Konwencja sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych

Stan prawny aktualny na dzień: 19.04.2024

Dz.U.2000.2.13 - Konwencja sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych

Konwencja sporządzona w Hadze dnia 2 października 1973 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych

Rozdział III Postępowanie w sprawach o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczeń

Obserwuj akt

Rozdział III Postępowanie w sprawach o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczeń

Art. 13. Prawo Państwa wezwanego jako właściwe w postępowaniu o uznanie lub wykonanie orzeczenia

Postępowanie w sprawie o uznanie lub wykonanie orzeczenia podlega prawu Państwa wezwanego, chyba że niniejsza konwencja stanowi inaczej.

Art. 14. Prawo żądania w każdym czasie częściowego uznania lub wykonania orzeczenia

Można w każdym czasie żądać częściowego uznania lub wykonania orzeczenia.

Art. 15. Uprawnienia wierzyciela alimentacyjnego w postępowaniu w państwie wezwanym

Wierzyciel alimentacyjny, który w Państwie pochodzenia korzystał w całości lub części z bezpłatnego zastępstwa procesowego lub zwolnienia od opłat i kosztów, korzysta we wszelkim postępowaniu o uznanie lub wykonanie orzeczenia z najbardziej uprzywilejowanego zastępstwa procesowego lub z najdalej idącego zwolnienia od opłat i wydatków, jakie jest przewidziane przez prawo Państwa wezwanego.

Art. 16. Zakaz żądania zabezpieczenia opłat i wydatków związanych z postępowaniem

W postępowaniu, do którego odnosi się niniejsza konwencja, nie można żądać żadnej kaucji ani depozytu, niezależnie od ich nazwy, dla zabezpieczenia opłat i wydatków związanych z takim postępowaniem.

Art. 17. Dokumenty wymagane od strony ubiegającej się o uznanie lub wykonanie orzeczenia

Strona ubiegająca się o uznanie lub wykonanie orzeczenia powinna przedstawić:
1. poświadczony odpis zupełny orzeczenia;
2. dokument stwierdzający, że od orzeczenia nie służy już żaden zwyczajny środek odwoławczy w Państwie pochodzenia oraz, jeżeli to niezbędne, że jest ono wykonalne;
3. jeżeli orzeczenie zostało wydane zaocznie, oryginał lub uwierzytelniony odpis dokumentu stanowiącego dowód, że stronie nieobecnej należycie doręczono zawiadomienie o wszczęciu postępowania, łącznie z zawiadomieniem o istocie roszczenia, zgodnie z prawem Państwa pochodzenia;
4. w razie potrzeby, dokument stanowiący dowód przyznania w Państwie pochodzenia bezpłatnego zastępstwa procesowego lub zwolnienia od opłat i wydatków;
5. uwierzytelnione tłumaczenie wyżej wymienionych dokumentów, chyba że organ Państwa wezwanego zrezygnuje z takiego tłumaczenia.
W razie nieprzedstawienia dokumentów wyżej wymienionych lub jeżeli treść orzeczenia nie pozwala organowi Państwa wezwanego na zbadanie, czy warunki niniejszej konwencji zostały spełnione, organ ten wyznaczy termin na przedstawienie niezbędnych dokumentów.
Nie można żądać legalizacji lub innych podobnych formalności.