Prawo wekslowe
Stan prawny aktualny na dzień: 28.03.2024
Dz.U.2022.0.282 t.j. - Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe
Ucz się efektywniej
rozwiązując test
rozwiązując test
Obserwuj akt
Dział VIII. Wyręczenie
1. Przepisy ogólne
Weksel można pod warunkami niżej określonemi przyjąć lub zapłacić przez wyręczenie na rzecz któregokolwiek dłużnika, przeciw któremu może być wykonywane zwrotne poszukiwanie.
Każda osoba trzecia, nawet trasat lub osoba, już zobowiązana z wekslu, z wyjątkiem akceptanta, mogą być wyręczycielami.
O wyręczeniu wyręczyciel zawiadomi w ciągu dwóch dni powszednich osobę, którą wyręcza. Jeżeli terminu nie zachowa, odpowiada za szkodę, spowodowaną przez swoje niedbalstwo, tylko do sumy, na jaką weksel jest wystawiony.
2. Przyjęcie przez wyręczenie
Jeżeli na wekslu wskazano osobę, która ma weksel przyjąć lub zapłacić w potrzebie w miejscu płatności, posiadacz nie może przed terminem płatności wykonać zwrotnego poszukiwania przeciw temu, kto wskazał tę osobę, i przeciw następującym po nim dłużnikom, chyba że przedstawił weksel osobie wskazanej i że odmówienie przez nią przyjęcia stwierdzone zostało protestem.
W innych przypadkach wyręczenia posiadacz może nie zgodzić się na przyjęcie przez wyręczenie. Jeżeli jednak zgodzi się na nie, traci prawo zwrotnego poszukiwania przed terminem płatności przeciw temu, na czyją rzecz nastąpiło przyjęcie przez wyręczenie, i przeciw następującym po nim dłużnikom.
Pomimo przyjęcia przez wyręczenie wyręczony i jego poprzednicy mogą za zwrotem sumy, oznaczonej w art. 48 uprawnienia posiadacza weksla wobec zobowiązanego zwrotnie, żądać od posiadacza wydania wekslu oraz protestu i rachunku pokwitowanego, jeżeli je sporządzono.
3. Zapłata przez wyręczenie
Zapłata przez wyręczenie obejmuje całą sumę, którą miałby zapłacić wyręczony.
Dokonana będzie najpóźniej nazajutrz po ostatnim dniu, przepisanym dla protestu spowodu niezapłacenia.
W razie niedokonania protestu w tym czasie ten, kto wskazał adres w potrzebie lub na czyją rzecz nastąpiło przyjęcie, tudzież następujący po nim indosanci wolni są od odpowiedzialności.
Weksel i protest, jeżeli był dokonany, wręczyć należy płacącemu przez wyręczenie.
Indosanci, następujący po wyręczonym, są zwolnieni.
W razie zbiegu kilku ofiarujących zapłatę przez wyręczenie, pierwszeństwo należy się temu, kto przez zapłatę zwalnia największą liczbę dłużników. Kto wbrew temu przepisowi, mimo świadomości stanu rzeczy, płaci przez wyręczenie, traci prawo zwrotnego poszukiwania przeciw tym, którzy byliby zwolnieni.