• Ustawa o publicznym trans...
  25.04.2024

Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym

Stan prawny aktualny na dzień: 25.04.2024

Dz.U.2022.0.1343 t.j. - Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym

Obserwuj akt

DZIAŁ III. Skarga i kary pieniężne

Rozdział 1. Postępowanie skargowe

1.
W przypadku ogłoszenia zamiaru bezpośredniego zawarcia umowy, o którym mowa w art. 23 ogłoszenie zamiaru przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia ust. 1, podmiotowi, który jest lub był zainteresowany zawarciem danej umowy i któremu grozi powstanie szkody w wyniku zarzucanego naruszenia przepisów prawa Unii Europejskiej lub ustawy, przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
2.
W postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, 1705 i 1860), jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Orzeczenia: 5
1.
Skargę wnosi się do wojewódzkiego sądu administracyjnego właściwego dla organizatora, który ogłosił zamiar bezpośredniego zawarcia umowy w terminie 30 dni od dnia, w którym skarżący powziął lub przy zachowaniu należytej staranności mógł powziąć informację o czynności podjętej przez organizatora w sprawie.
2.
Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym pobiera się wpis stały w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 233 rozporządzenie w sprawach pobierania wpisu, ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
3.
Skargę do sądu wnosi się za pośrednictwem organizatora, którego czynność jest przedmiotem skargi.
Orzeczenia: 4
1.
Sąd nie może orzekać co do zarzutów i wniosków, które nie były zawarte w skardze.
2.
Sąd, uwzględniając skargę, uchyla czynności podjęte przez organizatora, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów prawa Unii Europejskiej lub ustawy.
Orzeczenia: 3

Rozdział 2. Kary pieniężne

1.
Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie drogowym, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej w wysokości określonej w załączniku do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
2.
Nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
Orzeczenia: 1
1.
Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim lub w żegludze śródlądowej, bez umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego albo bez potwierdzenia zgłoszenia przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł.
2.
Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, organizator właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej kontroli.
1.
Operator lub przewoźnik, który:
1)
nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 28 zaświadczenie potwierdzające uprawnienia do świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego ust. 1, lub potwierdzenia, o którym mowa w art. 30 uchylony ust. 1, w przypadku wszelkich zmian dotyczących: oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu, numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile operator lub przewoźnik taki numer posiada, numeru identyfikacji podatkowej (NIP), nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania,
2)
nie zgłosił na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany dotyczącej rozkładu jazdy w terminach określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe, lub
3)
nie przekazał organizatorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, informacji o liczbie i sposobie załatwienia skarg i reklamacji składanych przez pasażerów w związku z realizacją usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz informacji o liczbie i wysokości przyznanych odszkodowań
- podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł.
2.
Przewoźnik, który nie zwrócił dokumentów, o których mowa w art. 34 uchylony ust. 1, organizatorowi, który wydał potwierdzenie zgłoszenia przewozu:
1)
niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu potwierdzenia stała się ostateczna, w przypadkach, o których mowa w art. 35 uchylony ust. 4, albo
2)
wraz z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia potwierdzenia zgłoszenia przewozów, w przypadku, o którym mowa w art. 35 uchylony ust. 7 pkt 2
- podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
3.
Przewoźnik, który nie poinformował właściwego organizatora o podjęciu wykonywania przewozu we wskazanym przez siebie terminie w przypadku zawieszenia jego wykonywania, podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
4.
Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1-3, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organizator.
Orzeczenia: 1
Kary pieniężne, o których mowa w art. 62 kary pieniężne za wykonywanie przewozu osób w transporcie drogowym z naruszeniem przepisów ustawy, ust. 1, art. 63 kary pieniężne za wykonywanie przewozu osób w transporcie innym niż drogowy z naruszeniem przepisów ustawy, ust. 1 oraz art. 64 kary pieniężne dla operatora lub przewoźnika za naruszenie przepisów ustawy, ust. 1-3, stanowią dochód właściwego organizatora, z przeznaczeniem na realizację zadań:
1)
wynikających z organizacji publicznego transportu zbiorowego oraz
2)
określonych w art. 18 zadania własne gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego, - w przypadku gdy organizatorem jest gmina.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...