1.
Osobę, która w ramach stosunku pracy, wykonywanej działalności gospodarczej, pełnionej służby lub wykonywanej funkcji uprawniona była do kierowania pojazdem uprzywilejowanym w dniu wejścia w życie ustawy, uznaje się za spełniającą wymagania, o których mowa w:
1)
art. 106 wymogi wobec kierującego pojazdem uprzywilejowanym ust. 1 pkt 3 - do końca okresu ważności orzeczenia lekarskiego i orzeczenia psychologicznego wydanych na podstawie badań, o których mowa w art. 122 uchylony ust. 2 i art. 124 uchylony ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym;
2)
art. 106 wymogi wobec kierującego pojazdem uprzywilejowanym ust. 1 pkt 4 - jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskała uprawnienia do kierowania pojazdami uprzywilejowanymi w trybie art. 95a uchylony ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.
2.
Osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana:
1)
posiadać zaświadczenie wydane w trybie określonym w art. 95a uchylony ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy i okazywać je na żądanie uprawnionych organów;
2)
w okresie, o którym mowa w pkt 1, wymienić posiadane zaświadczenie na zezwolenie, o którym mowa w art. 106 wymogi wobec kierującego pojazdem uprzywilejowanym ust. 1 pkt 5.
