Konwencja sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych
Stan prawny aktualny na dzień: 24.04.2024
Dz.U.2000.2.13 - Konwencja sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych
Rozdział VII Postanowienia końcowe
Konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu, a dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostaną złożone w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Dokument przystąpienia powinien być złożony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Przystąpienie takie staje się skuteczne tylko w stosunkach między Państwem przystępującym i tymi Umawiającymi się Państwami, które nie zgłosiły zastrzeżenia przeciwko jego przystąpieniu w ciągu dwunastu miesięcy po otrzymaniu notyfikacji wymienionej w punkcie 3 artykułu 37. Takie zastrzeżenie może być także zgłoszone po przystąpieniu przez każde Państwo członkowskie w chwili ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia konwencji. Zastrzeżenia te będą notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Następnie, w każdym czasie, takie rozciągnięcie powinno być notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Rozciągnięcie będzie skuteczne w stosunkach między Umawiającymi się Państwami, które nie zgłosiły zastrzeżeń przeciwko niemu w ciągu dwunastu miesięcy po otrzymaniu notyfikacji wymienionej w punkcie 4 art. 37 notyfikacja konwencji, a terytorium lub terytoriami, za których stosunki zagraniczne dane Państwo jest odpowiedzialne i w odniesieniu do których notyfikacja została dokonana.
Zastrzeżenie takie może być także zgłoszone po tym rozciągnięciu przez każde Państwo członkowskie w chwili ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia konwencji.
Zastrzeżenia te będą notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Oświadczenia te powinny być notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów i powinny wyraźnie określać jednostkę terytorialną, do której konwencja ma zastosowanie.
Inne Umawiające się Państwa mogą odmówić uznania orzeczenia w przedmiocie obowiązków alimentacyjnych, jeżeli w chwili ubiegania się o uznanie konwencja nie ma zastosowania do jednostki terytorialnej, na której orzeczenie zostało wydane.
Każde Państwo może również, w chwili notyfikacji rozciągnięcia konwencji zgodnie z art. 32 rozciągnięcie konwencji, złożyć jedno lub więcej wspomnianych zastrzeżeń, mających zastosowanie do wszystkich lub do niektórych terytoriów wymienionych w notyfikacji o rozciągnięciu.
Każde Umawiające się Państwo może w każdej chwili cofnąć swoje zastrzeżenia. Cofnięcie takie należy notyfikować Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Zastrzeżenie traci moc pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po notyfikacji wymienionej w ustępie poprzedzającym.
Następnie konwencja wejdzie w życie:
- w stosunku do każdego Państwa-sygnatariusza, które ratyfikuje ją, przyjmie lub zatwierdzi w terminie późniejszym, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po złożeniu jego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia;
- w stosunku do każdego Państwa przystępującego, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po upływie terminu wymienionego w art. 31 przystąpienie do konwencji,
- w stosunku do terytoriów, na które konwencja została rozciągnięta zgodnie z art. 32 rozciągnięcie konwencji, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po upływie terminu wymienionego w tym artykule.
W braku wypowiedzenia odnawia się ona milcząco na pięć lat po upływie każdych pięciu lat.
Wypowiedzenie notyfikuje się Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem każdego okresu pięcioletniego. Wypowiedzenie może być ograniczone do niektórych terytoriów, do których konwencja ma zastosowanie.
Wypowiedzenie staje się skuteczne tylko w stosunku do Państwa, które ją złożyło. Konwencja pozostaje w mocy w stosunku do pozostałych Umawiających się Państw.
1. podpisania, ratyfikacje, przyjęcia i zatwierdzenia wymienione w artykule 30;
2. datę wejścia w życie konwencji zgodnie z art. 35 data wejścia w życie konwencji,
3. przystąpienia wymienione w art. 31 przystąpienie do konwencji, i daty, w których stają się skuteczne;
4. rozciągnięcia wymienione w art. 32 rozciągnięcie konwencji, oraz daty, w których stają się skuteczne;
5. zastrzeżenia do przystąpień i rozciągnięć, wymienione w art. 31 przystąpienie do konwencji, i art. 32 rozciągnięcie konwencji,
6. oświadczenia wymienione w art. 25 rozciągnięcie postanowień konwencji na dokumenty urzędowe uzyskane i wykonalne w Państwie pochodzenia, i art. 32 rozciągnięcie konwencji,
7. wypowiedzenia wymienione w art. 36 okres obowiązywania konwencji,
8. zastrzeżenia wymienione w art. 26 prawo nieuznawania i niewykonywania niektórych orzeczeń i ugód, i art. 34 zastrzeżenia do konwencji, oraz cofnięcia zastrzeżeń wymienione w art. 34 zastrzeżenia do konwencji,
Na dowód czego niżej podpisani, będąc należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Hadze dnia 2 października 1973 r. w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, który zostanie złożony w archiwum Rządu Niderlandów i którego uwierzytelnione odpisy zostaną przesłane w drodze dyplomatycznej każdemu Państwu członkowskiemu Haskiej konferencji prawa międzynarodowego prywatnego w chwili jej dwunastej sesji.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
- będzie niezmiennie zachowywana, z zastrzeżeniem złożonym depozytariuszowi do art. 26 prawo nieuznawania i niewykonywania niektórych orzeczeń i ugód, pkt 3.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 2 listopada 1994 r.
