1.
Prowadzenie badań, o których mowa w art. 23 badania nad problematyką narkomanii ust. 2 i art. 24 uprawnienia jednostek prowadzących szkolenia i badania naukowe ust. 4, zgłasza się przed ich rozpoczęciem, w postaci papierowej lub elektronicznej, do:
1)
wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego – w przypadku środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów, prekursorów kategorii 1, albo
2)
państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego – w przypadku środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych
– właściwego ze względu na siedzibę jednostki naukowej lub podmiotu przeprowadzającego badania.
– właściwego ze względu na siedzibę jednostki naukowej lub podmiotu przeprowadzającego badania.
2.
Jednostki naukowe i podmioty, o których mowa w art. 23 badania nad problematyką narkomanii ust. 2 i art. 24 uprawnienia jednostek prowadzących szkolenia i badania naukowe ust. 2 i 4, są obowiązane do:
1)
nabywania środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, oraz środków zastępczych od przedsiębiorców posiadających zezwolenie, o którym mowa w art. 35 działalność wymagająca uzyskania zezwolenia ust. 1, art. 36 dozwolone zbiory roślin w celach naukowych ust. 1, art. 40 obrót hurtowy środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi ust. 1 i 2 pkt 1, art. 40a zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie substancji psychoaktywnych ust. 1, oraz od przedsiębiorców, o których mowa w art. 40a zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie substancji psychoaktywnych ust. 2, albo pozyskiwania ich od jednostek organizacyjnych sektora finansów publicznych, jednostek naukowych lub podmiotów zlecających badania w celu identyfikacji i potwierdzenia popełnienia przestępstwa lub naruszenia zakazu określonego w art. 44b zakaz wytwarzania, przywozu i wprowadzania do obrotu środków zastępczych ust. 1, w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badania lub szkolenia;
2)
ewidencjonowania środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów, prekursorów kategorii 1, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych w sposób uporządkowany, według dat ich nabycia lub wejścia w ich posiadanie, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego ostatniego wpisu w ewidencji;
3)
przechowywania lub posiadania środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów, prekursorów kategorii 1, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych w sposób zabezpieczający przed kradzieżą lub zniszczeniem oraz przed dostępem do nich osób nieuprawnionych;
4)
niszczenia środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów, prekursorów kategorii 1, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych.
3.
Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, finansów publicznych, szkolnictwa wyższego, nauki, Ministrem Obrony Narodowej oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób i tryb nabywania lub wchodzenia w posiadanie, ewidencjonowania, przechowywania oraz stosowania środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów, prekursorów kategorii 1, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych, w celu przeprowadzania badań lub szkoleń, o których mowa w art. 23 badania nad problematyką narkomanii ust. 2 i art. 24 uprawnienia jednostek prowadzących szkolenia i badania naukowe ust. 2 i 4, mając na uwadze bezpieczeństwo ich przechowywania oraz konieczność opracowywania odrębnej ewidencji dla danego środka, substancji lub preparatu;
2)
sposób i tryb przekazywania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, zakres przekazywanych informacji oraz wzory zgłoszeń, uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności w przekazywaniu zgłoszeń oraz zagwarantowania przejrzystości i spójności przekazywanych informacji;
3)
sposób niszczenia środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów, prekursorów kategorii 1, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych, uwzględniając konieczność zabezpieczenia tych środków, substancji lub preparatów przed dostępem do nich osób nieuprawnionych oraz zapewnienia bezpieczeństwa osobom uczestniczącym w ich niszczeniu.
