Do wekslu własnego stosuje się przepisy o wekslu trasowanym, o ile z istotą wekslu własnego nie zostają w sprzeczności i dotyczą:
indosu (art 11-20);
płatności (art 33-37);
zapłaty (art 38-42);
zwrotnego poszukiwania spowodu niezapłacenia (art 43-50, art 52-54);
zapłaty przez wyręczenie (art. 55, art 59-63);
odpisów (art. 67 i art. 68 obowiązek wydania oryginału weksla posiadaczowi odpisu);
zmian (art. 69);
przedawnienia (art. 70 i art. 71 przerwanie i zawieszenie biegu przedawnienia roszczeń wekslowych);
dni świątecznych, obliczania terminów i zakazu dni ulgowych (art. 72, art. 73 obliczanie terminów i art. 74 niedopuszczalność dni ulgowych);
sposobu uwierzytelniania podpisów osób niepiśmiennych lub niemogących pisać (art. 75);
roszczenia z tytułu niesłusznego zbogacenia (art. 76);
kolizji ustaw (art 77-80 i 82-84);
weksli zaginionych (art 96-100).
Również stosuje się do wekslu własnego przepisy o wekslu płatnym u trzeciego lub w innej miejscowości, niż miejsce zamieszkania trasata (art. 4 i art. 27 oznaczenie domicylianta), o zastrzeżeniu odsetek (art. 5), o różnicach w oznaczeniu sumy wekslowej (art. 6), o skutkach podpisu, złożonego w warunkach, przewidzianych w art. 7 ważność podpisów na wekslu, o skutkach podpisu osoby, działającej bez pełnomocnictwa albo przekraczającej jego granice (art. 8), o wekslu in blanco (art. 10) oraz o protestach (art 85-94) z tą różnicą, że protest ma być dokonany przeciw wystawcy.
Do wekslu własnego stosuje się również przepisy o poręczeniu wekslowem (art 30–32); w przypadku, przewidzianym w ustępie ostatnim art. 31 forma poręczenia wekslowego, jeżeli poręczyciel nie wskazał, za kogo poręcza, uważa się, że poręczenie dał za wystawcę.