1.
Wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy, udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na okres 2 lat, jeżeli wniosek o udzielenie tego zezwolenia zostanie złożony w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2.
Cudzoziemcowi, o którym mowa w
art. 1 zakres regulacji ustawy, odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli:
1)
nie spełnia wymogów do udzielenia tego zezwolenia;
2)
jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu i zostały wpisane przez inne państwo obszaru Schengen;
3)
w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia został złożony wniosek lub zostały przedstawione dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje;
4)
w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź używał takiego dokumentu jako autentycznego;
5)
wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej;
6)
jego dane znajdują się w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, zwanym dalej "wykazem", i zostały umieszczone na podstawie art. 128 przechowywanie danych cudzoziemców w wykazie ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.
3.
Od decyzji odmawiającej udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, zwanego dalej "Szefem Urzędu".
4.
Pobyt cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy uznaje się za nieprzerwany, jeżeli nic innego nie wynika z zebranego materiału dowodowego lub z okoliczności sprawy.
5.
Do oceny, czy pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest nieprzerwany, stosuje się odpowiednio art. 64 przesłanki udzielenia zezwolenia na osiedlenie się ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.
6.
Pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podczas postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, oraz na podstawie tego zezwolenia nie zalicza się do okresu legalnego i nieprzerwanego pobytu cudzoziemca na tym terytorium, uprawniającego do uzyskania zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE, w rozumieniu art. 65 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.