1.
Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska, na podstawie wyników kontroli, o której mowa w art. 108 kontrola stosowania programu działań dla ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych ust. 1, w zależności od zakresu i stopnia naruszenia, wydaje z urzędu decyzję, w której może:
1)
nakazać usunięcie w określonym terminie nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie kontroli lub
2)
ustalić obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 4, oraz jej wysokość.
2.
Decyzje, o których mowa w ust. 1, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
3.
Do podmiotów prowadzących produkcję rolną oraz działalność, o których mowa w art. 102 zasady prowadzenia produkcji rolnej ust. 1, niebędących przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641 i 803), przepisy rozdziału 5 tej ustawy stosuje się odpowiednio.
4.
Podmioty prowadzące produkcję rolną oraz działalność, o których mowa w art. 102 zasady prowadzenia produkcji rolnej ust. 1, ponoszą opłatę za:
1)
stosowanie nawozów niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 106 opracowywanie programu działań w celu ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych ust. 4 lub z planem nawożenia azotem;
2)
przechowywanie nawozów naturalnych niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 106 opracowywanie programu działań w celu ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych ust. 4;
3)
prowadzenie dokumentacji realizacji programu działań niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 106 opracowywanie programu działań w celu ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych ust. 4 albo za jej brak;
4)
brak planu nawożenia azotem.
5.
Maksymalne stawki opłaty, o której mowa w ust. 1, wynoszą:
1)
2304,21 zł za stosowanie nawozów niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 106 opracowywanie programu działań w celu ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych ust. 4 lub z planem nawożenia azotem;
2)
3456,33 zł za przechowywanie nawozów naturalnych niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 106 opracowywanie programu działań w celu ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych ust. 4;
3)
576,05 zł za prowadzenie dokumentacji realizacji programu działań niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 106 opracowywanie programu działań w celu ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych ust. 4 albo za jej brak;
4)
576,05 zł za brak planu nawożenia azotem.
6.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, wskazuje się numer rachunku bankowego, na który powinna zostać uiszczona opłata, o której mowa w ust. 4.
7.
Opłatę, o której mowa w ust. 4, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna.
8.
Opłata, o której mowa w ust. 4, nieuiszczona w terminie podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, z późn. zm.).
9.
Obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 4, przedawnia się z upływem 5 lat od dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin płatności tej opłaty.
10.
Wpływy z opłaty, o której mowa w ust. 4, stanowią dochód budżetu państwa.
11.
Stawki opłaty, o których mowa w ust. 5, ustalone w roku poprzednim, podlegają każdego roku kalendarzowego zmianie w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem za rok poprzedni, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
12.
Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, nie później niż do dnia 31 października każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość stawek opłaty, o której mowa w ust. 5, obowiązującej od dnia 1 stycznia roku następnego.
13.
Do ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska.
14.
Organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w sprawach decyzji, o których mowa w ust. 1, jest właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska.
