1.
Przerwy dylatacyjne tuneli, konstrukcji oporowych oraz przepustów powinny być zabezpieczone w szczególności za pomocą:
1)
elastycznych materiałów z tworzyw sztucznych w postaci:
a) profilowanych taśm - zamocowanych wewnątrz dylatowanych elementów konstrukcji lub przy ich powierzchniach od strony materiału zasypowego,
b) profilowanych wkładek - zamocowanych w szczelinach dylatowanych elementów konstrukcji, z tym że wkładki na zewnętrznych płaszczyznach powinny osłonić szczelinę,
c) taśm - przyklejonych na zdylatowanych elementach konstrukcji od strony materiału zasypowego,
a) profilowanych taśm - zamocowanych wewnątrz dylatowanych elementów konstrukcji lub przy ich powierzchniach od strony materiału zasypowego,
b) profilowanych wkładek - zamocowanych w szczelinach dylatowanych elementów konstrukcji, z tym że wkładki na zewnętrznych płaszczyznach powinny osłonić szczelinę,
c) taśm - przyklejonych na zdylatowanych elementach konstrukcji od strony materiału zasypowego,
2)
materiałów uszczelniających styki śrubowych złączy elementów konstrukcji.
2.
Materiały używane do zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1, powinny:
1)
zapewniać szczelność połączeń,
2)
zapewniać zdolność do przenoszenia odkształceń łączonych elementów konstrukcji w przedziale temperatur (-30÷60)°C,
3)
być odporne, w zależności od zastosowania, na działanie wód gruntowych bądź wód płynących,
4)
umożliwiać wykonanie szczelnych połączeń poszczególnych odcinków materiału,
5)
być niewrażliwe na kontakt z materiałem zabezpieczanych elementów konstrukcji oraz z materiałem zasypowym.
3.
Elementy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i c), zainstalowane na zewnętrznych powierzchniach elementów konstrukcji powinny być zabezpieczone przed mechanicznym uszkodzeniem w trakcie budowy.