędzy uiszczoną kwotą a należną kwotą opłaty zapasowej.
2b.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, kara pieniężna wynosi 50 zł za każdy 1 m sześcienny magazynowanych zapasów interwencyjnych paliw i 58 zł za każdą 1 tonę magazynowanych zapasów interwencyjnych ropy naftowej - które nie będą mogły być udostępnione zgodnie z art. 3 zapasy interwencyjne ropy naftowej lub paliw ust. 12-14.
3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, kara pieniężna stanowi iloczyn 250% wartości jednostkowych paliw lub gazu ziemnego spełniających wymagania jakościowe i ilości paliw lub gazu ziemnego niespełniających wymagań jakościowych.
4.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3a-5a, 6 i pkt 19b, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło niedopełnienie obowiązku.
4a.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 6a i 6aa, kara pieniężna wynosi od dziesięciokrotnego do trzydziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło niedopełnienie obowiązku.
4b.
Niezależnie od kary, o której mowa w ust. 1 pkt 6a i 6aa, minister właściwy do spraw energii może nałożyć także karę pieniężną na osobę kierującą działalnością przedsiębiorstwa lub podmiotu, o którym mowa w art. 31 zakłócenia w przywozie ropy naftowej lub paliw albo awaria w systemach ust. 1, z tym że kara ta może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300% przeciętnego wynagrodzenia tej osoby.
5.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, kara pieniężna wynosi 350% wartości niesprzedanych zapasów.
6.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 8-10 i 18b, kara pieniężna wynosi od 10% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara dotyczy działalności wykonywanej na podstawie koncesji, wysokość kary wynosi od 10% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.
6a.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5b, 5c i 21, kara pieniężna wynosi od 1% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara dotyczy działalności wykonywanej na podstawie koncesji, wysokość kary wynosi od 1% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.
6b.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 6b i 6c, kara pieniężna wynosi od 5000 zł do 50 000 zł.
7.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, wysokość kary oblicza się w następujący sposób:
1)
w przypadku przekroczenia mocy godzinowej – jako iloczyn mocy maksymalnej, zarejestrowanej przez układ pomiarowy ponad moc wynikającą z wprowadzonych ograniczeń, liczby godzin, w których stwierdzono przekroczenie mocy wynikającej z wprowadzonych ograniczeń w okresie rozliczeniowym, w którym obowiązywały ograniczenia, i dziesięciokrotności stawki stałej opłaty przesyłowej dla gazu wysokometanowego na wyjściu z sieci własnej gazu ziemnego wysokometanowego operatora systemu przesyłowego;
2)
w przypadku przekroczenia mocy godzinowej i mocy dobowej – jako iloczyn mocy maksymalnej, zarejestrowanej przez układ pomiarowy ponad moc wynikającą z wprowadzonych ograniczeń, liczby godzin, w których stwierdzono przekroczenie mocy wynikającej z wprowadzonych ograniczeń w okresie rozliczeniowym, w którym obowiązywały ograniczenia, i piętnastokrotności stawki stałej opłaty przesyłowej dla gazu wysokometanowego na wyjściu z sieci własnej gazu ziemnego wysokometanowego operatora systemu przesyłowego.
7a.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, wysokość kary dla odbiorców nieposiadających rejestracji mocy poboru gazu ziemnego oblicza się w następujący sposób:
1)
dla odbiorców pobierających mniej niż 300 midx3 gazu ziemnego rocznie – 1000 zł za każdy miesiąc, w którym stwierdzono przekroczenie mocy wynikającej z wprowadzonych ograniczeń;
2)
dla odbiorców pobierających 300 midx3 i więcej oraz mniej niż 1200 midx3 gazu ziemnego rocznie – 3000 zł za każdy miesiąc, w którym stwierdzono przekroczenie mocy wynikającej z wprowadzonych ograniczeń;
3)
dla odbiorców pobierających 1200 midx3 i więcej oraz mniej niż 8000 midx3 gazu ziemnego rocznie – 10 000 zł za każdy miesiąc, w którym stwierdzono przekroczenie mocy wynikającej z wprowadzonych ograniczeń;
4)
dla odbiorców pobierających 8000 midx3 i więcej gazu ziemnego rocznie – 20 000 zł za każdy miesiąc, w którym stwierdzono przekroczenie mocy wynikającej z wprowadzonych ograniczeń.
7b.
Jeżeli wysokość kary pieniężnej obliczona zgodnie z ust. 7 jest niższa dla odbiorcy niż wysokość kary pieniężnej, która byłaby obliczona w sposób, o którym mowa w ust. 7a, dla ilości gazu pobranego przez tego odbiorcę, stosuje się wysokość kary pieniężnej obliczoną zgodnie z ust. 7a dla ilości gazu pobranego przez tego odbiorcę.
8.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, kara pieniężna wynosi od 500 zł do 1000 zł.
9.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 13 i 14, kara pieniężna wynosi od 5000 zł do 50 000 zł.
10.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 15, kara pieniężna wynosi od 20 000 zł do 50 000 zł.
11.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 16, kara pieniężna wynosi od 5000 zł do 50 000 zł.
12.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 17, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło niedopełnienie obowiązku.
13.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 18, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło niedopełnienie obowiązku.
13a.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło utrudnienie lub uniemożliwienie kontroli.
14.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło niedopełnienie obowiązku.
15.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 20, kara pieniężna wynosi 200% wartości niedoboru lub straty, lub wartości paliw, niespełniających wymagań jakościowych.
15a.
(uchylony)
16.
Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1:
1)
pkt 3 - wylicza się na podstawie:
a) ceny hurtowej sprzedaży paliwa stosowanej przez producenta lub handlowca mającego największy udział w krajowym rynku paliw, w dniu stwierdzenia niedopełnienia obowiązków, pomniejszonej o wartość podatku akcyzowego i opłaty paliwowej, w przypadku gdy są one zawarte w cenie tego paliwa,
b) ceny referencyjnej gazu ziemnego wysokometanowego opublikowanej na stronie internetowej operatora systemu przesyłowego gazowego i obowiązującej w dniu, w którym stwierdzono niedopełnienie obowiązku utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;
2)
pkt 7 - wylicza się na podstawie ceny określonej w decyzji, o której mowa w art. 33 zagrożenie bezpieczeństwa paliwowego państwa ust. 1 pkt 3 lit. b;
3)
pkt 20 - wylicza się na podstawie:
a) średniej ceny ropy naftowej gatunku Brent, obowiązującej na londyńskiej Międzynarodowej Giełdzie Paliwowej (IPE) w dniu stwierdzenia niedopełnienia obowiązków, wyrażonej w dolarach amerykańskich za baryłkę; średnią cenę za tonę tej ropy oblicza się jako iloczyn ceny baryłki ropy naftowej, współczynnika 7,28 i średniego kursu dolara amerykańskiego, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu stwierdzenia niedopełnienia obowiązków,
b) ceny hurtowej sprzedaży paliwa stosowanej przez producenta lub handlowca mającego największy udział w krajowym rynku paliw, w dniu stwierdzenia niedopełnienia obowiązków, pomniejszonej o wartość podatku akcyzowego i opłaty paliwowej, w przypadku gdy są one zawarte w cenie tego paliwa.
17.
Dniem stwierdzenia niedopełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2-3 oraz 20, jest dzień podpisania protokołu, o którym mowa w art. 29 kontrole tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ust. 7 lub w art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 7.
1.
Karę pieniężną, o której mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1:
1)
pkt 1, 2, 3, 5b, 5c, 6, 6b, 6c, 11, 16 i 18a w zakresie kontroli, o której mowa w art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 1, oraz pkt 19 i 19b – wymierza Prezes URE;
2)
pkt 1–5a, 7, 8, 18 i 18a z wyłączeniem kontroli, o której mowa w art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 1, oraz pkt 18b i 20 – wymierza Prezes Agencji;
3)
pkt 9 - wymierza wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej;
4)
pkt 10 i pkt 12 lit. a oraz pkt 13-15 - wymierza właściwy organ Policji;
5)
pkt 12 lit. b - wymierza dyrektor urzędu morskiego;
6)
pkt 12 lit. c - wymierza Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego;
7)
pkt 6a, 6aa, 17 i 21 – wymierza minister właściwy do spraw energii.
2.
Prezes Agencji wymierza kary, o których mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 1–5a, 7, 8, 18, pkt 18a z wyłączeniem kontroli, o której mowa w art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 1, oraz pkt 18b i 20, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw energii.
2a.
Przed wymierzeniem kary, o której mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 1a, Prezes Agencji wzywa producenta lub handlowca do uiszczenia opłaty zapasowej w należnej wysokości, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.
3.
Prezes URE wymierza kary, o których mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 1, 2, 3, 5b, 5c, 6, 6b, 6c, 11, 16 i 18a w zakresie kontroli, o której mowa w art. 30 kontrola przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym ust. 1, oraz pkt 19 i 19b, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie – sądu ochrony konkurencji i konsumentów.
4.
Wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej wymierza karę, o której mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 9, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
5.
Właściwy organ Policji wymierza kary, o których mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 10, pkt 12 lit. a oraz pkt 13-15, w drodze decyzji.
6.
Dyrektor urzędu morskiego wymierza karę, o której mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 12 lit. b, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
7.
Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego wymierza karę, o której mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 12 lit. c, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw transportu.
1.
Należności pieniężne z tytułu kar, o których mowa w art. 64 właściwość organów w sprawach wymierzania kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy ust. 1 pkt 1 i 3–7, stanowią dochód budżetu państwa.
1a.
Należności pieniężne z tytułu kar, o których mowa w art. 64 właściwość organów w sprawach wymierzania kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy ust. 1 pkt 2, stanowią dochód Funduszu.
2.
Kar pieniężnych nie nakłada się, jeżeli od stwierdzenia naruszeń ustawy, o których mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 1–3 i 7, upłynęło 5 lat.
3.
Kar pieniężnych nie nakłada się, jeżeli od stwierdzenia naruszeń ustawy, o których mowa w art. 63 czyny lub zaniechanie podlegające karze pieniężnej ust. 1 pkt 3a–6aa oraz pkt 8–20, upłynęły 3 lata.
4.
Bieg terminu do nałożenia kary pieniężnej zostaje zawieszony od dnia:
1)
wydania przez organ postanowienia o zawieszeniu postępowania, gdy rozstrzygnięcie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd;
2)
wniesienia skargi do sądu administracyjnego lub odwołania do Sądu Okręgowego w Warszawie – sądu ochrony konkurencji i konsumentów od decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej.
5.
Termin do nałożenia kary pieniężnej biegnie dalej od dnia następującego po dniu, w którym:
1)
decyzja innego organu stała się ostateczna lub orzeczenie sądu uprawomocniło się;
2)
orzeczenie sądu stało się prawomocne.
6.
W zakresie nieuregulowanym w ustawie, do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
7.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 64 właściwość organów w sprawach wymierzania kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy ust. 1 pkt 1 i 3–7, płatne są na konto właściwego urzędu skarbowego.
8.
Kary pieniężne nałożone przez organy, o których mowa w art. 64 właściwość organów w sprawach wymierzania kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy ust. 1 pkt 1 i 3–7, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ich wymierzeniu stała się prawomocna.

Kary pieniężne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...