Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji

Stan prawny aktualny na dzień: 24.04.2024

Dz.U.2022.0.673 t.j. - Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji

Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji

Rozdział 6. Obrót i zarządzanie jednostkami Kioto

Obserwuj akt

Rozdział 6. Obrót i zarządzanie jednostkami Kioto

Art. 18. Zarządzanie jednostkami Kioto

1.

Jednostki Kioto mogą być:

1)

wykorzystywane do wypełnienia zobowiązania do redukcji emisji gazów cieplarnianych wynikającego z Protokołu z Kioto;

2)

przedmiotem międzynarodowego obrotu;

3)

przenoszone na kolejny okres rozliczeniowy, z wyjątkiem jednostek pochłaniania.

2.

Czynności, o których mowa w ust. 1, prowadzi się zgodnie z postanowieniami Protokołu z Kioto oraz decyzjami Konferencji Stron Konwencji Klimatycznej stanowiącej spotkanie Stron Protokołu z Kioto.

3.

Jednostki przyznanej emisji mogą być dodatkowo wykorzystywane do zamiany na:

1)

jednostki redukcji emisji odpowiadające redukcji lub uniknięciu emisji gazów cieplarnianych uzyskane w ramach projektów wspólnych wdrożeń zrealizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

uprawnienia do emisji w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji.

4.

Uprawnienia do emisji w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji mogą być zamieniane na jednostki przyznanej emisji.

5.

Jednostki pochłaniania mogą być dodatkowo wykorzystywane do zamiany na jednostki redukcji emisji odpowiadające pochłanianiu dwutlenku węgla (CO₂) uzyskanemu w wyniku realizacji projektów wspólnych wdrożeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

6.

(uchylony)

7.

(uchylony)

Art. 18a. Rachunki utrzymywania jednostek

1.

Jednostki Kioto, jednostki rocznych limitów emisji, długoterminowe jednostki poświadczonej redukcji emisji, tymczasowe jednostki poświadczonej redukcji emisji są utrzymywane na odpowiednich rachunkach w rejestrze Unii, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

2.

Jednostki Kioto, jednostki rocznych limitów emisji, długoterminowe jednostki poświadczonej redukcji emisji, tymczasowe jednostki poświadczonej redukcji emisji należące do Skarbu Państwa są utrzymywane na krajowych rachunkach posiadania w rejestrze Unii.

3.

Uprawnienia do emisji lub jednostki Kioto pozostające na zamykanym rachunku w rejestrze Unii, w przypadku braku innej dyspozycji posiadacza tego rachunku, są przenoszone na krajowy rachunek posiadania w tym rejestrze.

Art. 19. Zawieranie umów o obrocie jednostkami Kioto

1.

Obrót, o którym mowa w art. 18 zarządzanie jednostkami Kioto, ust. 1 pkt 2, następuje na podstawie umowy zawieranej między Rzecząpospolitą Polską a państwem uprawnionym lub upoważnionym przez to państwo podmiotem.

2.

Umowy, o których mowa w ust. 1, mogą być zawierane jako umowy międzynarodowe zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 127) albo jako umowy cywilnoprawne.

3.

Zawarcie umowy cywilnoprawnej wymaga uzyskania zgody Rady Ministrów.

4.

Umowa cywilnoprawna, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, jest przekazywana Radzie Ministrów do wiadomości.

Art. 19a. Przekazywanie wpływów ze sprzedaży jednostek Kioto

Wpływy pochodzące ze sprzedaży jednostek Kioto są przekazywane na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwanego dalej "Narodowym Funduszem", lub na wyodrębnione subkonto tego rachunku, jeżeli wynika to z zawartej umowy sprzedaży jednostek Kioto.

Art. 20. Właściwość organu w sprawach zarządzania i obrotu jednostkami Kioto

Organem właściwym w sprawach, o których mowa w art. 18 zarządzanie jednostkami Kioto i art. 19 zawieranie umów o obrocie jednostkami Kioto, jest minister właściwy do spraw klimatu.

Art. 21. Szacowania liczby jednostek przyznanej emisji do zbycia

1.

Krajowy ośrodek przedkłada ministrowi właściwemu do spraw klimatu informacje i dane dotyczące oszacowania liczby jednostek przyznanej emisji, które mogą zostać zbyte.

2.

Przy szacowaniu liczby jednostek przyznanej emisji bierze się pod uwagę informacje dotyczące:

1)

przewidywanej całkowitej krajowej emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym 2008-2012;

2)

całkowitej rzeczywistej krajowej emisji gazów cieplarnianych dostępne za ostatni rok;

3)

całkowitej rzeczywistej emisji z instalacji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji dostępne za ostatni rok;

4)

liczby jednostek przyznanej emisji przeznaczonych do zamiany na uprawnienia do emisji przyznawane instalacjom w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji;

5)

liczby jednostek przyznanej emisji przeznaczonych do zamiany na jednostki redukcji emisji dla projektów wspólnych wdrożeń realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

6)

poziomu Krajowej rezerwy jednostek Kioto;

7)

przewidywanej liczby jednostek przyznanej emisji przeznaczonych do przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy;

8)

wielkości popytu i podaży jednostek przyznanej emisji na rynku międzynarodowym;

9)

dotychczasowej liczby zbytych jednostek przyznanej emisji.