1.
Dłużnik może złożyć wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej za egzekucję świadczeń pieniężnych, jeżeli przemawiają za tym szczególne okoliczności odnoszące się do nakładu pracy komornika lub sytuacji majątkowej dłużnika oraz wysokości jego dochodów. W przypadku, o którym mowa w art. 29 opłata w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego albo art. 30 opłata w razie oczywiście niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego lub wskazania niewłaściwego dłużnika, wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej może złożyć wierzyciel.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o pobraniu lub ustaleniu opłaty.
3.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 767 skarga na czynności komornika i art 767idx2–7674 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.
4.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zażalenie na postanowienie sądu oraz skarga na orzeczenie referendarza sądowego w przedmiocie obniżenia opłaty egzekucyjnej nie podlegają opłacie sądowej.
5.
Opłata obniżona nie może być niższa niż jedna trzecia opłaty należnej na podstawie ustawy, nie niższa jednak niż 200 złotych.
