1.
Przy opracowywaniu, wdrażaniu i stosowaniu rozwiązań technicznych i organizacyjnych w świadczeniu usług maklerskich firma inwestycyjna uwzględnia zasady określone w art. 21 rozporządzenia 2017/565.
2.
Firma inwestycyjna opracowuje, wdraża i stosuje politykę w celu zapewnienia zgodności działalności firmy inwestycyjnej oraz jej agentów z przepisami prawa regulującymi świadczenie usług maklerskich oraz adekwatne i skuteczne rozwiązania techniczne i organizacyjne w tym zakresie, w tym zasady regulujące zawieranie transakcji przez osoby zaangażowane.
2a.
Firma inwestycyjna ustanawia, wdraża i utrzymuje system kontroli wewnętrznej, w tym w odniesieniu do agentów firmy inwestycyjnej, na który składają się:
1)
mechanizmy kontroli służące realizacji zadań, o których mowa w art. 21 ogólne wymogi organizacyjne (art. 16 ust. 2–10 dyrektywy 2014/65/UE) ust. 1 lit. c rozporządzenia 2017/565;
2)
funkcja zgodności z przepisami, o której mowa w art. 22 zgodność z przepisami (art. 16 ust. 2 dyrektywy 2014/65/UE) ust. 2 rozporządzenia 2017/565;
3)
audyt wewnętrzny.
3.
Firma inwestycyjna wykonuje obowiązek, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem art. 22, art. 25, art. 26, art. 28 i art. 29 rozporządzenia 2017/565.
4.
Firma inwestycyjna podejmuje działania określone w art. 23 ust. 1 rozporządzenia 2017/565 w zakresie zarządzania ryzykiem związanym z działalnością prowadzoną przez firmę inwestycyjną. W przypadku określonym w art. 23 ust. 2 rozporządzenia 2017/565 firma inwestycyjna ustanawia komórkę zarządzania ryzykiem wykonującą zadania, o których mowa w tym przepisie, oraz inne obowiązki wynikające z odrębnych przepisów dotyczących zarządzania ryzykiem.
5.
Firma inwestycyjna opracowuje, wdraża i utrzymuje system audytu wewnętrznego w celu realizacji zadań określonych w art. 24 audyt wewnętrzny (art. 16 ust. 5 dyrektywy 2014/65/UE) lit. a–c rozporządzenia 2017/565, a w przypadku gdy jest to proporcjonalne w stosunku do charakteru, skali i stopnia złożoności działalności gospodarczej oraz do charakteru i zasięgu usług i działań inwestycyjnych wykonywanych przez tę firmę – ustanawia ona komórkę audytu wewnętrznego.
6.
(uchylony)
7.
Firma inwestycyjna opracowuje, wdraża i stosuje odpowiednie środki oraz procedury zarządzania konfliktami interesów w rozumieniu art. 33 rozporządzenia 2017/565, z uwzględnieniem art. 34 i art. 35 tego rozporządzenia.
8.
Firma inwestycyjna, która emituje lub wystawia instrument finansowy, lub udziela innym podmiotom, w ramach działalności maklerskiej, o której mowa w art. 69 działalność maklerska ust. 2 i ust. 4 pkt 3, porad w zakresie emitowania lub wystawiania instrumentu finansowego, opracowuje, wdraża, stosuje oraz poddaje przeglądowi rozwiązania związane z procesem emitowania lub wystawiania instrumentu finansowego, zapewniające, że instrument finansowy oraz strategia dystrybucji będą odpowiednie dla grupy docelowej.
9.
Firma inwestycyjna, która w ramach prowadzonej działalności maklerskiej, o której mowa w art. 69 działalność maklerska ust. 2 i 4, rekomenduje lub oferuje instrument finansowy albo w inny sposób umożliwia nabycie lub objęcie instrumentu finansowego przez grupę docelową, opracowuje, wdraża, stosuje oraz poddaje przeglądowi rozwiązania związane z procesem wykonywania tych czynności, zapewniające, że instrument finansowy oraz strategia dystrybucji będą odpowiednie dla grupy docelowej.
10.
Przez grupę docelową rozumie się określoną grupę nabywców instrumentu finansowego, z których potrzebami, cechami lub celami, w tym celami związanymi ze zrównoważonym rozwojem, instrument finansowy jest zgodny, niezależnie od sposobu nabycia lub objęcia przez nich tego instrumentu, w szczególności niezależnie od jego nabycia lub objęcia w ramach prowadzenia działalności maklerskiej lub w związku z jej prowadzeniem, bezpośrednio lub za pośrednictwem innych podmiotów.
11.
Przez strategię dystrybucji rozumie się zamierzony sposób, w jaki instrument finansowy może być nabyty lub objęty przez grupę docelową. W szczególności instrument finansowy może być nabyty lub objęty przez grupę docelową w ramach prowadzenia działalności maklerskiej lub w związku z jej prowadzeniem, bezpośrednio lub za pośrednictwem innych podmiotów.
12.
Rozwiązania, o których mowa w ust. 8, obejmują w szczególności:
1)
określenie grupy docelowej instrumentu finansowego z uwzględnieniem podziału klientów na kategorie zgodnie z art. 3a uznanie podmiotu za klienta profesjonalnego na jego żądanie ust. 4;
2)
identyfikację wszelkich istotnych ryzyk związanych z potencjalnym nabywaniem lub obejmowaniem instrumentu finansowego przez grupę docelową w celu dokonania oceny, czy instrument finansowy byłby odpowiedni dla tej grupy docelowej;
3)
określenie strategii dystrybucji instrumentu finansowego, w przypadku gdy rekomendowanie, oferowanie albo w inny sposób umożliwianie nabycia lub objęcia instrumentu finansowego będzie wykonywane przez firmę inwestycyjną zarówno samodzielnie, jak i przez uprawnione do takich czynności podmioty, przy czym strategia dystrybucji powinna być odpowiednia dla określonej grupy docelowej;
4)
sprawdzenie przed wyemitowaniem lub wystawieniem instrumentu finansowego, czy instrument finansowy pozostaje zgodny z potrzebami określonej grupy docelowej oraz czy zamierzona strategia dystrybucji tego instrumentu jest odpowiednia dla tej grupy docelowej;
5)
regularny przegląd, dokonywany z uwzględnieniem wszelkich zdarzeń, które mogłyby wpłynąć na powstanie ryzyk dla grupy docelowej, czy instrument finansowy pozostaje zgodny z potrzebami określonej grupy docelowej oraz czy zamierzona strategia dystrybucji tego instrumentu jest odpowiednia dla tej grupy docelowej.
13.
Rozwiązania, o których mowa w ust. 9, obejmują w szczególności:
1)
określenie grupy docelowej instrumentu finansowego, także w przypadku gdy podmiot emitujący lub wystawiający instrument finansowy nie określił grupy docelowej instrumentu finansowego;
2)
określenie strategii dystrybucji instrumentu finansowego odpowiedniej dla określonej grupy docelowej;
3)
regularny przegląd, dokonywany z uwzględnieniem wszelkich zdarzeń, które mogłyby wpłynąć na powstanie ryzyk dla grupy docelowej, czy instrument finansowy pozostaje zgodny z potrzebami określonej grupy docelowej oraz czy zamierzona strategia dystrybucji tego instrumentu jest odpowiednia dla tej grupy docelowej.
14.
W przypadku zamiaru dokonania istotnych zmian cech wystawionego lub wyemitowanego instrumentu finansowego, grupy docelowej lub strategii dystrybucji tego instrumentu firma inwestycyjna jest obowiązana dokonać oceny planowanych zmian. Przepisy ust. 8 i 12 stosuje się odpowiednio.
15.
W przypadku gdy strategia dystrybucji instrumentu finansowego przewiduje wykorzystanie uprawnionych podmiotów trzecich, firma inwestycyjna emitująca lub wystawiająca instrument finansowy udostępnia tym podmiotom informacje dotyczące instrumentu finansowego, sposobu określenia grupy docelowej oraz strategii dystrybucji tego instrumentu finansowego.
16.
Firma inwestycyjna, która rekomenduje lub oferuje instrument finansowy albo umożliwia w inny sposób nabycie lub objęcie instrumentu finansowego, uzyskuje od podmiotu emitującego lub wystawiającego instrument finansowy informacje o rozwiązaniach określonych w ust. 12 oraz inne informacje pozwalające na zrozumienie cech instrumentu finansowego oraz określonej grupy docelowej.
17.
Firma inwestycyjna, która rekomenduje lub oferuje instrument finansowy albo umożliwia w inny sposób nabycie lub objęcie instrumentu finansowego, nie jest obowiązana do ponownego określenia grupy docelowej oraz strategii dystrybucji, jeżeli określiła grupę docelową lub strategię dystrybucji w związku z emitowaniem lub wystawianiem instrumentu finansowego.
18.
Przepisów ust. 8–17 nie stosuje się w przypadku, gdy:
1)
świadczona przez firmę inwestycyjną usługa maklerska dotyczy obligacji, która nie zawiera innego wbudowanego instrumentu pochodnego poza zobowiązaniem emitenta do wypłaty obligatariuszom kwoty równej sumie wartości bieżącej netto wszystkich płatności należnych do upływu terminu zapadalności tej obligacji w przypadku wcześniejszego jej wykupu;
2)
instrument finansowy jest rekomendowany lub oferowany wyłącznie uprawnionym kontrahentom albo umożliwienie nabycia lub objęcia tego instrumentu w inny sposób może nastąpić wyłącznie na ich rzecz.
