1.
Redaktor naczelny ma obowiązek opublikować sprostowanie:
1)
w elektronicznej formie dziennika lub czasopisma, w której zamieszczono materiał prasowy będący przedmiotem
sprostowania – w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania sprostowania;
sprostowania – w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania sprostowania;
2)
w dzienniku – w najbliższym przygotowywanym do druku numerze, a w przypadku braku możliwości technicznych
w numerze następnym, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprostowania;
w numerze następnym, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprostowania;
3)
w czasopiśmie – w najbliższym od dnia otrzymania sprostowania lub następnym po nim przygotowywanym do opublikowania numerze;
4)
w innym niż dziennik przekazie za pomocą dźwięku lub obrazu i dźwięku – w najbliższym analogicznym przekazie.
2.
Gdy możliwy termin opublikowania sprostowania przekracza 6 miesięcy, na żądanie wnioskodawcy sprostowanie należy dodatkowo opublikować w ciągu miesiąca od dnia otrzymania sprostowania w odpowiednim ze względu na krąg odbiorców dzienniku. Koszty publikacji pokrywa wydawca prasy, w której ukazał się materiał prasowy będący przedmiotem sprostowania.
3.
Terminy określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli strony na piśmie umówiły się inaczej.
4.
Sprostowanie w drukach periodycznych powinno być opublikowane w tym samym dziale i taką samą czcionką, co materiał prasowy, którego dotyczy, pod widocznym tytułem ,,Sprostowanie”. W przypadku przekazu za pomocą dźwięku lub obrazu i dźwięku sprostowanie powinno być wyraźnie zapowiedziane oraz nastąpić w przekazie tego samego rodzaju i o tej samej porze.
5.
W tekście nadesłanego sprostowania nie wolno bez zgody wnioskodawcy dokonywać skrótów ani innych zmian.
6.
Tekst sprostowania nie może być komentowany w tym samym numerze, przekazie lub w elektronicznej formie dziennika lub czasopisma, tego samego dnia. Nie wyklucza to jednak prostej zapowiedzi polemiki lub wyjaśnień.