Firmę inwestycyjną uznaje się za podmiot systematycznie internalizujący transakcje, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy 2014/65/UE, w odniesieniu do uprawnień do emisji, jeżeli w odniesieniu do każdego takiego instrumentu internalizuje ona transakcje według następujących kryteriów:
a) często i systematycznie na uprawnieniu do emisji, dla którego istnieje płynny rynek, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a rozporządzenia (UE) nr 600/2014, jeżeli w okresie ostatnich 6 miesięcy:
(i) liczba transakcji zawieranych przez nią poza rynkiem regulowanym na własny rachunek przy wykonywaniu zleceń klientów wynosi co najmniej 4 % łącznej liczby transakcji na danym rodzaju uprawnień do emisji wykonanych w Unii w jakimkolwiek systemie obrotu lub poza rynkiem regulowanym w tym samym okresie;
(ii) transakcje zawierane przez nią poza rynkiem regulowanym na własny rachunek przy wykonywaniu zleceń klientów na danym rodzaju uprawnień do emisji są zawierane średnio raz w tygodniu;
b) często i systematycznie na uprawnieniu do emisji, dla którego nie istnieje płynny rynek, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a rozporządzenia (UE) nr 600/2014, jeżeli w okresie ostatnich 6 miesięcy transakcje poza rynkiem regulowanym zawierane przez nią na własny rachunek na danym rodzaju uprawnień do emisji przy wykonywaniu zleceń klientów zawierane są średnio raz w tygodniu;
c) w znacznych wielkościach na uprawnieniu do emisji, jeżeli wielkość obrotu poza rynkiem regulowanym prowadzonego przez nią na własny rachunek przy wykonywaniu zleceń klientów w okresie ostatnich 6 miesięcy jest co najmniej równa jednej z następujących wartości:
(i) 30 % łącznego obrotu danym rodzajem uprawnień do emisji zrealizowanego przez firmę inwestycyjną na własny rachunek lub w imieniu klientów i zrealizowanego w systemie obrotu lub poza rynkiem regulowanym;
(ii) 2,25 % łącznego obrotu danym rodzajem uprawnień do emisji zrealizowanego w Unii w systemie obrotu lub poza rynkiem regulowanym.