Prawo ochrony środowiska

1.

Wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą emisyjną”.

2.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych, o których mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe.

3.

Paliwami silnikowymi podlegającymi opłacie emisyjnej są:

1.

Obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ciąży na:

2.

Podmioty, o których mowa w ust. 1, są zwolnione z obowiązku uiszczania opłaty emisyjnej, gdy wynika to z umów międzynarodowych dotyczących międzynarodowego transportu drogowego.

3.

Minister właściwy do spraw transportu ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz umów, o których mowa w ust. 2.

1.

Obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych, o których mowa w art. 321a opłata emisyjna ust. 3.

1a.

Do określania wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27 obowiązek obliczenia i wykazania kwoty akcyzy ust. 4–6a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1542, 1598 i 1723).

2.

W przypadku poddania danej ilości paliwa silnikowego, od której zapłacono opłatę emisyjną, dalszym procesom, w wyniku których nastąpiło zwiększenie ilości tego paliwa, opłacie emisyjnej podlega uzyskana nadwyżka tego paliwa.

1.

Podstawą obliczenia wysokości opłaty emisyjnej jest ilość paliw silnikowych, o których mowa w art. 321a opłata emisyjna ust. 3, od jakich podmioty, o których mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1, są obowiązane zapłacić podatek akcyzowy.

2.

Opłata emisyjna nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym z tytułu importu wyrobów akcyzowych.

1)

benzyn silnikowych – wynosi 80 zł za 1000 litrów;

2)

olejów napędowych – wynosi 80 zł za 1000 litrów.

1.

Organem właściwym w sprawach opłaty emisyjnej jest naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celno-skarbowego i dyrektor izby administracji skarbowej.

2.

Organami właściwymi miejscowo w sprawach opłaty emisyjnej są odpowiednio:

1.

Podmiot, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1, jest obowiązany składać informację o opłacie emisyjnej odpowiednio właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego albo naczelnikowi urzędu celno-skarbowego oraz obliczać i wpłacać opłatę emisyjną w terminie:

2.

W przypadku powstania nadpłaty w opłacie emisyjnej Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje zwrotu tej nadpłaty ze środków należnych Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

3.

Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji w sprawie opłaty emisyjnej, mając na uwadze zapewnienie jednolitości informacji składanych przez podmioty, o których mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1, oraz zapewnienie możliwości kontroli wysokości dokonywanych wpłat.

1.

Naczelnik urzędu skarbowego przekazuje kwotę pobranej opłaty emisyjnej na wyodrębniony rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego, w terminie 14 dni od dnia jej pobrania.

2.

Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje kwotę, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia jej wpływu na rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego, w wysokości określonej w art. 321b przeznaczenie wpływów z opłaty emisyjnej, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz na Fundusz rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 321h obowiązek składania informacji o opłacie emisyjnej ust. 2.

1.

Do opłaty emisyjnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że do określania wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, w zakresie działu IV tej ustawy stosuje się przepisy art. 138a pełnomocnictwo § 4, art 141–143, art. 168 forma i tryb wnoszenia podań, art. 170 obowiązek przekazania podania organowi właściwemu, art. 215 prostowanie przez organ oczywistych błędów lub omyłek w wydanej decyzji § 1 oraz rozdziałów 2, 5, 6, 9 i 10, rozdziału 11 – z wyłączeniem art. 200 termin do wypowiedzenia się strony w sprawie zebranego materiału dowodowego, rozdziałów 16a i 21–23, a do odwołań stosuje się także przepisy art. 140 niezałatwienie sprawy przez organ we właściwym terminie § 1, art. 162 przesłanki przywrócenia terminu § 1–3, art. 163 postanowienie w sprawie przywrócenia terminu
§ 2, art. 169 braki formalne podania lub brak opłaty, art. 208 przesłanki umorzenia postępowania, art. 210 elementy decyzji § 1 pkt 1–6 i 8 oraz § 2, art. 220 odwołanie od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji, art. 221 rozpatrywanie odwołania przez organ wydający decyzję, art. 222 elementy odwołania od decyzji organu podatkowego, art. 223 tryb i termin wnoszenia odwołania od decyzji organu podatkowego, art 226–229, art. 232 cofnięcie odwołania, art. 233 decyzje organu odwoławczego § 1 i 2, art. 234 zakaz wydawania przez organ odwoławczy decyzji na niekorzyść strony odwołującej się oraz art. 234a termin zwrotu akt organowi pierwszej instancji tej ustawy.

2.

Do postępowania w sprawie określenia wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, stosuje się odpowiednio przepisy:

3.

Czynności podjęte w postępowaniu w sprawie określenia wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, na podstawie przepisów działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem rozstrzygnięć, o których mowa w art. 163 postanowienie w sprawie przywrócenia terminu
§ 2, art. 169 braki formalne podania lub brak opłaty § 4, art. 179 odmowa umożliwienia stronie zapoznania się z dokumentami zawierającymi informacje niejawne § 2, art. 215 prostowanie przez organ oczywistych błędów lub omyłek w wydanej decyzji § 1, art. 228 postanowienia organu odwoławczego § 1, art. 262 kara porządkowa § 5, art. 263 właściwość organów w sprawach nakładania i uchylania kary porządkowej § 1, art. 268 obciążenie dodatkowymi kosztami postępowania przed organami podatkowym § 3 oraz art. 270a postanowienie w sprawie kosztów postępowania przed organem podatkowym tej ustawy: