1.
Dyrektor oddziału regionalnego może, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzyzawodowych, zakwaterować w internacie albo kwaterze internatowej:
1)
dziecko żołnierza albo pracownika, o którym mowa w art. 51 uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ust. 1 pkt 3, pobierające naukę poza miejscowością zamieszkania, niebędącą miejscowością pobliską;
2)
żołnierza zawodowego, którego prawo do zakwaterowania, o którym mowa w art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 6, zostało zrealizowane w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej;
3)
żołnierza zawodowego, którego prawo do zakwaterowania jest realizowane przez przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego w miejscowości innej niż ta, w której żołnierz pełni służbę, lub miejscowości pobliskiej.
2.
Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane uiszczać opłaty za korzystanie z internatu lub kwatery internatowej w pełnej wysokości za zajmowaną powierzchnię użytkową.
3.
W przypadku wystąpienia potrzeb żołnierzy, o których mowa w art. 51 uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ust. 1 pkt 1, osoby wymienione w ust. 1 są obowiązane opróżnić miejsce w internacie albo kwaterze internatowej w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.
4.
W sytuacji niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 3, osoby wymienione w ust. 1 są zobowiązane uiszczać odszkodowanie w wysokości 150% opłaty za korzystanie z internatu albo kwatery internatowej. Przepisy art. 37 przymusowe ściągnięcie opłat i opłat pośrednich i art. 41 przesłanki utraty prawa żołnierza zawodowego do zakwaterowania ust. 6 stosuje się odpowiednio.
