• Ustawa o przeciwdziałaniu...
  28.03.2024

Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii

Stan prawny aktualny na dzień: 28.03.2024

Dz.U.2023.0.1939 t.j. - Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

Rozdział 2. Podmioty realizujące zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii

1.
Zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii realizują organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego w zakresie określonym w ustawie.
2.
Zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii są realizowane, w zakresie określonym w ustawie, także przez:
1)
przedszkola, szkoły i inne jednostki organizacyjne wymienione w art. 2 zakres systemu oświaty pkt 3–9 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 900);
2)
szkoły wyższe;
3)
podmioty lecznicze i inne podmioty działające w ochronie zdrowia;
4)
jednostki Wojska Polskiego, Policji i Straży Granicznej;
5)
organy celne;
6)
jednostki organizacyjne Służby Więziennej oraz okręgowe ośrodki wychowawcze, zakłady poprawcze i schroniska dla nieletnich;
7)
ośrodki pomocy społecznej, centra usług społecznych, powiatowe centra pomocy rodzinie i regionalne ośrodki polityki społecznej;
7a)
jednostki organizacyjne wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, o których mowa w art. 2 pojęcie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1426 i 1429), oraz asystentów rodziny, rodziny zastępcze i prowadzących rodzinne domy dziecka;
8)
środki masowego przekazu.
3.
W realizacji zadań, o których mowa w art. 2 przeciwdziałanie narkomanii ust. 1, mogą uczestniczyć organizacje pozarządowe oraz podmioty, o których mowa w art. 3 działalność pożytku publicznego, organizacje pozarządowe, wyłączenie stosowania przepisów ustawy ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571), których działalność statutowa obejmuje zadania należące do sfery zadań publicznych w zakresie ochrony i promocji zdrowia, pomocy społecznej, działalności charytatywnej, nauki, edukacji, oświaty i wychowania, kultury fizycznej, porządku i bezpieczeństwa publicznego lub przeciwdziałania patologiom społecznym, promocji i organizacji wolontariatu, po przeprowadzeniu konkursu, o którym mowa w art. 11 powierzanie zadań publicznych podmiotom prowadzącym działalność pożytku publicznego ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a także samorządy zawodów medycznych, rodziny osób uzależnionych oraz grupy samopomocy osób uzależnionych i ich rodzin.
Porównania: 1
1.
Działalność w zakresie przeciwdziałania narkomanii prowadzi Krajowe Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom, o którym mowa w ustawie z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), zwane dalej „Centrum”.
2.
(uchylony)
3.
(uchylony)
4.
(uchylony)
5.
(uchylony)
Porównania: 1
Podstawę do działań w zakresie przeciwdziałania narkomanii stanowi Narodowy Program Zdrowia, o którym mowa w art. 9 Narodowy Program Zdrowia ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, zwany dalej „Narodowym Programem Zdrowia”.
Porównania: 1
Porównania: 1
1.
Cele operacyjne dotyczące przeciwdziałania narkomanii, określone w Narodowym Programie Zdrowia, są realizowane w ramach programu, o którym mowa w art. 4 wojewódzki program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2023 r. poz. 165, 240, 535 i 803), zwanego dalej „Wojewódzkim Programem”.
2.
(uchylony)
3.
(uchylony)
4.
(uchylony)
5.
(uchylony)
6.
Organ wykonawczy samorządu województwa powołuje i odwołuje eksperta wojewódzkiego do spraw informacji o narkotykach i narkomanii.
7.
Do zadań eksperta wojewódzkiego do spraw informacji o narkotykach i narkomanii, realizowanych na terenie województwa ze środków określonych w budżecie samorządu województwa, należy:
1)
zbieranie, gromadzenie, wymiana informacji i dokumentacji w zakresie przeciwdziałania narkomanii, objętych badaniami statystycznymi statystyki publicznej, oraz opracowywanie i przetwarzanie zebranych danych;
2)
prowadzenie i inicjowanie badań dotyczących problemów narkotyków i narkomanii oraz opracowywanie i udostępnianie ich wyników;
3)
gromadzenie, przechowywanie i udostępnianie baz danych dotyczących narkotyków i narkomanii;
4)
formułowanie wniosków sprzyjających kształtowaniu adekwatnej do sytuacji strategii reagowania na problem narkomanii;
5)
gromadzenie i udostępnianie publikacji na temat narkotyków i narkomanii;
6)
gromadzenie i analiza informacji dotyczących nowo pojawiających się trendów w używaniu środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych.
Porównania: 1
1.
Przeciwdziałanie narkomanii należy do zadań własnych gminy, obejmujących:
1)
zwiększanie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych i osób zagrożonych uzależnieniem;
2)
udzielanie rodzinom, w których występują problemy narkomanii, pomocy psychospołecznej i prawnej;
3)
prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej w zakresie rozwiązywania problemów narkomanii, w szczególności dla dzieci i młodzieży, w tym prowadzenie zajęć sportowo-rekreacyjnych dla uczniów, a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestniczących w pozalekcyjnych programach opiekuńczo-wychowawczych i socjoterapeutycznych;
4)
wspomaganie działań instytucji, organizacji pozarządowych i osób fizycznych, służących rozwiązywaniu problemów narkomanii;
5)
pomoc społeczną osobom uzależnionym i rodzinom osób uzależnionych dotkniętym ubóstwem i wykluczeniem społecznym i integrowanie ze środowiskiem lokalnym tych osób z wykorzystaniem pracy socjalnej i kontraktu socjalnego.
2.
Realizacja zadań, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona w ramach programu, o którym mowa w art. 41 zadania gmin w związku z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zwanego dalej „Gminnym Programem”.
2a.
W Gminnym Programie uwzględnia się działalność wychowawczą, edukacyjną, informacyjną i profilaktyczną prowadzoną w szkołach i placówkach systemu oświaty zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 obowiązki organów w zakresie zapobiegania narkomanii ust. 3, a także diagnozę w zakresie występujących w szkołach i placówkach systemu oświaty czynników ryzyka i czynników chroniących przeprowadzaną zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 obowiązki organów w zakresie zapobiegania narkomanii ust. 3.
2b.
W ramach Gminnego Programu w szkołach i placówkach systemu oświaty są realizowane w szczególności działania o potwierdzonej skuteczności lub oparte na naukowych podstawach prowadzone w zakresie działalności, o której mowa w ust. 2a.
3.
(uchylony)
4.
(uchylony)
5.
(uchylony)
Orzeczenia: 5 Porównania: 1
Porównania: 1
Porównania: 1
Porównania: 1
Porównania: 1
Porównania: 1
Porównania: 1
Porównania: 1
Porównania: 1
1.
Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje Zespół do spraw oceny ryzyka zagrożeń dla zdrowia lub życia ludzi związanych z używaniem nowych substancji psychoaktywnych, zwany dalej „Zespołem”.
2.
Zespół jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw zdrowia w sprawach oceny potencjalnych zagrożeń dla zdrowia lub życia ludzi lub możliwości powodowania szkód społecznych, wynikających z używania substancji, co do których istnieje podejrzenie, że działają na ośrodkowy układ nerwowy.
3.
Członkami Zespołu są specjaliści w sprawach, o których mowa w ust. 2, posiadający wiedzę co najmniej z zakresu nauk chemicznych, farmakologii, toksykologii, psychiatrii, nauk społecznych lub nauk prawnych.
4.
W skład Zespołu wchodzą:
1)
członkowie powołani przez ministra właściwego do spraw zdrowia, w tym przewodniczący i zastępca przewodniczącego;
2)
członkowie powołani przez ministra właściwego do spraw zdrowia na wniosek:
a) Ministra Sprawiedliwości,
b) Ministra Obrony Narodowej,
c) ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
d) ministra właściwego do spraw gospodarki,
e) ministra właściwego do spraw transportu.
5.
Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje członka Zespołu:
1)
z własnej inicjatywy, po zasięgnięciu opinii organu, który wnioskował o powołanie członka Zespołu, albo
2)
na wniosek organu, który wnioskował o powołanie członka Zespołu, albo
3)
na własny wniosek członka Zespołu.
6.
Obsługę administracyjną Zespołu zapewnia Główny Inspektorat Sanitarny.
7.
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny Zespołu, biorąc pod uwagę jego zadania oraz skład osobowy.
1.
Do zadań Zespołu należy:
1)
ocena w świetle współczesnej wiedzy naukowej skutków oddziaływania na ośrodkowy układ nerwowy powodujących zagrożenie zdrowia lub życia ludzi, lub szkody społeczne, wynikających z używania substancji psychotropowych, o których mowa w art. 4 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 25 lit. d, oraz środków odurzających, o których mowa w art. 4 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 26 lit. d;
2)
ocena substancji niebędącej nową substancją psychoaktywną, ale wykazującej działanie na ośrodkowy układ nerwowy, stwarzającej bezpośrednie zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzi lub powodującej szkody społeczne, uzasadniająca umieszczenie jej w wykazie nowych substancji psychoaktywnych albo w wykazie środków odurzających lub substancji psychotropowych;
3)
rekomendowanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, uwzględniając oceny, o których mowa w pkt 1 i 2, zmian w przepisach wydanych na podstawie art. 44f rozporządzenie w sprawie wykazu substancji psychotropowych, odurzających i nowych substancji psychoaktywnych.
1a.
Rekomendacja w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera:
1)
w przypadku substancji psychotropowej i środka odurzającego, opracowany przez Zespół raport z analizy ryzyka zagrożeń dla zdrowia lub życia ludzi związanych z używaniem danej substancji, obejmujący:
a) faktyczny i względny potencjał używania substancji,
b) psychiczny lub fizjologiczny potencjał uzależniający,
c) ryzyko lub potencjalne ryzyko zdrowotne (toksyczność ostra, długotrwałe używanie, zdrowie publiczne),
d) rozpowszechnianie używania substancji,
e) dostępność substancji,
f) charakter chemiczny substancji,
g) ryzyko społeczne związane z zażywaniem substancji,
h) inne informacje lub dane, uzasadniające rekomendację, jeżeli dotyczy;
2)
w przypadku nowej substancji psychoaktywnej, opracowaną przez Zespół kartę oceny danej substancji, obejmującą:
a) status prawny dotyczący kontrolowania substancji na poziomie krajowym i międzynarodowym,
b) wzór strukturalny, nazwę systematyczną w nomenklaturze chemicznej (IUPAC), synonimy, wzór sumaryczny, masę molową i numer CAS (Chemical Abstracts Service), danej substancji,
c) charakterystykę substancji,
d) mechanizm oddziaływania,
e) aktywność farmakologiczną,
f) dostępność substancji w Rzeczypospolitej Polskiej,
g) informację o identyfikacji substancji oraz potwierdzone przypadki zatruć i zgonów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i w innych krajach, jeżeli takie są dostępne,
h) wykorzystanie substancji w przemyśle,
i) inne informacje lub dane, uzasadniające rekomendację, jeżeli dotyczy.
2.
Minister właściwy do spraw zdrowia podaje do publicznej wiadomości, za pośrednictwem swojej strony podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, oceny i rekomendacje Zespołu, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3.
1.
Za udział w pracach Zespołu nie przysługuje wynagrodzenie.
2.
Członkom Zespołu przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 należności z tytułu podróży służbowej § 2 Kodeksu pracy.
Przewodniczący Zespołu z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Zespołu może powoływać ekspertów w celu przedstawienia opinii lub do udziału w pracach Zespołu.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...