1.
Jednorazową odprawę pieniężną otrzymuje pracownik, który był zatrudniony u pracodawców określonych w art. 48 uprawnienia do odprawy pieniężnej, łącznie i nieprzerwanie co najmniej 5 lat, niezależnie od formy stosunku pracy przed dniem wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.
2.
Odprawa pieniężna, o której mowa w art. 49 wysokość jednorazowej odprawy pieniężnej, nie przysługuje pracownikom w okolicznościach, o których mowa w art. 8 odprawa pieniężna ust. 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2002 r. poz. 980, 1146 i 1679 oraz z 2003 r. poz. 844).
3.
Pracownikom, o których mowa w art. 48 uprawnienia do odprawy pieniężnej, nie przysługuje odprawa pieniężna określona w art. 8 odprawa pieniężna ust. 1 ustawy, o której mowa w ust. 2, ani żadne inne świadczenie z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.
4.
(uchylony)