AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Rozwoju I Finansów z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie kapitału wewnętrznego, systemu zarządzania ryzykiem, programu oceny nadzorczej oraz badania i oceny nadzorczej, a także polityki wynagrodzeń w domu maklerskim
Dz.U.2017.0.856 - AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Rozwoju I Finansów z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie kapitału wewnętrznego, systemu zarządzania ryzykiem, programu oceny nadzorczej oraz badania i oceny nadzorczej, a także polityki wynagrodzeń w domu makle
Na podstawie art. 110x ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 724, 768 i 791) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1. Przepisy ogólne
a) metody wewnętrznych ratingów, o których mowa w art. 143 ust. 1 rozporządzenia 575/2013,
b) metody wewnętrznych modeli, o których mowa w art. 221 , art. 283 i art. 363 rozporządzenia 575/2013,
c) metody własnych oszacowań, o których mowa w art. 225 rozporządzenia 575/2013,
d) metody zaawansowanych pomiarów, o których mowa w art. 312 ust. 2 rozporządzenia 575/2013,
e) metodę wewnętrznych oszacowań, o której mowa w art. 259 ust. 3 rozporządzenia 575/2013;
Rozdział 2. System zarządzania ryzykiem w domu maklerskim
a) procedury zarządzania ryzykiem operacyjnym, obejmujące:
– definicje ryzyka operacyjnego i zdarzeń ryzyka operacyjnego,
– tryb i sposób monitorowania strat z tytułu ryzyka operacyjnego oraz ocenę ekspozycji na ryzyko operacyjne,
– zasady zarządzania ryzykiem operacyjnym, uwzględniające również ryzyko modelu oraz ryzyko związane ze zdarzeniami charakteryzującymi się niską częstotliwością występowania, lecz wysokimi stratami,
– zasady zarządzania ryzykiem powierzenia wykonywania czynności podmiotom zewnętrznym,
b) plany utrzymania ciągłości działania oraz plany awaryjne służące zapewnieniu możliwości prowadzenia bieżącej działalności domu maklerskiego i ograniczeniu strat w przypadku wystąpienia niekorzystnych zdarzeń wewnętrznych i zewnętrznych mogących poważnie zakłócić tę działalność,
c) politykę w zakresie kryteriów wyboru, uzupełniania oraz monitorowania potrzeb kadrowych i planowania zaplecza kadrowego;
a) system klasyfikacji ekspozycji kredytowych do kategorii ryzyka, obejmujący zasady uzgodnienia i przyporządkowania wartości księgowych składników aktywów i pozycji pozabilansowych do klas ekspozycji ryzyka kredytowego określonych w rozporządzeniu 575/2013,
b) zasady monitorowania ekspozycji,
c) zasady dywersyfikacji portfela ekspozycji stosownie do założeń w zakresie dopuszczalnego poziomu ryzyka kredytowego oraz z uwzględnieniem rynków, na których działa dom maklerski,
d) wewnętrzne zasady oceny ryzyka kredytowego ekspozycji wobec poszczególnych dłużników, papierów wartościowych lub pozycji sekurytyzacyjnych, oraz ryzyka kredytowego na poziomie portfela; zasady te nie mogą opierać się wyłącznie na ocenach kredytowych sporządzonych przez ECAI, przy czym w przypadku gdy dla celów obliczania wymogów kapitałowych dom maklerski stosuje oceny kredytowe sporządzane przez ECAI lub opiera się na fakcie braku posiadania przez ekspozycję takiej oceny, przy ocenie poziomu utrzymywanego kapitału wewnętrznego na ryzyko kredytowe uwzględnia dodatkowo inne istotne informacje pozwalające na dokonanie oceny wiarygodności kredytowej;
a) zasady zarządzania ryzykiem pozwalające na dokonanie oceny ryzyka z tytułu przeprowadzonych transakcji sekurytyzacyjnych, w tym ryzyka utraty reputacji występującego w szczególności w przypadku złożonych struktur lub instrumentów finansowych, w szczególności w celu pełnego odzwierciedlenia ekonomicznej istoty transakcji – w przypadku domu maklerskiego będącego jednostką sponsorującą, jednostką inicjującą lub gdy dom maklerski posiada pozycję sekurytyzacyjną,
b) plany zachowania płynności mające na celu uwzględnienie skutków planowej i przedterminowej spłaty należności – w przypadku domu maklerskiego inicjującego odnawialne transakcje sekurytyzacyjne z opcją przedterminowej spłaty;
a) zasady zarządzania ryzykiem koncentracji, w szczególności z tytułu ekspozycji:
– wobec pojedynczego kontrahenta, w tym kontrahentów centralnych,
– wobec grup powiązanych kontrahentów,
– wobec kontrahentów działających w tym samym sektorze gospodarki, regionie geograficznym, prowadzących taką samą działalność lub obrót takimi samymi towarami,
– związanych ze stosowaniem technik ograniczania ryzyka kredytowego,
b) system limitów wewnętrznych w zakresie ryzyka koncentracji, obejmujący zasady ustalania i aktualizowania wysokości limitów, jak również częstotliwości monitorowania ich przestrzegania i raportowania;
a) zasady identyfikacji, pomiaru, monitorowania i kontroli wszystkich istotnych elementów ryzyka rynkowego, oraz ich ograniczania i zarządzania nimi,
b) mechanizmy zarządzania ryzykiem braku płynności, związanym z brakiem aktywnego rynku, na którym można nabyć lub zbyć dany instrument finansowy,
c) zasady zarządzania ryzykiem bazy, w tym zasady szacowania kapitału wewnętrznego w tym zakresie, w szczególności w przypadku gdy podczas obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka pozycji, zgodnie z częścią trzecią tytułem IV rozdziałem 2 rozporządzenia 575/2013, dom maklerski dokonał kompensowania swoich pozycji w jednej lub większej liczbie akcji wchodzących w skład indeksu giełdowego z pozycją lub pozycjami z tytułu terminowego kontraktu typu futures na indeks giełdowy lub z tytułu innego produktu powiązanego z indeksem giełdowym, a także w przypadku posiadania przez dom maklerski przeciwstawnych pozycji w terminowych kontraktach typu futures na indeksy giełdowe, które nie są tożsame pod względem terminu realizacji kontraktu lub składu indeksu, bądź też pod względem obu tych cech;
a) zasady zarządzania ryzykiem wynikającym z możliwych zmian stóp procentowych, w odniesieniu do pozycji zaliczanych do portfela niehandlowego,
b) zasady identyfikacji ryzyka stopy procentowej w portfelu niehandlowym, obejmujące w szczególności przeprowadzanie co najmniej raz w roku testów warunków skrajnych przy założeniu nagłej i nieoczekiwanej zmiany poziomu stóp procentowych o 2 punkty procentowe;
a) zasady identyfikacji, pomiaru, monitorowania i kontroli ryzyka utraty płynności oraz raportowania o tym ryzyku w odpowiednich horyzontach czasowych, w tym w horyzoncie śróddziennym, które mają na celu zapewnienie utrzymywania przez dom maklerski zasobów płynności adekwatnych do poziomu ryzyka oraz kształtowanie profilu płynności zapewniającego prawidłowe funkcjonowanie domu maklerskiego,
b) system zarządzania ryzykiem utraty płynności, o którym mowa w lit. a, dostosowany do linii biznesowych, walut, funkcjonowania oddziałów i podmiotów zależnych domu maklerskiego, a także proporcjonalny do charakteru, zakresu i stopnia złożoności prowadzonej działalności, profilu ryzyka i apetytu na ryzyko domu maklerskiego,
c) metody identyfikacji, monitorowania i kontroli źródeł finansowania, uwzględniające bieżące i przewidywane istotne przepływy pieniężne dotyczące aktywów, pasywów, pozycji pozabilansowych oraz możliwe skutki materializacji ryzyka utraty reputacji,
d) zasady dokonywania rozróżnienia pomiędzy aktywami stanowiącymi zabezpieczenie zobowiązań a aktywami wolnymi od obciążeń, które są stale dostępne, szczególnie w sytuacjach nadzwyczajnych, oraz zasady monitorowania obejmujące:
– podmiot, który jest w posiadaniu tych aktywów,
– sytuację w państwie, w którym są prowadzone rejestry lub rachunki, na których są zapisane te aktywa,
– sposób i czas ewentualnego zbycia aktywów,
e) zasady uwzględniania ograniczeń prawnych, statutowych, technicznych i operacyjnych w stosunku do możliwego transferu płynności i aktywów wolnych od obciążeń pomiędzy podmiotami,
f) instrumenty ograniczania ryzyka utraty płynności, w tym system limitów płynnościowych, mające na celu zabezpieczenie płynności domu maklerskiego na wypadek materializacji scenariuszy warunków skrajnych oraz odpowiednią dywersyfikację struktury finansowania i dostępu do źródeł finansowania,
g) zasady dostosowywania strategii, polityk, procedur wewnętrznych i limitów dotyczących ryzyka płynności do rezultatów testów warunków skrajnych płynności oraz zasady uwzględniania tych rezultatów w planach awaryjnych płynności,
h) awaryjne plany płynności określające właściwe strategie i odpowiednie środki wykonawcze w celu pokrycia ewentualnego braku płynności, w tym w stosunku do oddziałów domu maklerskiego w innych państwach członkowskich, i) określenie koniecznych działań operacyjnych niezbędnych w celu zapewnienia możliwości natychmiastowego wdrożenia awaryjnych planów płynności, o których mowa w lit. h;
a) zasady identyfikacji, pomiaru, monitorowania i kontroli ryzyka nadmiernej dźwigni finansowej oraz raportowania o tym ryzyku,
b) narzędzia zapewniające ostrożne i prospektywne podejście do zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni, uwzględniające w szczególności obniżenie wartości funduszy własnych w wyniku poniesienia straty finansowej oraz inne okoliczności mogące spowodować materializację ryzyka nadmiernej dźwigni finansowej.
Rozdział 3. Szacowanie przez dom maklerski kapitału wewnętrznego oraz dokonywanie przeglądów procesu szacowania i utrzymywania kapitału wewnętrznego
Rozdział 4. Program oceny nadzorczej oraz badanie i ocena nadzorcza
ryzyka związanego z działalnością danego domu maklerskiego;
a) akcje albo udziały, lub związane z nimi instrumenty finansowe albo odpowiadające im instrumenty niepieniężne, w przypadku domu maklerskiego, którego akcje nie są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym,
b) instrumenty w rozumieniu art. 52 lub art. 63 rozporządzenia 575/2013 lub instrumenty finansowe uprawniające dom maklerski do zamiany ich na instrumenty kapitału podstawowego Tier I, lub instrumenty finansowe, których wartość wykupu może podlegać co najmniej częściowemu obniżeniu;
a) uczestniczyła w działaniach, których wynikiem były znaczne straty dla domu maklerskiego, lub była ona odpowiedzialna za takie działania,
b) nie spełniła odpowiednich standardów dotyczących kompetencji i reputacji;
a) dom maklerski wstrzymuje wydanie tych instrumentów na okres pięciu lat od dnia rozwiązania umowy, jeżeli dana osoba nie osiągnęła wieku emerytalnego w dniu jej rozwiązania,
b) dana osoba zobowiązała się w umowie z domem maklerskim do niezbywania otrzymanych instrumentów przez okres pięciu lat od dnia rozwiązania umowy, jeżeli dana osoba osiągnęła wiek emerytalny w dniu jej rozwiązania;
instrumentów finansowych
z tym że dom maklerski może zastosować stopę dyskontową do nie więcej niż 25% wartości zmiennego składnika wynagrodzenia.
Rozdział 7. Przepis przejściowy i końcowy
----------
[Rozporządzenie zostało ogłoszone 27.04.2017 r - Dz.U. z 2017r. poz. 856]
Załącznik do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów
z dnia 25 kwietnia 2017 r. (poz. 856)
SPOSÓB OBLICZANIA STOPY DYSKONTOWEJ
Stopa dyskontowa, o której mowa w § 32 ust. 7 rozporządzenia, jest obliczana według wzoru:
gdzie:
D – stopa dyskontowa,
i – stopa inflacji w danym państwie członkowskim lub państwie trzecim,
g – oprocentowanie obligacji skarbowych w krajach Unii Europejskiej – średnia unijna,
id – współczynnik motywacyjny wynikający z długoterminowego odroczenia,
n – liczba lat okresu nabywania uprawnień,
przy czym:
1) i – stopę inflacji w danym państwie członkowskim lub państwie trzecim stanowi wartość:
a) średniorocznej stopy zmian zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP) publikowanej przez Eurostat – w przypadku gdy wynagrodzenie ma być wypłacane w walucie emitowanej przez państwo członkowskie będące głównym krajem zatrudnienia danego pracownika,
b) oficjalnych danych statystycznych odpowiadających danym, o których mowa w lit. a, dostępnych dla kraju emitującego walutę, w której ma być wypłacane wynagrodzenie, albo wartość średniorocznej stopy zmian zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP) publikowanej przez Eurostat, mającej zastosowanie do państwa członkowskiego, w którym pracownik wykonuje zasadniczą część swoich obowiązków – w przypadku gdy wynagrodzenie ma być wypłacane w walucie emitowanej przez państwo trzecie lub przez państwo członkowskie inne niż państwo będące głównym krajem zatrudnienia danego pracownika,
c) średniorocznej stopy zmian zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP) publikowanej przez Eurostat dla państwa członkowskiego unijnej instytucji dominującej,
d) oficjalnych danych statystycznych odpowiadających średniorocznej stopie zmian zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP) publikowanej przez Eurostat dostępnych dla państwa trzeciego emitującego walutę albo wartość średniorocznej stopy zmian zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP) publikowanej przez Eurostat dla państwa członkowskiego unijnej instytucji dominującej – w przypadku gdy wynagrodzenie ma być wypłacone w walucie emitowanej przez państwo trzecie będące głównym krajem zatrudnienia danego pracownika,
e) średniorocznej stopy zmian zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP) publikowanej przez Eurostat dla państwa członkowskiego unijnej instytucji dominującej – w przypadku gdy głównym krajem zatrudnienia danego pracownika jest państwo trzecie, a wynagrodzenie ma być wypłacone w walucie emitowanej przez państwo członkowskie;
2) g – oprocentowanie obligacji skarbowych w krajach Unii Europejskiej – średnia unijna, stanowi wartość:
a) średniego oprocentowania dla wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej wyznaczonego na podstawie ogłaszanych przez Eurostat stóp oprocentowania długoterminowych obligacji skarbowych o terminie zapadalności co najmniej 10 lat – w przypadku gdy wynagrodzenie ma być wypłacane w walucie emitowanej przez państwo członkowskie,
b) równoważnych oficjalnych danych statystycznych dostępnych w odniesieniu do państwa emitującego walutę, w której ma być wypłacane wynagrodzenie, albo wartość średniego oprocentowania, o której mowa w lit. a – w przypadku gdy wynagrodzenie ma być wypłacane w walucie emitowanej przez państwo trzecie pracownikom przebywającym głównie poza państwami członkowskimi;
3) id – współczynnik motywacyjny wynikający z długoterminowego odroczenia oblicza się według wzoru:
id = 10% dla [n] = 5
id = 10% + 0,04n dla [n] > 5
gdzie:
[n] – liczba pełnych lat odroczenia zmiennego składnika wynagrodzenia,
n – liczba lat okresu nabywania uprawnień.