Art. 71. Rozp.UE 2017/565

1.

Niezależnie od kategorii, które są wyraźnie wymienione w art. 30 ust. 2 dyrektywy 2014/65/UE, państwa członkowskie mogą uznać za uprawnionego kontrahenta, zgodnie z art. 30 zakres podstawowych i istotnych funkcji operacyjnych (art. 16 ust. 2 i art. 16 ust. 5 akapit pierwszy dyrektywy 2014/65/UE) ust. 3 tej dyrektywy, przedsiębiorstwo zaliczające się do jednej z kategorii klientów uznawanych za klientów profesjonalnych zgodnie z sekcją I pkt 1, 2 i 3 załącznika II do tej dyrektywy.

2.

Jeżeli, zgodnie art. 30 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2014/65/UE, uprawniony kontrahent składa wniosek o traktowanie go jako klienta, którego współpraca handlowa z firmą inwestycyjną podlega przepisom art. 24, art. 25, art. 27 i art. 28 tej dyrektywy, wniosek taki składa on na piśmie i wskazuje w nim, czy traktowanie go jako klienta detalicznego lub profesjonalnego odnosi się do jednej usługi inwestycyjnej lub transakcji, czy też do większej ich liczby, lub czy odnosi się ono do jednego rodzaju transakcji lub produktu, czy też do większej ich liczby.

3.

Jeżeli uprawniony kontrahent składa wniosek o traktowanie go jako klienta, którego współpraca handlowa z firmą inwestycyjną podlega przepisom art. 24, art. 25, art. 27 i art. 28 dyrektywy 2014/65/UE, lecz nie zwraca się przy tym bezpośrednio o traktowanie go jako klienta detalicznego, firma inwestycyjna, przyjmując taki wniosek, traktuje takiego uprawnionego kontrahenta jako klienta profesjonalnego.

4.

Jeżeli uprawniony kontrahent zwraca się z bezpośrednim wnioskiem o traktowanie go jako klienta detalicznego, firma inwestycyjna traktuje uprawnionego kontrahenta jako klienta detalicznego, stosując przepisy dotyczące wniosków o niestosowanie traktowania profesjonalnego określone w sekcji I akapit drugi, trzeci i czwarty załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE.

5.

Jeżeli klient zwraca się z wnioskiem o traktowanie go jako uprawnionego kontrahenta, zgodnie z art. 30 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE, stosuje się następującą procedurę:
a) firma inwestycyjna przesyła klientowi wyraźne pisemne ostrzeżenie dotyczące skutków takiego wniosku w odniesieniu do klienta, w tym dotyczące środków ochrony, które może utracić;
b) klient potwierdza na piśmie wniosek o traktowanie go jako uprawnionego kontrahenta albo na zasadach ogólnych, albo w odniesieniu do bądź jednej usługi inwestycyjnej lub transakcji lub jednego rodzaju transakcji lub produktu, bądź do większej ich liczby, wskazując przy tym, że jest świadomy konsekwencji wynikających z możliwości utraty środków ochrony w związku ze złożeniem takiego wniosku.