Dział IV. Przepisy karne i kary administracyjne - Ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej

Art. 55. Czyny zagrożone karą pieniężną

1.

Armatorowi, z którego statku podczas przebywania w polskich obszarach morskich dokonuje się, z naruszeniem przepisów niniejszej ustawy i innych ustaw oraz przepisów wydanych na ich podstawie:

1)

eksploatacji zasobów mineralnych lub żywych zasobów morza,

2)

zanieczyszczania środowiska morskiego,

3)

badań naukowych,

4)

budowy sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń,

5)

układania kabli lub rurociągów
- wymierza się karę pieniężną o równowartości do 1.000.000 jednostek obliczeniowych, zwanych "Specjalnym Prawem Ciągnienia (SDR)", określanych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy.

2.

Tej samej karze podlega, kto wznosi lub wykorzystuje sztuczne wyspy, konstrukcje, urządzenia albo układa lub utrzymuje kable lub rurociągi bez uzyskania pozwolenia, o którym mowa odpowiednio w art. 23 pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń ust. 1 i art. 26 pozwolenie na układanie i utrzymywanie podmorskich kabli i rurociągów ust. 1, albo uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 układanie i utrzymywanie podmorskich kabli i rurociągów w wyłącznej strefie ekonomicznej ust. 1, albo niezgodnie z warunkami określonymi w tych decyzjach.

2a.

Przepisu ust. 1 pkt 1, w części dotyczącej eksploatacji żywych zasobów morza, nie stosuje się w przypadkach określonych w przepisach o rybołówstwie morskim.

3.

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się w przypadkach określonych w przepisach o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki.

Art. 56. Czyny zagrożone karą pieniężną

Kto:

1)

zatrzymuje lub zakotwicza statek poza miejscem do tego przeznaczonym,

2)

prowadzi statek poza torami wodnymi lub nie utrzymuje kursu wskazanego przez właściwy organ,

3)

(uchylony)

4)

wyprowadza statek z portu wbrew otrzymanemu zakazowi,

5)

ładuje lub wyładowuje towar ze statku w miejscu do tego niewyznaczonym,

6)

nawiązuje łączność z wybrzeżem, powodując zagrożenie bezpieczeństwa żeglugi,

7)

opuszcza statek w miejscu niedozwolonym,

8)

przyjmuje lub wysadza ze statku ludzi z naruszeniem przepisów celnych, skarbowych, imigracyjnych lub sanitarnych,

9)

wykracza przeciwko przepisom wydanym na podstawie art. 47 przepisy prawne dyrektorów urzędów morskich i art. 48 przepisy porządkowe dyrektorów urzędów morskich,

9a)

wykorzystuje pas techniczny do innego celu niż utrzymanie brzegu w stanie zgodnym z wymogami bezpieczeństwa i ochrony środowiska bez zgody dyrektora urzędu morskiego albo wykorzystuje pas techniczny niezgodnie z warunkami określonymi przez dyrektora urzędu morskiego,

10)

nie stosuje się do nakazów określonych w art. 52 zatrzymanie obcego statku i doprowadzenie do polskiego portu ust. 1,

11)

(uchylony)

12)

uszkadza lub przesuwa znaki nawigacyjne albo użytkuje je niezgodnie z przeznaczeniem,

13)

uruchamia urządzenia pogarszające skuteczność oznakowania nawigacyjnego,

14)

wykracza przeciwko przepisom o prowadzeniu i przechowywaniu na statku dokumentów,

15)

wykracza przeciwko przepisom o okazywaniu bądź podnoszeniu bandery,

16)

wykracza przeciwko obowiązkowi przedstawiania statku do pomiaru,

17)

wykracza przeciwko obowiązkowi zgłoszenia statku lub okoliczności podlegającej wpisowi do rejestru okrętowego albo do rejestracji w urzędzie morskim,

17a)

utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie inspekcji, o której mowa w art. 50 uprawnienia inspekcji morskiej, inspekcji bandery i inspekcji portu ust. 1,

18)

wykracza przeciwko obowiązkowi umieszczania na statku oznaczenia nazwy, portu macierzystego i numeru identyfikacyjnego statku,

19)

przeszukuje wraki statków lub ich pozostałości bez wymaganego pozwolenia albo nie stosuje się do warunków określonych w pozwoleniu,

19a)

uprawia żeglugę z naruszeniem obowiązku posiadania dokumentu ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie, o którym mowa w art. 102c certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie Kodeksu morskiego,

20)

podejmuje się przewozu pasażerów z naruszeniem obowiązku posiadania dokumentu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o którym mowa w art. 182 obowiązek ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera § 3 lub art. 182a obowiązek przewoźnika § 2 Kodeksu morskiego
– podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Orzeczenia: 1

Art. 56a. Czyny zagrożone karą pieniężną

1.

Przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177/2010, którzy działają z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 4 ust. 2, art. 7 , art. 8 ust. 2, 3 i 5, art. 9 ust. 1, 2 i 4, art. 10 , art. 11 ust. 1, 4 i 5, art 12–19, art. 22 , art. 23 ust. 1 i 3 oraz art. 24 rozporządzenia nr 1177/2010, podlegają karze pieniężnej do 50.000 zł.

2.

(uchylony)

Art. 56b. Czyny zagrożone karą pieniężną

1.

Podmiot zarządzający w rozumieniu rozporządzenia nr 2017/352, który działa z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 4 ust. 2 i 4–6, art. 5 morze terytorialne RP, art. 6 ust. 1–6, art. 8 ust. 1 i 3, art. 9 ust. 2 i 4, art. 11 ust. 1–7 oraz art 12–15 rozporządzenia nr 2017/352, podlega karze pieniężnej do 1 000 000 zł.

2.

Dostawca usług portowych w rozumieniu rozporządzenia nr 2017/352, który działa z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 8 ust. 3, art. 11 ust. 1–7, art. 12 , art. 14 oraz art. 15 ust. 3 i 4 rozporządzenia nr 2017/352, podlega karze pieniężnej do 1 000 000 zł.

3.

Tej samej karze podlega:

1)

podmiot zarządzający, dostawca usług portowych lub użytkownik portu w rozumieniu rozporządzenia nr 2017/352, który w terminie wyznaczonym przez dyrektora urzędu morskiego nie przedstawi stanowiska, o którym mowa w art. 43aa skargi dotyczące naruszenia przepisów rozporządzenia ust. 3 lub

2)

podmiot zarządzający lub dostawca usług portowych, którzy nie usuną nieprawidłowości zgodnie z art. 43aa skargi dotyczące naruszenia przepisów rozporządzenia ust. 6.

Art. 56c. Czyny zagrożone karą pieniężną

Podmiot, który nie przekazuje służbie hydrograficznej kopii danych pomiarowych uzyskanych z pomiarów hydrograficznych przeprowadzonych na polskich obszarach morskich zgodnie z art. 41c przekazanie kopii danych pomiarowych ust. 1, podlega karze pieniężnej do 500 000 zł.

Art. 57. Wymierzanie kar pieniężnych

1.

Kary pieniężne, o których mowa w art 55–56c, wymierza dyrektor urzędu morskiego w drodze decyzji administracyjnej.

2.

Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.

3.

Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, z wyłączeniem decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 56a czyny zagrożone karą pieniężną ust. 1 oraz art. 56b czyny zagrożone karą pieniężną.

4.

Wysokość kar pieniężnych, o których mowa w art 55–56c, ustala dyrektor urzędu morskiego, z uwzględnieniem zakresu naruszenia, powtarzalności naruszeń lub korzyści finansowych uzyskanych z tytułu naruszenia.

Art. 58. Negatywne przesłanki wymierzania lub pobierania wymierzonej kary pieniężnej

1.

Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat.

2.

Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od daty wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.

Orzeczenia: 1

Art. 59. Zabezpieczenie ściągalności kary pieniężnej

1.

W celu zabezpieczenia ściągalności kary pieniężnej dyrektor urzędu morskiego może zażądać od sprawcy zabezpieczenia należności, a w razie odmowy występuje do organu egzekucyjnego o zajęcie statku lub innych przedmiotów, za pomocą których dokonano naruszenia przepisów.

2.

Do czasu wydania postanowienia o zajęciu statku dyrektor urzędu morskiego zarządza zatrzymanie statku, nie dłużej jednak niż na 48 godzin.

3.

Zabezpieczenie ściągalności kary pieniężnej polega na wpłaceniu określonej, przez organ prowadzący postępowanie, kwoty pieniężnej do jego depozytu lub złożeniu gwarancji bankowej przez bank albo zakład ubezpieczeń mający siedzibę w Polsce.

4.

Kary ustalone na podstawie art. 55 czyny zagrożone karą pieniężną–56c, nieuiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 60. Kary pieniężne jako dochód budżetu państwa

Ściągnięte kwoty z tytułu kar pieniężnych są dochodami budżetu państwa.

Art. 60a. Przepis karny

Kto na obszarze morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego:

1)

wprowadza statek do strefy zamkniętej dla żeglugi i rybołówstwa lub pozostawia w tej strefie sprzęt rybacki,

2)

przeprowadza próby statecznościowe lub testuje urządzenia napędowe statku bez zgody kapitana portu,

3)

nadużywa środków sygnałowych i pirotechnicznych lub usuwa i uszkadza środki ratunkowe,

4)

zakrywa i tarasuje urządzenia cumownicze oraz zasłania znaki ostrzegawcze,

5)

bez zgody kapitana portu spłukuje nadbudówki i pokłady statku,

6)

przewozi pasażerów statkiem, którego dokument bezpieczeństwa takiego przewozu nie przewiduje,

7)

uprawiając żeglugę statkiem przekracza dopuszczalną prędkość określoną obowiązującymi przepisami,

8)

cumuje do znaku nawigacyjnego
– podlega karze grzywny.

Art. 60b. Przepis karny

Kto na obszarze portu morskiego lub przystani morskiej, a także kotwicowisk położonych poza obszarem portów oraz torów wodnych łączących te kotwicowiska z wodami portowymi:

1)

kąpie się lub bez zezwolenia nurkuje,

2)

zanieczyszcza lub zaśmieca teren,

3)

zacumował jednostkę burta w burtę bez zgody kapitana portu,

4)

wchodzi lub wjeżdża na lód,

5)

łowi ryby wbrew zakazowi lub bez wydanego zezwolenia,

6)

opuszcza na wodę łodzie ze statku bez zgody kapitana portu,

7)

usuwa lub uszkadza środki ratunkowe,

8)

zakrywa i tarasuje urządzenia cumownicze, hydranty oraz zasłania znaki ostrzegawcze,

9)

nie oświetla statku zacumowanego do nabrzeża od zachodu do wschodu słońca lub od wschodu do zachodu słońca podczas ograniczonej widzialności,

10)

nie używa tarcz przeciw szczurom na linach cumowniczych statku zacumowanego do nabrzeża,

11)

nie zacumował lub nieprawidłowo zacumował statek do urządzeń cumowniczych,

12)

nie zapewnia bezpiecznego połączenia statku z lądem
– podlega karze grzywny.

Art. 60c. Przepis karny

Kto na obszarze pasa technicznego:

1)

zaśmieca lub zanieczyszcza teren,

2)

bez zgody właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego, o której mowa w art. 37 pas techniczny ust. 1, rozpala ognisko na plaży,

3)

nie będąc uprawnionym do wjazdu albo bez zgody właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego, o której mowa w art. 37 pas techniczny ust. 1, używa pojazdu silnikowego lub zaprzęgowego lub motoroweru,

4)

jako osoba nieupoważniona przebywa na terenach (ogrodzonych lub oznakowanych) objętych pracami hydrotechnicznymi lub pomiarowymi, zagrożonych erozją, pożarem i innymi zdarzeniami, w szczególności skażeniami, zanieczyszczeniami lub obecnością niebezpiecznych przedmiotów
– podlega karze grzywny.

Art. 60ca. Przepis karny

Kto na obszarach określonych w art. 60a przepis karny lub art. 60b przepis karny:

1)

wbrew przepisom art. 51 przechowywanie dokumentów statku i odpowiedzialność za dokumenty § 1 ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U. z 2018 r. poz. 2175, z 2022 r. poz. 2642 oraz z 2023 r. poz. 261) uprawia żeglugę jachtem, nie posiadając na nim karty bezpieczeństwa wydanej na podstawie art. 23 pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim,

2)

uprawia żeglugę jachtem nieoznaczonym zgodnie z przepisami art. 12 oznaczenie statku o polskiej przynależności § 1 i § 2a ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski albo art. 21 oznaczanie statku wpisanego do rejestru, obowiązki kierownika statku ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1097 i 2642) oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 21 oznaczanie statku wpisanego do rejestru, obowiązki kierownika statku ust. 3 tej ustawy,

3)

narusza przepisy wydane na podstawie art. 3 rozporządzenie w sprawie ustanowienia stref zamkniętych lub niebezpiecznych ust. 2, art. 3b zarządzenie w sprawie czasowego zamknięcia obszaru dla żeglugi i rybołówstwa ust. 1 oraz art. 48 przepisy porządkowe dyrektorów urzędów morskich ust. 1 w ten sposób, że uprawia żeglugę na akwenach zamkniętych dla ruchu jednostek sportowo-rekreacyjnych albo bez wymaganej zgody
– podlega karze grzywny.

Art. 60d. Tryb orzekania w sprawach o naruszenie przepisów ustawy

1.

Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 60a przepis karny–60ca następuje w trybie przewidzianym w przepisach ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1124).

2.

Pracownicy terenowego organu administracji morskiej mają prawo do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego.

Dz.U.2023.0.960 t.j. - Ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej