• KONWENCJA WIEDEŃSKA O PR...
  28.03.2024

Dział I. Postanowienia ogólne

1.
Ważność traktatu lub zgody państwa na związanie się traktatem może być zakwestionowana jedynie przez zastosowanie niniejszej konwencji.
2.
Wygaśnięcie traktatu, jego wypowiedzenie lub wycofanie się jednej ze stron mogą mieć miejsce jedynie w wyniku zastosowania postanowień samego traktatu lub niniejszej konwencji. Tę samą regułę stosuje się także do zawieszenia działania traktatu.
Orzeczenia: 1
Nieważność, wygaśnięcie lub wypowiedzenie traktatu, wycofanie się z niego strony lub zawieszenie jego działania w wyniku zastosowania niniejszej konwencji lub postanowień traktatu nie wpływają w niczym na obowiązek jakiegokolwiek państwa wypełniania jakiegokolwiek zobowiązania zawartego w traktacie, któremu ono podlega na mocy prawa międzynarodowego, niezależnie od traktatu.
1.
Przewidziane w traktacie lub wynikające z art. 56 wypowiedzenie lub wycofanie się z traktatu nie zawierającego postanowienia dotyczącego wygaśnięcia, wypowiedzenia lub wycofania się, prawo strony do wypowiedzenia, wycofania się lub zawieszenia działania traktatu może być wykonywane jedynie w odniesieniu do całego traktatu, chyba że traktat postanawia inaczej lub strony inaczej to uzgodnią.
2.
Podstawa do unieważnienia, wygaśnięcia, wycofania się lub zawieszenia działania traktatu, uznana w niniejszej konwencji, może być powołana tylko w odniesieniu do całego traktatu, z wyjątkiem tego, co przewidziano w następujących ustępach lub w art. 60 wygaśnięcie lub zawieszenie działania traktatu w następstwie jego naruszenia,
3.
Jeżeli podstawa ta dotyczy wyłącznie określonych postanowień, można się na nią powołać wyłącznie w odniesieniu do tych postanowień, gdy:
a) wspomniane postanowienia, jeśli chodzi o ich stosowanie, dają się oddzielić od reszty traktatu;
b) wynika z traktatu lub w inny sposób ustalono, że przyjęcie tych postanowień nie stanowiło istotnej podstawy zgody innej strony lub stron na związanie się traktatem jako całością, oraz
c) dalsze wypełnianie pozostałej części traktatu nie byłoby niesprawiedliwe.
4.
W przypadkach przewidzianych w art. 49 oszustwo, i art. 50 przekupstwo przedstawiciela państwa, państwo uprawnione do powołania się na oszustwo lub przekupstwo może uczynić to w odniesieniu do całości traktatu bądź - w przypadkach wskazanych w ustępie 3 - tylko do poszczególnych postanowień.
5.
W przypadkach przewidzianych w art. 51 przymus wobec przedstawiciela państwa, art. 52 przymus wobec państwa w postaci groźby lub użycia siły, i art. 53 traktaty sprzeczne z imperatywną normą powszechnego prawa międzynarodowego (ius cogens), nie jest dozwolone żadne wydzielenie postanowień traktatu.
Państwo nie może powoływać się na podstawę unieważnienia, wygaśnięcia, wycofania się lub zawieszenia działania traktatu według arty. 46-50 lub art. 60 wygaśnięcie lub zawieszenie działania traktatu w następstwie jego naruszenia, i art. 62 zasadnicza zmiana okoliczności, jeżeli po uzyskaniu wiadomości o tych faktach:
a) wyraźnie zgodziło się, że traktat - zależnie od przypadku - jest ważny, pozostaje w mocy lub ma nadal działać, albo
b) z jego zachowania się należy sądzić, że uznało - zależnie od przypadku - ważność traktatu, jego utrzymanie w mocy lub w działaniu.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...