• Rozporządzenie Rady (WE) ...
  28.03.2024

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu

Stan prawny aktualny na dzień: 28.03.2024

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu

Rozdział V. Uprawnienia dochodzeniowe

1.
Jeżeli tendencje w handlu między Państwami Członkowskimi, sztywność cen lub inne okoliczności wskazują, że konkurencja może być ograniczona lub zakłócona na obszarze wspólnego rynku, Komisja może przeprowadzić dochodzenie w odniesieniu do określonego sektora gospodarki lub w odniesieniu do szczególnego typu porozumień w różnych sektorach gospodarki. W trakcie tego dochodzenia Komisja może prosić przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw, których sprawa dotyczy, o dostarczenie informacji koniecznych do stosowania art. 81 Traktatu (obecnie art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE) i art. 82 Traktatu (obecnie art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE) oraz może prowadzić wszelkie kontrole konieczne do tego celu.
Komisja może w szczególności żądać, aby przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw, których sprawa dotyczy, podały do wiadomości wszystkie porozumienia, decyzje i praktyki uzgodnione.
Komisja może opublikować sprawozdanie na temat wyników swojego dochodzenia w odniesieniu do poszczególnych sektorów gospodarki lub poszczególnych typów porozumień w różnych sektorach gospodarki i umożliwić zainteresowanym stronom zgłaszanie uwag.
2.
Art. 14 Komitet Doradczy, art. 18 żądanie informacji, art. 19 uprawnienie do przesłuchiwania, art. 20 uprawnienia Komisji do przeprowadzania kontroli, art. 22 dochodzenia prowadzone przez organy ochrony konkurencji Państw Członkowskich, art. 23 grzywny, i art. 24 okresowe kary pieniężne, stosuje się mutatis mutandis.
1.
W celu wypełniania obowiązków wyznaczonych niniejszym rozporządzeniem Komisja może zwrócić się do przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw o dostarczenie wszelkich koniecznych informacji, występując ze zwykłym żądaniem informacji lub w drodze decyzji.
2.
Jeżeli Komisja występuje ze zwykłym żądaniem informacji do przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw, podaje podstawę prawną i cel żądania, określa zakres informacji, ustala termin, w którym należy je dostarczyć, oraz poucza o karach przewidzianych w art. 23 grzywny, za dostarczenie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji.
3.
Jeżeli Komisja wzywa przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw do dostarczenia informacji w drodze decyzji, podaje podstawę prawną i cel żądania, określa zakres żądanych informacji i ustala termin, w którym należy je dostarczyć. Komisja poucza o karach przewidzianych w art. 23 grzywny, oraz poucza lub nakłada kary przewidziane w art. 24 okresowe kary pieniężne, Komisja poucza również o prawie do wniesienia odwołania od decyzji do Trybunału Sprawiedliwości.
4.
Właściciele przedsiębiorstw lub ich przedstawiciele, a w przypadku osób prawnych, spółki i firmy lub stowarzyszenia nieposiadające osobowości prawnej, osoby upoważnione do ich reprezentowania przez prawo lub ich statut, dostarczają wymaganych informacji w imieniu przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw, których sprawa dotyczy. Prawnicy należycie upoważnieni do działania mogą przedłożyć informacje w imieniu swoich klientów. Klienci pozostają w pełni odpowiedzialni, jeżeli przedłożone informacje są niekompletne, nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd.
5.
Komisja niezwłocznie przesyła kopie zwykłego żądania informacji lub decyzji do organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw i do organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, którego terytorium dotyczy sprawa.
6.
Na wniosek Komisji rządy i organy ochrony konkurencji Państw Członkowskich dostarczają Komisji wszelkich informacji koniecznych do wykonania obowiązków wyznaczonych jej na mocy niniejszego rozporządzenia.
1.
W celu wypełnienia obowiązków wyznaczonych niniejszym rozporządzeniem Komisja może przesłuchiwać wszelkie osoby fizyczne i prawne, które wyrażą zgodę na przesłuchanie, w celu zebrania informacji odnoszących się do przedmiotu postępowania.
2.
Jeżeli przesłuchanie zgodne z ust. 1 przeprowadzane jest w pomieszczeniach przedsiębiorstwa, Komisja informuje o tym organ ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, w którym odbywa się przesłuchanie. Na żądanie organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego jego urzędnicy mogą pomagać urzędnikom i innym towarzyszącym osobom upoważnionym przez Komisję do prowadzenia przesłuchania.
1.
W celu wypełnienia obowiązków wyznaczonych niniejszym rozporządzeniem Komisja może prowadzić wszelkie konieczne kontrole przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw.
2.
Urzędnicy i inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję do prowadzenia kontroli mają prawo do:
a) wchodzenia do wszelkich pomieszczeń, na teren i do środków transportu przedsiębiorstwa i związków przedsiębiorstw;
b) sprawdzania ksiąg i innych rejestrów dotyczących spraw prowadzonych przez przedsiębiorstwo, bez względu na sposób ich przechowywania;
c) pobrania lub uzyskiwania w każdej formie kopii lub wyciągów z tych ksiąg lub rejestrów;
d) pieczętowania wszelkich pomieszczeń przedsiębiorstwa i ksiąg lub rejestrów na czas i w zakresie koniecznym do przeprowadzenia kontroli;
e) zadawania pytań przedstawicielom pracowników lub pracownikom przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstwa w celu uzyskania wyjaśnień co do faktów lub dokumentów dotyczących przedmiotu i celu kontroli oraz do rejestrowania odpowiedzi.
3.
Urzędnicy i inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję do prowadzenia kontroli wykonują swoje uprawnienia po okazaniu pisemnego upoważnienia zawierającego określenie przedmiotu i celu kontroli oraz informacje o karach przewidzianych w art. 23 grzywny, w przypadku gdy okazane księgi i rejestry dotyczące spraw przedsiębiorstwa są niekompletne lub gdy odpowiedzi na pytania zadane na mocy ust. 2 niniejszego artykułu są nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd. Z odpowiednim wyprzedzeniem Komisja powiadomi o kontroli organ ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, na którego terytorium przeprowadza kontrolę.
4.
Przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw są zobowiązane do podporządkowania się kontroli nakazanej przez Komisję w drodze decyzji. Decyzja zawiera określenie przedmiotu i celu kontroli, termin jej rozpoczęcia i pouczenie o karach przewidzianych w art. 23 grzywny, i art. 24 okresowe kary pieniężne, oraz o prawie do wniesienia odwołania od decyzji do Trybunału Sprawiedliwości. Komisja podejmuje takie decyzje po zasięgnięciu opinii organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, na którego terytorium ma być przeprowadzona kontrola.
5.
Urzędnicy organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, na którego terytorium ma być przeprowadzona kontrola, oraz osoby upoważnione lub wyznaczone przez ten organ na wniosek tego organu lub Komisji aktywnie pomagają urzędnikom i innym towarzyszącym osobom upoważnionym przez Komisję. W tym celu przysługują im uprawnienia, o których mowa w ust. 2.
6.
Jeżeli urzędnicy i inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję uznają, że przedsiębiorstwo sprzeciwia się kontroli nakazanej zgodnie z niniejszym artykułem, Państwo Członkowskie udzieli im wszelkiej koniecznej pomocy, tam gdzie to stosowne występując o pomoc policji lub równoważnej władzy egzekwującej prawo, aby umożliwić przeprowadzenie kontroli.
7.
Jeżeli pomoc przewidziana w ust. 6 zgodnie z przepisami krajowymi wymaga uzyskania zgody organu sądowego, zostanie złożony wniosek o wydanie takiej zgody. O zgodę taką można wystąpić jako o środek zapobiegawczy.
8.
Jeżeli złożono wniosek, o którym mowa w ust. 7, krajowe organy sądowe sprawdzają, czy decyzja Komisji jest autentyczna, a przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmiernie uciążliwe w stosunku do przedmiotu kontroli. Badając proporcjonalność środków przymusu, krajowe organy sądowe mogą wystąpić do Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, o szczegółowe wyjaśnienia dotyczące w szczególności podstaw, na jakich Komisja powzięła podejrzenie o naruszeniu art. 81 Traktatu (obecnie art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE) i art. 82 Traktatu (obecnie art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE), jak również o wyjaśnienia dotyczące wagi zarzucanego naruszenia oraz charakteru uczestnictwa w nim danego przedsiębiorstwa. Jednakże krajowe organy sądowe nie mogą podważać konieczności przeprowadzenia kontroli ani żądać dostarczenia im informacji znajdujących się w aktach Komisji. Legalność decyzji Komisji może być rozpatrywana jedynie przez Trybunał Sprawiedliwości.
1.
Jeżeli zaistnieje uzasadnione podejrzenie, że księgi lub inne rejestry dotyczące spraw przedsiębiorstwa, będące przedmiotem kontroli, które mogą mieć znaczenie dla udowodnienia poważnego naruszenia art. 81 Traktatu (obecnie art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE) lub 82 Traktatu (obecnie art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE), są przechowywane w innych pomieszczeniach, na innym terenie lub w środkach transportu, w tym w miejscach zamieszkania dyrektorów, menedżerów lub innych pracowników przedsiębiorstwa lub związków przedsiębiorstw, Komisja może w drodze decyzji nakazać przeprowadzenie kontroli takich pomieszczeń, terenu i środków transportu.
2.
Decyzja zawiera określenie przedmiotu i celu kontroli, ustalenie terminu jej rozpoczęcia i poucza o prawie do wniesienia odwołania od decyzji do Trybunału Sprawiedliwości. W szczególności w decyzji wskazane są przyczyny, które doprowadziły Komisję do stwierdzenia, że istnieje podejrzenie w rozumieniu ust. 1. Komisja wydaje takie decyzje po zasięgnięciu opinii organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, na którego terytorium ma być przeprowadzona kontrola.
3.
Decyzja przyjęta na mocy ust. 1 nie może zostać wykonana bez uprzedniego uzyskania zgody krajowego organu sądowego zainteresowanego Państwa Członkowskiego. Krajowe organy sądowe sprawdzają, czy decyzja Komisji jest autentyczna, a przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmiernie uciążliwe w szczególności w stosunku do wagi zarzucanego naruszenia, ciężaru poszukiwanych dowodów, zaangażowania danego przedsiębiorstwa i uzasadnionego prawdopodobieństwa, że księgi i rejestry odnoszące się do przedmiotu kontroli są przechowywane w pomieszczeniach, na wkroczenie do których trzeba posiadać zgodę. Krajowe organy sądowe mogą prosić Komisję, bezpośrednio lub za pośrednictwem organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, o szczegółowe wyjaśnienia dotyczące tych elementów, które są konieczne do umożliwienia im oceny proporcjonalności przewidzianych środków przymusu.
Jednakże krajowe organy sądowe nie mogą podważać konieczności przeprowadzenia kontroli ani żądać dostarczenia im informacji znajdujących się w aktach Komisji. Legalność decyzji Komisji może być rozpatrywana jedynie przez Trybunał Sprawiedliwości.
4.
Urzędnicy i inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję do prowadzenia kontroli nakazanej zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu posiadają uprawnienia, o których mowa w art. 20 uprawnienia Komisji do przeprowadzania kontroli, ust. 2 lit. a), b) i c). Art. 20 uprawnienia Komisji do przeprowadzania kontroli, ust. 5 i 6 stosuje się mutatis mutandis.
1.
Organ ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego może na terytorium objętym jego jurysdykcją przeprowadzać wszelkie kontrole lub inne środki dowodowe przewidziane w prawie krajowym w imieniu i na potrzeby organu ochrony konkurencji innego Państwa Członkowskiego w celu ustalenia, czy zaistniało naruszenie art. 81 Traktatu (obecnie art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE) lub art. 82 Traktatu (obecnie art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu), Traktatu o funkcjonowaniu UE) . Wszelka wymiana i wykorzystanie zebranych informacji odbywa się zgodnie z art. 12 wymiana informacji,
2.
Na wniosek Komisji organy ochrony konkurencji Państw Członkowskich przeprowadzają kontrolę, którą Komisja uznaje za konieczną na mocy art. 20 uprawnienia Komisji do przeprowadzania kontroli, ust. 1 lub którą nakazała na mocy decyzji zgodnie z art. 20 uprawnienia Komisji do przeprowadzania kontroli, ust. 4. Urzędnicy organów ochrony konkurencji Państw Członkowskich odpowiedzialni za przeprowadzenie tych kontroli, jak również osoby upoważnione lub wyznaczone przez nich, wykonują swoje uprawnienia zgodnie z własnym prawem krajowym.
Na wniosek Komisji lub organu ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego, na którego terytorium ma być przeprowadzona kontrola, urzędnicy lub inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję mogą pomagać urzędnikom organu przeprowadzającego kontrolę.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...