Ustawa o podatku akcyzowym

1.

W przypadku gdy podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 32 lit. b, będący użytkownikiem Systemu, nie sporządzi projektu raportu odbioru albo nie przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dokumentu zastępującego raport odbioru w terminie określonym w art. 46i powiadomienie o przybyciu wyrobów akcyzowych ust. 2, na ten podmiot odbierający nakłada się karę pieniężną w wysokości 5000 zł.

2.

W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 32 lit. b, lub interesem publicznym właściwy naczelnik urzędu skarbowego na wniosek tego podmiotu lub z urzędu może odstąpić od nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1.

3.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odstępuje od nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, i poprzestaje na pouczeniu podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 32 lit. b, jeżeli waga naruszenia prawa jest znikoma, a podmiot ten zaprzestał naruszania prawa.

4.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu skarbowego.

5.

Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.

6.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy wyznaczonego urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym decyzja o jej nałożeniu stała się ostateczna.

7.

Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, nie może być nałożona, jeżeli od dnia niedopełnienia obowiązku zagrożonego tą karą upłynęło 5 lat.

8.

Obowiązek zapłaty kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zapłaty.

9.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze rozporządzenia, urząd skarbowy, na którego rachunek bankowy dokonuje się wpłaty kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 i art. 138w kara pieniężna nakładana na importera wyrobów akcyzowych ust. 1, uwzględniając przygotowanie organizacyjne i techniczne tego urzędu.

1.

W przypadku gdy obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych nie powstał z powodu wygaśnięcia długu celnego na podstawie art. 124 rozporządzenia w sprawie kasowania znaków akcyzy ust. 1 lit. e unijnego kodeksu celnego, na podmiot, który dokonał importu, nakłada się karę pieniężną w wysokości długu celnego, jaki by powstał i nie wygasł.

2.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego. Przepisy art. 138u kary pieniężne ust. 2, 3 i 5–8 stosuje się odpowiednio.