§ 1.
Zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest:
1)
przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu;
1a)
odrzucenie skargi w przypadkach, o których mowa w art. 58 przesłanki odrzucenia skargi § 1 pkt 2–4 oraz art. 220 niewniesienie opłaty od pisma przez stronę § 3;
1b)
umorzenie postępowania;
2)
wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 skarga a wykonywanie aktu lub czynności;
3)
(uchylony)
4)
odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku;
5)
sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;
5a)
odrzucenie wniosku o uzupełnienie wyroku albo odmowa jego uwzględnienia;
6)
oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;
7)
odrzucenie skargi kasacyjnej;
8)
odrzucenie zażalenia;
9)
zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej;
10)
ukaranie grzywną.
§ 2.
Zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia.
§ 3.
Zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia.
§ 4.
Zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 przymus adwokacko-radcowski w skardze kasacyjnej § 2–3 stosuje się odpowiednio.
