1.
Planowane koszty robót budowlanych oblicza się metodą wskaźnikową, jako sumę iloczynów wskaźnika cenowego i ilości jednostek odniesienia, według wzoru:
WRB = S WCi x ni
gdzie:
WRB - wartość planowanych kosztów robót budowlanych;
WCi - wskaźnik cenowy i- tego składnika kosztów;
ni - ilość jednostek odniesienia dla i- tego składnika kosztów.
WRB = S WCi x ni
gdzie:
WRB - wartość planowanych kosztów robót budowlanych;
WCi - wskaźnik cenowy i- tego składnika kosztów;
ni - ilość jednostek odniesienia dla i- tego składnika kosztów.
2.
Podstawę obliczenia planowanych wartości robót budowlanych stanowią:
1)
program funkcjonalno-użytkowy;
2)
wskaźniki cenowe.
3.
Składniki kosztów ustala się z uwzględnieniem struktury systemu klasyfikacji Wspólnego Słownika Zamówień, stosując, w zależności od zakresu i rodzaju robót budowlanych objętych zamówieniem, odpowiednio grupy, klasy lub kategorie robót określonych Wspólnym Słownikiem Zamówień.
4.
Jeżeli zamówienie na roboty budowlane obejmuje budowę w rozumieniu art. 3 katalog pojęć ustawowych, pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, to składniki kosztów odpowiadają co najmniej grupom robót w rozumieniu Wspólnego Słownika Zamówień i obejmują:
1)
koszty robót przygotowania terenu;
2)
koszty robót budowy obiektów podstawowych;
3)
koszty robót instalacyjnych;
4)
koszty robót wykończeniowych;
5)
koszty robót związanych z zagospodarowaniem terenu i budową obiektów pomocniczych.
5.
Wskaźnik cenowy danego składnika kosztów określa się na podstawie danych rynkowych lub w przypadku braku takich danych - na podstawie powszechnie stosowanych katalogów i cenników.
6.
Ilość jednostek odniesienia określa się na podstawie programu funkcjonalno-użytkowego.
