1.
Pałki służbowej można użyć lub wykorzystać ją w przypadkach, o których mowa w art. 11 przesłanki użycia środków przymusu bezpośredniego pkt 1–11 i 13.
2.
Pałki służbowej nie stosuje się wobec osób:
1)
w stosunku do których użyto środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 katalog środków przymusu bezpośredniego ust. 1 pkt 2–5,
2)
obezwładnionych wskutek użycia środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 katalog środków przymusu bezpośredniego ust. 1 pkt 13
– z wyjątkiem dźwigni transportowych stosowanych przy użyciu pałki służbowej.
– z wyjątkiem dźwigni transportowych stosowanych przy użyciu pałki służbowej.
3.
Pałki służbowej używa się do obezwładnienia osoby przez zadanie bólu fizycznego lub do zablokowania kończyn albo wykorzystuje się ją w celu obezwładnienia zwierzęcia.
4.
Pałką służbową nie zadaje się uderzeń i pchnięć w głowę, szyję, brzuch i nieumięśnione oraz szczególnie wrażliwe części ciała, z wyjątkiem sytuacji gdy zachodzi konieczność odparcia zamachu stwarzającego bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia uprawnionego lub innej osoby.
