1.
Żołnierzowi przysługuje zażalenie na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego niedopuszczenia do wykonywania czynności służbowych, zawieszenia w czynnościach służbowych lub przedłużenia okresu tego zawieszenia oraz osadzenia w izbie zatrzymań.
2.
W zażaleniu żołnierz może się domagać uchylenia, zmiany oraz zbadania zasadności i legalności zastosowania lub przedłużenia stosowania, a także prawidłowości wykonania dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
3.
Żołnierz może wnieść zażalenie w terminie trzech dni od dnia doręczenia mu postanowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu stosowania względem niego dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
4.
Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu stosowania dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
5.
Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego:
1)
niedopuszczenia żołnierza do wykonywania czynności służbowych - zażalenie rozpatruje odpowiednio wyższy przełożony dyscyplinarny lub przełożony wojskowego organu porządkowego albo komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, której żołnierz zastosował ten środek;
2)
zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz o przedłużeniu okresu tego zawieszenia - zażalenie rozpatruje wyższy przełożony dyscyplinarny;
3)
osadzenia w izbie zatrzymań - zażalenie rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy.
6.
Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego wydane przez Ministra Obrony Narodowej lub kierownika instytucji cywilnej zażalenie rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy.
7.
W sprawach zażalenia na zastosowanie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych stosuje się odpowiednio art. 52 zażalenie na postanowienie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego, ust. 1, 3 i 5.