1.
Jednostki publicznej radiofonii i telewizji:
1)
tworzą wszystkimi dostępnymi sposobami programy dla odbiorców za granicą w języku polskim;
2)
rozpowszechniają wszystkimi dostępnymi sposobami programy dla odbiorców za granicą w języku polskim;
3)
rozpowszechniają programy dla odbiorców za granicą w językach innych niż język polski oraz
4)
mogą tworzyć programy dla odbiorców za granicą w językach innych niż język polski.
1a.
Jednostki publicznej radiofonii i telewizji mogą tworzyć i dostarczać przez sieci telekomunikacyjne, w tym w systemach teleinformatycznych, audialne, audiowizualne i tekstowe usługi inne niż programy, w tym audiowizualne usługi medialne na żądanie, dla odbiorców za granicą w języku polskim i w innych językach.
1b.
Zadania jednostek publicznej radiofonii i telewizji, o których mowa w ust. 1 pkt 4 oraz ust. 1a, w zakresie tworzenia usług w językach innych niż język polski, mogą być realizowane przez podmioty trzecie na rzecz spółek, o których mowa w art. 26 forma prawna telewizji publicznej i radiofonii publicznej ust. 2 i 3.
2.
Jednostki publicznej radiofonii i telewizji są obowiązane tworzyć i rozpowszechniać audycje oświatowe dla szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych.
3.
Audycje oświatowe powinny odpowiadać wymogom zawartym w szkolnych programach nauczania.
4.
Koszty tworzenia programów oraz audycji, o których mowa w ust. 1–2, są pokrywane z budżetu państwa.
5.
Zakres i sposób prowadzenia działalności przewidzianej w ust. 1–2 oraz zasady pokrywania jej kosztów są określane w formie porozumień zawieranych między ministrami właściwymi odpowiednio w sprawach zagranicznych i edukacji narodowej oraz jednostkami publicznej radiofonii i telewizji.
